Ζούμε στην ολοκλήρωση του Μέγα Ενιαυτού...

Ένας ενδιαφέρον κυριούλης που ονομάζεται Ιωάννης Στόγιαννος έγραψε το παρακάτω άρθρο στο facebook, το οποίο μπορείτε να το βρείτε και σε αρκετές ιστοσελίδες και μέρος του οποίου αναδημοσιεύω γιατί είναι εύστοχο περιγράφει πολύ χαρακτηριστικά την συμπαντική και πνευματική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και οριοθετεί τα γεγονότα του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Ζούμε στην ολοκλήρωση του Μέγα Ενιαυτού – Οι Αθάνατες Πύλες ανοίγουν.

Ζούμε τώρα την εποχή του ενιαυτού του Πλάτωνος…..δηλαδή 25.920 έτη…οπότε έχουμε αλλαγές….με λίγα λόγια ο Μέγας Ενιαυτός είναι εκείνο το σημείο το οποίο κινείται στο ηλιακό μας σύστημα μέσα στον γαλαξία όπου μία ανεβαίνει και μία κατεβαίνει κάθε 25.920 έτη και έρχονται σε εμάς εδώ στη Γαία νέες συχνότητες, νέες ταλαντώσεις, με νέο πιο φωτονιακό ενεργειακό τρόπο φοράς ανώτερης υφής. Στο κέντρο του Γαλαξία μας (μαύρη τρύπα) επεκτείνεται αυτό το ενεργειακό πεδίο ως ένα υλικό μόρφωμα πεδίου-ενεργειών-συχνοτήτων και πάλλεται, όπου είναι προηγμένης μορφής (αρχικής υπόστασης) σε σύγκριση με εμάς, όπου διαπερνάει από μέσα του και έρχεται ανανεωμένο με τις νέες λαμποδοφόρες συχνότητες.

Το ανθρώπινο Ντι-Εν-Ει….όταν λειτουργεί στην 4η αρμονική…τότε αρρωσταίνει και οι σκοτεινές δυνάμεις αυτό επιδιώκουν και προσπαθούν κάνοντας διάφορα….με την (νέα) τεχνολογία…χημικοί αεροψεκασμοί-αλλοίωση διατροφής-χαμήλωση της ταλάντωσης των συχνοτήτων με εργοστάσια παραγωγής σε όλο τον κόσμο κοντά στις κατοικημένες περιοχές-χαρπ-εσελον κλπ….θέλουν να μας έχουν σε νάρκωση …αλλά τώρα ήρθε η στιγμή να δεχτούμε την 5η αρμονική-5ος αρμονικός κόμβος….ο οποίος είναι συμβατός με το Ντι-Εν-Ει μας….ο οποίος θα μας ανεβάσει τις συχνότητες μας και τα φωτοχρώματά μας σε ανώτερο πεδίο…οπότε η θέαση σε ήλιο, ο σωστός ύπνος το βράδυ στο σκοτάδι, το να είσαι στη φύση, το να πας στα ιερά μας μνημεία είναι επιτακτικός και αναγκαίος λόγος …σήμερα.

Οι Πρόγονοί μας ήλθαν για πρώτη φορά στη Γαία πριν πάρα πολλά χρόνια και (πάρκαραν) στον Ταύγετο. Κατόπιν λοιπόν εξερεύνησης της Γαίας με διαστημόπλοιο άρχισε η ενεργειακή καταγραφή (ηλιακά τείνια) και άρχισαν την επέκταση πρώτα προς τα επάνω και έφτασαν στο σημείο δύο που είναι ο Όλυμπος. Όμως η μισή διαδρομή-απόσταση είναι το σημείο των Δελφών….το μέσον…με ότι αυτό συνεπάγεται….και κατόπιν πήγαν στο σημείο τρία (Τροία) στην σημερινή κατεχόμενη περιοχή από τους Τούρκους..κλπ κλπ. Και συνέχισαν προς βόρεια…και νότια…κλπ κλπ και πήγαν και στην άλλη πλευρά της Γαίας…Μεσικό (Μεξικό) κι εκεί έγινε το ίδιο….γιαυτό βλέπουμε σε όλη τη Γαία να υπάρχουν μνημεία Ελληνικά και να έχουν επεηρεαστεί οι επόμενοι λαοί. Αυτό δεν έγινε αμέσως και συνεχίζονταν οι αποστολές σε μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι πρόγονοί μας και απόγονοί μας στη συνέχεια ανέπτυξαν ένα προηγμένο πολιτισμό….που ακόμη και σήμερα ανακαλύπτουμε όλο και νέα εφευρήματα αλλά και κρυμμένες γνώσεις τόσο σε γραπτά κείμενα…αλλά και σε ενεργειακούς τόπους. Ως Ελληνες….έχουμε το γράμμα Ε(ψιλον) στην κεφαλή μας…Ε=5….Πέμπτη αρμονική και έχοντας το ΙΧΩΡ μέσα μας συνδεόμεθα με τις νέες συχνότητες…αλλά όχι σε αρνητικά σημεία πλέγματα…εννοείται αυτό…!!!

Τώρα για αυτή την ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΗ-ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ-ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ …θα δοθεί στην ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια…δεν ξέρω ακριβώς το πότε…και είναι διάσπαρτη αυτή η γνώση και κρυμμένη σε 6 σημεία στον πλανήτη Γαία.

Θεού θέλοντος…(Δία…. θέλοντος…) και εάν ερμηνεύω σωστά τον οιωνό που είδα ιδίως όμμασι….το 2011…σε Ιερό μέρος…το έτος 2017 που έρχεται …θα γίνει κάτι καλό για την Ελλάδα….το οποίο θα επηρεάσει και όλο τον Πλανήτη. Ήδη έχετε αντιληφθεί….ότι πολλά πράγματα «παίζονται» με την χώρα μας…δηλαδή γιατί να ασχολούνται με μία τόσο μικρή χώρα…έτσι για πλάκα..λέτε…όχι ασφαλώς….διότι η Χώρα μας είναι η πρώτη που κατοικήθηκε για πρώτη φορά…στη Γαία…και υπάρχουν πολλά «μυστικά» για τα οποία πολλοί κόπτονται…!!! Αλλά να ξέρετε ότι έχουν γνώση οι Φύλακες. Θα σας το πω δημόσια…όταν ανέβηκα στο όρος Ταύγετος…και προτού φτάσουμε στην κορυφή(βράδιασε)…όταν ζήτησα τη βοήθεια του φύλακα…Έλληνα Δημήτριου Λιαντίνη μου φανερώθηκε…ως ΦΩΤΕΙΝΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ….γύρω στις 50 με 60 φορές…στις ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΠΥΛΕΣ. Από τους τέσσερις που ανεβαίναμε μόνον ειμί τον έβλεπα….τα υπόλοιπα δεν χρειάζονται να ειπωθούν….!!!

Αυτή τη στιγμή γίνεται ένας (πόλεμος) και στο γήινο πεδίο και σε ανώτερο. Έχετε ανοιχτά τα μάτια σας….και τα μάτια της Ψυχής σας. Η Ίασις για την Ελλάδα έρχεται σύντομα. Όλοι ΕΜΕΙΣ…..είμαστε ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΙ….παραμένουμε ΦΩΤΕΙΝΟΙ….και ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ….για κάθε συμβάν.

Μου αρέσει το παραπάνω άρθρο γιατί εκτός από αρκετές αλήθειες, ανάμεσα σε κάποιες ίσως υπερβολές όπως π.χ. περί κάτι ξεχωριστού στο DNA των Ελλήνων -κώδικας ΙΧΩΡ- κτλ αναφέρει και τον Δημήτρη τον Λιαντίνη.

Λέω για υπερβολές όταν μιλάει για DNA των Ελλήνων ο κύριος που έγραψε το παραπάνω άρθρο γιατί πράγματι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Όχι ότι δεν διαφέρει δηλαδή απειροελάχιστα το DNA μας σε σχέση με άλλα φύλα του ανθρώπινου γένους αλλά δεν υπάρχει κάτι το ξεχωριστό(Κώδικας ΙΧΩΡ) και δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε τέτοια επιχειρήματα περί DNAκαι περί ανωτερότητας της φυλής μέσω του DNA και περί κάποιου μυστήριου κώδικα ΙΧΩΡ που υπάρχει μόνο στους Έλληνες κτλ. Kάτι τέτοια κ. Στόγιαννε τα έλεγαν πριν λίγα χρόνια κάτι άλλα φύλα... Γερμανικά και καταλήξαμε στην τραγωδία του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου.

Αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή στη γη είναι συμπαντικό και πανανθρώπινο και δεν μπορεί να περιοριστεί σε κάποιο μοναδικό λαό ή έθνος. Βέβαια εκτός του θέματος του DNA υπάρχουν και οι ψυχές και η ιστορία τους η συλλογική καθώς και οι ιστορίες τους, οι πολλές ιστορίες δηλαδή των πολλών και διαφορετικών ψυχών, που βασίζονται στην προσωπική ιστορία της κάθε ξεχωριστής ψυχής. Εκεί ίσως να παίζεται κάτι ξεχωριστό με τους Έλληνες γιατί είμαστε ένας λαός που ποτέ δεν φοβήθηκε τη ζωή αλλά ούτε και τον θάνατο.

ΕΙΜΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ 

Είμαι ο Έλληνας! 

Αυτός, που πολέμησε τους Βάρβαρους και τους Πέρσες 

στον Μαραθώνα και στις Πλαταιές και τους νίκησε... 

Που δεν λύγισε μπροστά στο θάνατο στις Θερμοπύλες 

και πέθανε περήφανος χωρίς να φοβηθεί !!!

Είμαι ο Έλληνας!
Που μετέδωσα τα γράμματα, τις τέχνες,

τις επιστήμες και τον πολιτισμό σ' εσάς...

Που σας δίδαξα το "εύ αγωνίζεσθαι" στους στίβους των αθλημάτων,

και που έκτισα Ακροπόλεις και Επιδαύρους !!!

Είμαι ο Έλληνας!

Είμαι εγώ, που σας έμαθα πόσο πολύτιμη είναι η "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

και πως αν δεν την έχει κάποιος... τότε αξίζει να πεθάνει γι' αυτήν,

τραγουδώντας το "...χαίρε ώ χαίρε Λευτεριά..." !!!

Είμαι ο Έλληνας!

Αυτός που όλοι σας δεν θέλετε να μεγαλουργήσει,

και το καταφέρνετε σπέρνοντας την διχόνοια,

και προσπαθείτε να τον περιορίσετε,

αλλά κατά βάθος τον ζηλεύετε...

Είμαι ο Έλληνας!

Αυτός που συμμάχησε μαζί σας, πολέμησα πλάι σας,

και πέθανα μ' εσάς ενάντια στον ναζισμό...

στο μέτωπο της Αλβανίας, στην Αίγυπτο και το Ελ Αλαμέιν,

στα νησιά του Αιγαίου και σ' όλη την Ελλάδα !!!

Είμαι ο Έλληνας!
Εγώ, που σας έμαθα να αντιγράφετε Παρθενώνες,

να παίρνετε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες,

να εμπορεύεστε τα αγαθα σας,

και να διασκεδάζετε με τις τέχνες !!!

Είμαι ο Έλληνας!

Αυτός, που όταν διασκεδάζει σας δείχνει πως γλεντούν,

εγώ που πάνω στο κέφι μου σπάζω πιάτα,

που ξέρω τι είναι ΦΙΛΟΤΙΜΟ και το σέβομαι,

που εκτιμώ την ΦΙΛΙΑ και την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ !!! 

Είμαι ο Έλληνας! 

Αυτός που όλοι σας δεν θέλετε να μεγαλουργήσει, 

και το καταφέρνετε σπέρνοντας την διχόνοια, 

και προσπαθείτε να τον περιορίσετε, 

αλλά κατά βάθος τον ζηλεύετε... 

 ΕΙΜΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ! ! !

Και έτσι ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο του άρθρου που θέλω να σχολιάσω την αναφορά στον Δημήτρη τον Λιαντίνη, ένας ίσως από τους σπουδαιότερους πανεπιστημιακούς καθηγητές που πέρασαν από τον τόπο έστω και αν δεν συμφωνώ με όλα όσα έλεγε όπως π.χ. την Επικούρεια αντίληψη που είχε περί του θανάτου. Αντίληψη που έρχεται σε αντίθεση με άλλα φιλοσοφικά ρεύματα της αρχαίας Ελλαδας όπως π.χ. την Πλατωνική φιλοσοφία.

Για αυτό εκτός από σπουδαίο καθηγητή τον κατατάσσω και σαν μία αμφιλεγόμενη προσώπικοτητα τον καθηγητή Λιαντίνη. Δεν φοβήθηκε τον θάνατο ο Λιαντίνης. Να τι έγραψε στην κόρη του, στο αποχαιρετιστήριο γράμμα του:

Διοτίμα μου,
Φεύγω αυτοθέλητα. Αφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος. Ετοίμασα τούτη την ώρα βήμα- βήμα ολόκληρη τη ζωή μου, που υπήρξε πολλά πράγματα, αλλά πάνω από όλα εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου. Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης.

Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό, όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι. Να ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα, και τίμια, όπως σε δίδαξα. Να θυμάσαι ότι έρχουνται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Και είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.

Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι' αυτό το έγκλημα με σκοτώνει.


Κρίμα που αυτός ο άνθρωπος επέλεξε την φυγή αντί να κάτσει και να το παλέψει. Βλέπετε τον Άλαν Τιούρινγκ που αυτοκτόνησε και αυτός δεν τον κατηγορώ αντίθετα τον έχω σαν πρότυπό μου. Γιατί τον Τιούρινγκ τον τιμώρησαν σκληρά χωρίς να φταίει σε τίποτα και του στέρησαν κάθε αξιοπρέπεια. Ο Λιαντίνης όμως δεν έδωσε την μάχη που έπρεπε. Η αυτοκτονία του ήταν μια εγωική αυτοκτονία προς χάριν της υστεροφημίας, για την οποία πίστευε ότι ήταν η μόνη που μπορούσε να του χαρίσει την αθανασία...

Δεν είχε καταφέρει να σπάσει τα δεσμά του σπηλαίου ο Λιαντίνης παρόλο που σαν μεγάλος στοχαστής και φίλος της αρχαίας Ελλάδας θα έπρεπε να είχε μελετήσει πολύ προσεκτικά τον Πλάτωνα.
 

Είχε μείνει προσκολλημένος στο MATRIX...

 

"Πηδούσε τους μαθητές του ο Σωκράτης;" Ρωτούσε και ξαναρωτούσε τους μαθητές του ο καθηγητής Λιαντίνης. Ήθελε να τους κάνει να αναρωτηθούν. Δεν μου αρέσει η απάντηση που δίνει ο ίδιος στο βιβλίο του Γκέμμα. Γενικά δεν μου αρέσει αυτό το βιβλίο και γενικά δεν μου αρέσει κάθε βιβλίο φιλοσοφίας που δεν γράφεται με απλή μορφή και χωρίς νοητικούς λαβυρίνθους. Δεν έχει νόημα να γράφεις κάτι  το οποίο θα το καταλάβεις μόνο εσύ και οι κολλητοί σου, όπως και με την υπερρεαλιστική ποίηση που έλεγα σε άλλο άρθρο. Με κουράζουν όλα αυτά όπως με κουράζει και ο ξύλινος πολιτικό λόγος. Μου αρέσουν οι καθαρές, κατανοητές και ξάστερες ομιλίες όπως η παρακάτω του Λιαντίνη με την οποία συμφωνώ απόλυτα. Πιστεύω ότι θα ήταν δίπλα μου σήμερα ο Λιαντίνης και κρίμα που προτίμησε την φυγή και δεν θα ζήσει όλα αυτά που θα γίνουν τώρα ενσαρκωμένος παρά σαν μία φωτεινή οντότητα όπως λέει και ο κυριούλης ο Ιωάννης ο Στόγιαννος στο άρθρο του.

Πηδούσε λοιπόν τους μαθητές του ο Σωκράτης; Αν είσαι τόσο στενόμυαλος και γεμάτος προκαταλήψεις που δεν μπορείς να δεχτείς ούτε αυτό το ασήμαντο γεγονός πως θα μπορέσεις να ψάξεις για τις μεγάλες αλήθειες θα απαντούσα εγώ στον καθηγητή αν είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά όσο ζούσε.