Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Μπάτσοι και αναρχίδια...αναρχίδια και μπάτσοι…


Πιόνια μιας παγκόσμιας σκακιέρας.


Άνθρωποι στον όχλο.

Τι είναι ένας όχλος για έναν Βασιλιά;

Τι είναι ένας Βασιλιάς για τον Θεό;

Τι είναι ο Θεός για έναν άπιστο που δεν πιστεύει σε τίποτα;

Καμιά εκκλησία στον άγριο αυτό κόσμο.

Και ο Σωκράτης σε ρωτά ποια από όλες τις προκαταλήψεις έχεις μέσα στο μυαλό σου.

Στην πραγματικότητα το ξέρεις ότι στο τέλος κανένας δεν θα βγει νικητής από αυτή την σύγκρουση. 

Νικητής βγαίνει μόνο το σύστημα που χωρίζει τους από κάτω σε ομάδες. 


Ψέματα στα χείλη των παπάδων.
                                                                                                                                                              Και τα Χριστούγεννα μασκαρεμένα σε γιορτινό τραπέζι.

Καιρός να χτίσουμε μια νέα θρησκεία.

Για να μην μας κοιτάνε με ντροπή οι αρχαίοι μας θεοί.


Καμιά αμαρτία εκτός και εάν σου επιτραπεί.

Και στο μπράτσο τατουάζ

«Καμία απολογία»

«Η αγάπη είναι καταραμένη από την μονογαμία»




Είναι κάτι που κανένας ιερέας δεν θα στο κηρύξει.

Είναι κάτι που κανένας δάσκαλος δεν θα σου διδάξει.

Όταν πεθάνουμε δεν θα πάρουμε μαζί μας τα χρήματα.

Ίσως θα ήταν καλύτερο να τα ξοδέψουμε όλα τώρα εδώ. 

Γιατί ο πόνος δεν είναι φθηνός. 

Αυτά είναι που σου κηρύττω μέσα από στίχους και εικόνες.