Και θα νικήσω και τη ζωή!

Στο είπα εσένα Σιακάρα όταν ανάμεσα σας, ανάμεσα δηλαδή, από όλα τα σκυλιά του σχολείου, έπεσε σε εμένα το φλουρί της Βασιλόπιτας, είχα 15 χρόνια να κερδίσω φλουρί στην ζωή μου από την ΄Γ Λυκείου που θα περνούσα το φθινόπωρο στο παιδαγωγικό και θα άλλαζε και τότε η ζωή μου, καθώς θα ανοιγόμουν στους χώρους του κέντρου της Αθήνας γιατί όσο ήμουν μαθητής ήμουν τόσο κλειστός που δεν είχα πάρει το λεωφορείο ούτε μια φορά για να κατέβω στο κέντρο... Μόνο όταν πήγαινα στα νοσοκομεία το επισκεπτόμουν. Ήθελα να ρουφήξω όλο αυτό τον νέο κόσμο που ανοίγονταν... Ζω σε ένα προάστιο πολύ ήρεμο, σχεδόν σαν χωριό, τα Σούρμενα και ήμουν και κλειστός σαν χαρακτήρας και έτσι δεν είχα καμία εμπειρία... Δεν είχα βγει για παράδειγμα ούτε μια φορά νύχτα σε κλαμπ ή κέντρα...  Βγήκα για πρώτη φορά βράδυ 19 χρονών. Επιπλέον δεν είχα καθόλου σεξουαλικές εμπειρίες... Έτσι πέρασαν γρήγορα από τη ζωή μου όταν έγινα φοιτητής το λουκ(το περιοδικό), τα blind date, οι πορνοκινηματογράφοι, το Λάμδα με το dark room...

Μαλακίες και ανούσιες ιστορίες... "Κοίτα να μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα" δεν λέει ο διάσημος συγγραφέας; Ε ήρθε η ώρα να το ζήσω! Tώρα αμέσως χρειάζομαι ένα θαύμα! Να μην με απογοητεύσει κανένας από όσους ερωτεύθηκα στη ζωή μου!!! 
  

Και να το ζήσω και εγώ και να καθοδηγήσω και όλους τους εφήβους. Τα λέει και η συνάδελφος η εικαστικός στην Huffington Post στο άρθρο της για την θεματική εβδομάδα που ήθελε να διοργανώσει το Υπουργείο Παιδείας για τις έμφυλες ταυτότητες και ακυρώθηκε. Η Έλενα η Καραγιάννη, βάζω αποσπάσματα από το άρθρο της.

Oι έμφυλες ταυτότητες και ο ανίκανος εκπαιδευτικός.

Τα αρνητικά παραδείγματα σαφώς και δεν απουσιάζουν από το ελληνικό σχολείο, αλλά ποιος μπήκε στον κόπο να καταγράψει τις άλλες, τις  θετικές και φωτεινές περιπτώσεις εκπαιδευτικών, εκείνων  που κάνουν να «γυρίζει» αυτό το δυσκίνητο και εξαρτημένο από τα κρατικά γρανάζια ελληνικό σχολείο. Όποιες ποσοτικές καταγραφές γίνονται, αφορούν κυρίως το μισθολογικό και το  ωράριο του εκπαιδευτικού. Όχι την καινοτομία.

Αυτή η καχυποψία και η έλλειψη εμπιστοσύνης εκφράστηκε για άλλη μια φορά από τον μέσο πολίτη στην υπόθεση της θεματικής εβδομάδας:  Διατροφή - Εθισμοί-και  Έμφυλες Ταυτότητες,  που προώθησε με σχετική εγκύκλιο το Υπουργείο Παιδείας. Σε όλη αυτήν την πολυδιάστατη πρόταση για εκπαιδευτική  δράση, ένα μικρό κομμάτι και αυτό που προκάλεσε τις μεγαλύτερες  αντιδράσεις, είναι εκείνο που  αφορά τον ΛΟΑΤΚΙ σεξουαλικό προσανατολισμό.  Αυτή η καχυποψία δεν εκφράστηκε  μόνο από τον μέσο πολίτη ή από την εκκλησία και τους πιο συντηρητικούς εκπροσώπους της, αλλά και από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, από τα συνδικαλιστικά τους όργανα, από φωνές που θεωρούνται προοδευτικές, αλλά και από ένα κομμάτι της  ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. ____

Έλα όμως που τα παιδιά ξέρουν πολύ περισσότερα από ό,τι εμείς νομίζουμε. Έλα που τα παιδιά γκουγκλάρουν  όταν δεν βλέπουμε και προσπαθούν από λάθος πηγές να κατανοήσουν τα δύσκολα εκείνα κοινωνικά θέματα όπως η ομοφυλοφιλία.  Δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές εκτίθενται σε λάθος εικόνες, στην  εμπορεύσιμη διάσταση της ερωτικής επαφής, στις πιο κακοποιητικές και βίαιες  εκφράσεις της σεξουαλικότητας. Από αυτές εξοικειώνονται με την εικόνα  της γυναίκας αντικείμενο και  στο είδος του άντρα που υπάρχει ερωτικά  αποκομμένος από το συναίσθημά του.

Μέσα από προσωπικές ιστορίες που μου είχαν εκμυστηρευτεί παιδιά της Δευτεροβάθμιας στο παρελθόν, θα μπορούσα να σας μεταφέρω πολύ ανησυχητικές  παρανοήσεις που επικρατούν σε αυτές τις ηλικίες για την ανατομία και  την σεξουαλική επαφή. Την ίδια στιγμή,  η παιδική ηλικία παρατείνεται υποχρεωτικά από την προστατευτική στάση των γονέων. Τα παιδιά της  έκτης τάξης του Δημοτικού  μεταφέρονται βίαια από την τρυφερή αγκαλιά  του Άγιου Βασίλη,  στις σελίδες του youporn  που θα τους συστήσει ο πιο «ψαγμένος» συμμαθητής στο Γυμνάσιο. Μπαίνουν στην ενήλικη ζωή,  ανοχύρωτα και απροετοίμαστα. Είναι πιο κατάλληλο λοιπόν  το διαδίκτυο και ο συμμαθητής για να μιλήσει στο παιδί για τις έμφυλες ταυτότητες από το δάσκαλό του;

Ίσως ακόμα πιο κατάλληλο από όλα τα παραπάνω να είναι η μουσική κ.Καραγιάννη που συμφωνώ με όλα όσα λέτε στο άρθρο σας.

Girls who are boys who like boys to be girls
Who do boys like they're girls who do girls like they're boys
Always should be someone you really love!!!

Τα έλεγα και εγώ στο παλιό μου blog

Eδώ είναι το link για το παλιό μου blog και βάζω απόσπασμα από το τότε άρθρο μου:

Δεν μου αρέσει η βάναυση γκετοποίηση που μου επιβάλετε.

Γιατί να θεωρήσω Proud, το Porn Film Festival που το διοργανώνει η «υπερήφανη» εταιρία; Είναι δυνατόν να πάρουμε στα σοβαρά την κοινωνικοπολιτική ανάλυση της τσόντας; Δεν μιλάμε για κοινωνικοπολιτική ανάλυση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας για παράδειγμα. Εδώ υπάρχει άνθρωπος στο πάνελ του festival που υπερηφανεύεται στο βιογραφικό του ότι είδε τσόντα 12 χρ.! Ξέρετε πως λειτουργεί η ψυχολογία του παιδιού όταν βλέπει τόσο νωρίς τέτοιες εικόνες και μας το έχετε για παράδειγμα; Kανένας να μας μιλήσει πως τα πορνό διαστρεβλώνουν την εικόνα του sex στους έφηβους έχετε; Για το πώς μας περνάει την αντίληψη να το αντιλαμβανόμαστε σαν κάτι πλαστικό; Που έχει χάσει την ουσία του; Που το έχουμε απογυμνώσει από κάθε συναίσθημα; Ή δεν μας συμφέρουν αυτά; 
____
Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει πλέον τους εφήβους από το να δουν πορνογραφικό υλικό. Βρίσκεται παντού γύρω μας. Και εγώ έβλεπα εξάλλου στην ηλικία τους από 12 χρονών. Βέβαια δεν βγήκα και να το υπερηφανευτώ αλλά στην εποχή μας όπου η πρόσβαση σε τέτοιες εικόνες είναι πολύ εύκολη είναι κάτι το φυσιολογικό να ψάξουν οι έφηβοι στις ιδιωτικές τους στιγμές για αυτές. Τουλάχιστον όμως ας καταλάβουν ότι δεν είναι μόνο αυτό ο έρωτας και το σεξ. Αυτό το απογυμνωμένο, χωρίς συναίσθημα πράγμα που προβάλλεται παντού γύρω τους. 

Δεν κάνω ηθικό κήρυγμα πάνω σε αυτό το κομμάτι. Και το one night stand και η σκέτη καύλα μια χαρά είναι. Αλλά όταν μπαίνεις στην εφηβεία και βλέπεις παντού αυτές τις εικόνες νομίζεις ότι είναι μόνο αυτό. Ε λοιπόν δεν είναι μόνο αυτό και το να τρέμεις κυριολεκτικά, όταν παραδίνεσαι στον άλλο ερωτευμένος, είναι μια εμπειρία που καμία καύλα δεν θα στην χαρίσει... 

Τελοσπάντων το καθένα έχει την δική του αξία και ακόμα καλύτερα όταν συνδυάζονται καύλα και έρωτας. Kαύλα και έρωτας κάνουν το μυαλό να εκραγεί και να λιώσει σαν καλοκαιρινό παγωτό πύραυλο. So Justify my Love...
Να το ξέρετε τέτοια ζητήματα όπως των έμφυλων ταυτοτήτων, του έρωτα ή άλλα όπως των θρησκειών θα μου ήταν ακόμα και εμένα που έχω ξεπεράσει κάθε φόβο πάρα πολύ δύσκολο να τα πιάσω υπό τις προηγούμενες συνθήκες μέσα στην διδακτική αίθουσα και καταλαβαίνω εν μέρει τους συναδέλφους που αντέδρασαν σε αυτό. Οπότε έπρεπε να γίνει κάτι διαφορετικό για να αλλάξουν τα μυαλά όλων μας. Να συνδυαστεί το διαδίκτυο με την ιδιότητα του δασκάλου. Και ελπίζω τώρα που σας απελευθερώνω από κάθε φόβο και σας δείχνω τον δρόμο να μπορείτε να μιλάτε με περισσότερη ευκολία για αυτά δάσκαλοι, μαθητές και καθηγητές ακόμα και αν διαφωνείτε μεταξύ σας.

Στο είπα λοιπόν Σιακάρα εγώ δεν θέλω να κερδίσω το φλουρί φέτος, θέλω να κερδίσω τη ζωή! Nα νικήσω την ζωή και να τα έχω όλα υπό τον έλεγχό μου! Και να δεις που θα το πετύχω.

Y.Γ.: Μπείτε και στο παλιό μου το blog να ρίξετε μια ματιά στα άρθρα και στους συνδέσμους που έχω με διάφορες συζητήσεις. Δεν είναι τόσο πολύ εύστοχα και πετυχημένα τα άρθρα μου στο παλιό μου το blog και επίσης τα έγραφα πίσω από το πέπλο της ανωνυμότητας πρέπει να έχετε υπόψιν αλλά έχει ενδιαφέρον να δείτε πως περίπου στο μεγαλύτερο ποσοστό των απόψεων μου έμεινα ίδιος αλλά άλλαξα σε ένα μέρος από αυτές.

https://gaygr.wordpress.com/

Το έχω αφήσει όπως ακριβώς ήταν χωρίς να το επεξεργαστώ το παλιό μου το blog, έτσι για να υπάρχει μία σύγκριση, για να δείτε πως αλλάζεις κατά την διάρκεια του χρόνου και έχω χάσει και τους κωδικούς του βασικά και δεν μπορώ να μπω εκεί να το επεξεργαστώ εκ των πραγμάτων... Βασικά πάντως δεν είμαι τόσο σοβαροφανής όσο ήμουν τότε που το είχα ανοίξει το παλιό μου το blog 23 χρονών. Επίσης έχω ξεπεράσει κάθε φόβο και τώρα πιστεύω στον Θεό και αγαπάω ακόμα περισσότερο, πολύ περισσότερο την Ελλάδα, την Ελληνική ιστορία και τους Έλληνες!

Κακά τα ψέματα παιδιά, την εποχή που εμείς κάναμε εγκαίνια στην Ακρόπολη, αυτοί οι καημένοι είχαν ουρά και πήδαγαν από κλαδί σε κλαδί... βέβαια δεν φταίνε, άνθρωποι είναι και αυτοί αλλά ρίξτε μια ματιά στο χάρτη και πείτε μου υπάρχει άλλη χώρα σαν την πανέμορφη, ταλαιπωρημένη, φτωχιά πλην τίμια Ελλαδάρα μας; Ζήτω η Ελλάδα!!!

Όλους θα τους βοηθήσω!

Ακόμα και τους παγκόσμιους ηγέτες που μας το παίζουνε σκληροί!
 

Nαι Benjamin ναι, συνεργάσου εσύ με την καταπιεστική Κινεζική κυβέρνηση που λογοκρίνει τα πάντα... Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Banned on Chinese TV: 'Western lifestyles,' cleavage and time travel

Συνεργάσου και με το Αμερικανικό Πεντάγωνο που τόσα χρόνια άνοιγε πληγές σε διάφορα σημεία του πλανήτη με τους πολέμους που ξεκινούσε, την Βρετανική αυτοκρατορία με το φίδι την Ελισάβετ επικεφαλή, τον ομοφοβικό Πούτιν που ενθαρρύνει τους Ρώσους νεοναζί να βασανίζουν ομοφυλόφιλους και τα ισλάμια που δεν σέβονται τίποτα ούτε τους ομοφυλόφιλους, ούτε τις γυναίκες, ούτε τα παιδιά. Σε κάθε άρθρο σου με αυτούς λες ότι συνεργάζεσαι! Σύνεργάσου με όλους αυτούς όσο εγώ θα συνεργαστώ τα επόμενα χρόνια με τους Έλληνες και με άλλους απλούς πολίτες από όλο τον κόσμο...

Δώσε και σήμα επικήρυξης της ελίτ με στόχο την δολοφονία τους. Αυτό είναι που χρειαζόμαστε σε αυτόν τον πλανήτη... Και άλλο αίμα έστω και της καταραμένης της ελίτ... Δεν γίνεται δηλαδή να τους συμμορφώσουμε με ειρηνικό τρόπο, πρέπει να χυθεί και άλλο αίμα...

Δείτε εδώ στους παρακάτω συνδέσμους που τους επικηρύσσει ο Benjamin. Χρυσάφι λέει θα δώσουμε σε όποιον τους συλλάβει ή τους σκοτώσει κιόλας...

Benjamin Fulford July 5th

Σε άλλο άρθρο του πάλι ο Benjamin τους επικηρύσσει σε συνεργασία με μια μυστική Ασιατική αδελφότητα... Αυτά χρειαζόμαστε σε αυτό τον κόσμο Benjamin, μυστικές αδελφότητες που θα επικηρύσσουν ανθρώπους έστω και της ελίτ...

Και στους παρακάτω δύο συνδέσμους του Οκτωβρίου ήδη έχει αρχίσει να τους σκοτώνει κιόλας! Σίγα μην σκίσεις κανένα καλτσόν Benjamin!

Benjamin Fulford Oktober 24th

Benjamin Fulford Oktober 31th

Γιάννη θα καταλάβεις τώρα γιατί έγινε και εκείνο το περιστατικό, στην Τετάρτη στην τάξη του Θανάση, προς το τέλος της σχολικής χρονιάς το 2015. Aλλά και εκείνο το περιστατικό με το τσιγκανόπαιδο στην άλλη Τετάρτη. Θα το καταλάβεις όταν ασχοληθώ με τη φιδοφωλιά  στην οποία με βάλανε την επόμενη χρονιά. Που με είχες τότε που έγινε αυτό στην τάξη του Θανάση  και μου έκανε κύρηγμα τρεις ώρες  στο γραφείο και εγώ δεν σου πολυμιλούσα. Αλλά σου αποκάλυψα τότε ότι έχω νοσηλευτεί και στο Αιγηνήτειο ή ότι έχω διπολικότητα. Και με είχες ρωτήσει νομίζω πως είναι να το νιώθεις αυτό και τι θα συμβεί άμα δεν πάρεις τα χάπια. Γιάννη συγνώμη αν σε συγκινήσω και σε κάνω με αυτό τον τρόπο να κλάψεις και εσένα γιατί έχεις πολύ καλή ψυχή παρόλο που ήσουν άθεος.

Ελπίζω να σε πείσω τώρα ότι υπάρχει Θεός. Θυμάσαι που είχα έρθει και στο υπουργείο για να ζητήσω την βοήθεια σου για αυτά που περνούσα την επόμενη χρονιά; Χαίρετω και τα παιδιά στο υπουργείο από το τμήμα του Γιάννη που με είχαν καλοδεχτεί. Ηταν ένα παλίκάρι εκεί που του έλεγα ότι περνάω πολύ δύσκολα φέτος και μου είχε πει να κάνω υπομονή γιατί τελειώνει τώρα η χρονιά.

Γιάννη δεν πας πίσω στο υπουργείο που ήσουν πέρυσι καμιά μέρα να μοιράσεις το φως και στα κυβερνητικά στελέχη; Να μπαίνουν εδώ μπας και μαλακώσει και αυτωνών η καρδιά τους. Και αυτοί θα κλαίνε παρόλο που τώρα μας το παίζουν σκληροί, θα κλαίνε, όταν θα θυμηθούν όλα αυτά τα μαρτύρια τόσων αιώνων. Και να μεταφέρουν μετά και αυτοί με την σειρά τους το μήνυμα στους υπόλοιπους ηγέτες του πλανήτη; Θα προσπαθήσω να τους βοηθήσω όλους ακόμα και τους παγκόσμιους ηγέτες που μας το παίζουνε σκληροί. Όλους θα τους βοηθήσω!!! Μόνο με τις θρησκείες και τους ταγών των θρησκειών. Μόνο με αυτούς θα είμαι αδυσώπητα σκληρός. Θα τους προσφέρω σκληρή αγάπη!

Άσε που θα έχεις την ευκαιρία να τους τα ψάλεις και εσύ σε λίγο καιρό. Θυμάμαι που μου είπες τώρα τον Σεπτέμβρη ότι έχεις πολλές λαδιές που θα μπορούσες να βγάλεις στην φόρα για την πάρτη τους. Ήσουν έντιμος άνθρωπος Γιάννη για αυτό παραιτήθηκες από το υπουργείο. Ποιος ξέρει τι έβλεπες εκεί μέσα...

Τώρα Γιάννη θα μπαίνω εγώ στα υπουργεία και και θα παθαίνουν την ξινίλα της ημέρας οι σκοτεινοί υπουργοί και υπάλληλοι... Γιατί για τους υπόλοιπους τους φωτεινούς θα ηδονίζονται οι καρέκλες τους... Θα με υποδέχονται οι φωτεινοί υπουργοί και υπάλληλοι θα πηγαίνω μέσα στο γραφεία τους και δεν θα μας ενοχλεί κανείς! 

Αλλά να μην ανησυχεί καμιά γυναίκα υπουργού ότι θα της φάω τον Ιμάμη... 'Όπως μου είπε μια συγκρατούμενή μου στο Δαφνί κανένα μήνα αφού ανέβασα αυτό το άρθρο, η Ματίνα που έκλαιγε συνέχεια για τα δικά της, όταν της περιέγραψα την ζωή μου και κατάλαβε ότι έχω παραμελήσει την προσωπική μου ζωή προς χάριν των επαγγελματικών μου ενασχολήσεων είσαι καριερίστας!  Ε λοιπόν ναι είμαστε κορίτσια καριέρας και χτυπάμε κορυφή! 


Κορίτσι καριέρας... Να προετοιμάσω το σόου μου καλέ τόσα χρόνια ασχολούμαι... Μ' αρέσει να δουλεύω όταν εσείς οι υπόλοιποι κοιμάστε! 

Tόσα χρόνια τους άκουγα να με καλούν από ψηλά... Τώρα οι ουρανοί έχουν πάρει φωτιά... Ω ναι καίνε με τόση λαμπρότητα. Τους ακούω να με καλούν, τους ακούω να ψιθυρίζουν. Τραγουδάνε ερχόμαστε σπίτι... Και πρέπει να σας προετοιμάσω όλους.
 

Σιακάρα μου εκεί στη φιδοφωλιά στη Δάφνη, που χαρακτήριζες τα πρωτάκια που είχες στην τελευταία συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων πέρυσι τον Ιούνιο αναρχοαυτόνομα, τα πρωτάκια αναρχοαυτόνομα και με τρόλαρες όλη την χρόνια σαν το παλιοτόμαρο τον πατέρα μου και εσύ , που με τρολάρει συνέχεια μέσα στο σπίτι μου... Κρατήστε την λέξη παλιοτόμαρο αναγνώστες που προς το παρόν τη λέω μόνο μια φορά για τον πατέρα μου, θα τη δικαιολογήσω στο μέλλον πως προέκυψε. Μωρέ μου το έπαιζες φίλη μου, με αυτό το ύφος το μπλαζέ όλη τη χρονιά! 

Και λίγο πριν το τέλος τον Μάιο στην μαύρη, στην σκοτεινή εκείνη συνεδρίαση που συζητούσαμε για τον Λεονάρδο τον Κωνσταντίνο, είπες για το απόβλητο της εντερικής εκκενώσεως τον Πούλλακκο, άχου μωρε τον καημένο τον Πούλλακκο, τον γλωσσοφάγανε και χτύπησε το πόδι του με το μηχανάκι. Έτσι είπες! Ναι μωρέ τον καημένο τον γλωσσοφάγανε! Τον καημένο... που χτυπάει συνέχεια την ώρα της γυμναστικής παιδιά, τα σαπίζει στο ξύλο. Τον καημένο... μωλέ μωλέ. Θα μάθετε αναγνώστες πιο αναλυτικά πως συμπεριφέρθηκε και σε εμένα ο Πουλλάκκος αλλά και στους μαθητές μου, αυτή η σκατούλα, μέσα στους επόμενους μήνες όταν τα καταφέρω να γράψω αναλυτικά τι γίνονταν μέσα σε αυτό το ...χανείο. 

Άσε Σιακάρα που έχουν φθάσει κάτι πληροφορίες στα αυτιά μου πως για άλλους επαίσχυντους λόγους έλειπε ο Πούλλακκος από το σχολείο τόσους μήνες. Αφού τον είδα και εγώ με τα μάτια μου τώρα τον Σεπτέμβρη που περνούσα για να κανονίσω τα των πρακτικών μια μέρα που έληξε η άδεια του και έπρεπε να είναι εκεί στη θέση του ότι μια χαρά στέκονταν στα πόδια του. Άρα κάτι τρέχει με τον Πούλλακκο Σιακάρα εκτός του ότι σαπίζει στο ξύλο τα παιδιά... τους κάνει και άλλα πράγματα και κάποιοι γονείς το αντιλήφθηκαν αλλά εσείς τον καλύπτετε. Όλα τα φίδια τον καλύπτετε!

Σιακάρα μου θυμάσαι που με είχες πάρει με το αυτοκινητό σου εκεί κατά τα τέλη Μαιου και σου έλεγα ότι με είχε πιάσει τις προηγούμενες ήμερες μια σκοτοδίνη, μια ζαλάδα, ένας ίλλιγγος, μια ναυτία, μια θολούρα, μια τάση για εμετό. Και σου είπα ότι θα σου έλεγα τι σκέφτηκα να κάνω για να το αντιμετωπίσω; Δεν πρόλαβα να στο πω δια ζώσης δυστυχώς αλλά θα στο πω μέσα από εδώ! 

Σκέφτηκα να πάω στο Υπουργείο Παιδείας! Και να κλαίω που λες Σιακάρα μου μέσα στο γραφείο στο τμήμα που ήταν προϊστάμενος ο Γιάννης, στην Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, να λέω τα προβλήματα μου στον υπάλληλο, να μου λέει και αυτός τις εμπειρίες του... Όλα αυτά όση ώρα περιμέναμε τον Γιάννη να βγει από την συνάντηση που είχε με τον Φίλη τον υπουργό. Με είδε ο άνθρωπος για δέκα λεπτά, όσο χρειάζονταν ακριβώς για να μου δώσει την εύστοχη βοηθειά του, γιατί μετά είχε σύσκεψη με άλλα ανώτατα στελέχη του υπουργείου.

Φαντάζομαι τώρα που τα διαβάζεις Σιακάρα ή τα ακούς που σου τα λένε τα άλλα τα σκυλιά να έχουν γουρλώσει τα μάτια σου διάπλατα! Μην ανησυχείς, μην ανησυχείς, είναι που σου έχω ανοίξει και σε εσένανε τα μάτια για να μπει μέσα σου το φως! Nα μπει το φως και να νιώσετε την πιο βαθιά ντροπή για τον τρόπο που συμπεριφερόσασταν στα παιδιά όλα τα προηγούμενα χρόνια...Αυτή η ζωή πρέπει να σας διδάξει ότι πρέπει να πληρώσετε, να πληρώσετε το τίμημα για τα λάθη και τα αμαρτήματά σας.

Πάντως ο ίλιγγος μου έμεινε δεν έφυγε εντελώς Σιακάρα! Γιατί τι να σου κάνει και αυτός ο Φίλης, θαύματα δεν μπορεί να κάνει!!! Αλλιώς θα είχε σώσει και τον ευατό του και την χώρα!
.

Ήθελα να γράψω...

τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη και άλλα για τους γονείς μου, για το τσολί, για το Αιγινήτειο, για τα σχολεία που δούλεψα τώρα που έγινα μόνιμος(4^ο Τρίπολης, 4^ο Παιανίας, 3^ο Καλλιθέας) και στα οποία σε γενικές γραμμές ήταν ήρεμα τα πράγματα και πάντα άκουγα τα καλύτερα λόγια από τους συναδέλφους σε αυτά αλλά δεν πρόλαβα, αφού ήμουν εξαντλημένος και δεν έβρισκα μια αγκαλιά... Μόνο για το 3^ο Καλλιθέας πρόλαβα και έγραψα αρκετά, για τα δύο πρώτα δεν πρόλαβα σχεδόν καθόλου. Στο 4^ο Τρίπολης είχα συμπαθήσει πολύ και ένα κορίτσι συνάδελφο που την ταλαιπωρούσαν λίγο και αυτή και είχαμε βγει μια φορά και για καφέ οι δυο μας. Θα ετοιμάσω το άρθρο αργότερα για το όμορφο κορίτσι όσον αφορά τον γραπτό μου λόγο αλλά έχω ήδη βρει ποια τραγουδάκια θα της αφιερώσω! Πιστεύω θα της αρέσουν πολύ τα τραγούδια που έχω βρει να της αφιερώσω... Ίσως αυτή με κάνει straight!

Τώρα που θα γίνουν όλοι gay εγώ θα ζήσω το δικό μου straight story. 

Tίνα ξεκινάω με αυτό για σένα!

Στο 3^ο Καλλιθέας στο οποίο είναι διευθυντής ο Γιάννης ο Κουφόπουλος ένας καταπληκτικός άνθρωπος που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην ζωή μου, μου ανέθεσε την συμπλήρωση ωραρίου. Ευτυχώς που έχω και αυτή την εμπειρία για να μην πει κανένας ότι δεν καταλαβαίνω τις ειδικότητες, τους δασκάλους των ειδικοτήτων δηλαδή στα δημοτικά. Έμπαινα σε δέκα τμήματα από Τρίτη μέχρι Έκτη και δίδασκα και εγώ τις ειδικότητες μου. Πρώτη ειδικότητα τα Θρησκευτικά και δεύτερη Αγωγή του Πολίτη. Έκανα και λίγα Εικαστικά γιατί είμαι και Δημιουργός του Κόσμου μην το ξεχνάμε...


Εντάξει είχα ζαλιστεί  λίγο τον πρώτο μήνα επειδή άλλαζα και έμπαινα από τμήμα σε τμήμα κάθε διδακτική ώρα, Αλλά μετά που το συνήθισα δεν μου φάνηκε κάτι δύσκολο και όλα κύλησαν πολύ ομαλά και ήρεμα εκτός από δύο περιστατικά στα οποία θα αναφερθώ αργότερα. Ο Γιάννης είναι ο μόνος διευθυντής σχολείου από όσους συνάντησα στην ζωή μου που μας ζήτησε να του μιλάμε στον ενικό. Βέβαια εγώ επειδή είμαι πολύ ευγενικός και θέλω να κρατάω και τους τύπους την μισή χρονιά στον πληθυντικό του μίλαγα και μετά σιγά σιγά άρχισα να του μιλάω και εγώ στον ενικό. Γιάννη είσαι ένας καταπληκτικός άνθρωπος! Παρότι Συριζαίος να τα λέμε αυτά, αλλά να βλέπετε παντού σε όλα τα κόμματα και τις πολιτικές παρατάξεις υπάρχουν φωτεινοί και σκοτεινοί. Και εδώ μέσα από αυτή την ιστοσελίδα  θα ξεκινήσει μία μάχη μεταξύ φωτός και σκότους ανεξαρτήτως το που είναι ενταγμένος ο καθένας. Τέρμα οι παλιοί διαχωρισμοί. Τώρα θα γίνει πνευματικός πόλεμος στην κοινωνία. Πρώτα θα ξεκινήσει από την Ελλάδα και μετά θα επεκταθεί σε όλο τον πλανήτη. Ήδη είχε ξεκινήσει ο πόλεμος εδώ και καιρό και μαίνονταν σε πνευματικό επίπεδο στα πεδία του Παραδείσου, τώρα θα κατέβει και κάτω στη γη στην υλική υπόσταση.

Έχω γράψει και αρκετά άρθρα για τους πολιτικούς και ήθελα να τα επεξεργαστώ για να μπορέσω να τα ανεβάσω στη συνέχεια αλλά ούτε αυτό το πρόλαβα. Θέλω να τα έχω όλα στην εντέλεια τα άρθρα πριν τα ανεβάσω για να πετυχαίνω τον στόχο μου στα ζητήματα που πιάνω μέσα από αυτά. Τίποτα δεν πρόλαβα να ετοιμάσω, αφού ήμουν εξαντλημένος όλο τον Σεπτέμβρη και έκλαιγα. Και τον Οκτώβρη τον πέρασα τις πρώτες μέρες τρέχοντας για τα πρακτικά του συλλόγου διδασκόντων τα οποία ήθελα από το περσινό μου σχολείο και τον υπόλοιπο κλαίγοντας για τον όμορφο αλήτη. Θα τα διαβάσετε σύντομα. Αφού ήμουν εξαντλημένος όλο τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη και δεν μπόρεσα να γράψω τίποτα θα τις ανεβάσω τις αναρτήσεις μου για αυτά τα θέματα στο μέλλον. Για αρκετούς μήνες, από εδώ και στο εξής, θα κάθομαι κλεισμένος στο δωμάτιο μου και θα γράφω συνέχεια αν μπορέσω να συγκεντρωθώ...

Και ας με φωνάζουν ο Έγκλειστος 

Δεν πηγαίνω έξω για τίποτα 

Κανείς δεν θα με κάνει να αφήσω αυτό το δωμάτιο

Αισθάνομαι λύπη για τον εαυτό μου

Αλλά ποιος σας ζήτησε να παρέμβετε

Ξέρετε πραγματικά τι είναι ή τι δεν είναι καλό για την υγεία μου;

Ο τεχνοφοβικός σύμβουλος...

Mη τολμήσει... να με πλησιάσει τώρα ο τεχνοφοβικός σχολικός σύμβουλος που έχει αναλάβει εκεί εκτάκτως, λόγω συνταξιοδότησης τους προηγούμενου συμβούλου, το σχολείο στην Δάφνη, ο Παναγιώτης ο Πίλουρης. Από τη μια φορά που παρακολούθησα σεμινάριο σου εκεί στου Ζωγράφου στις 16 Ιουνιόυ στο τέλος της σχολικής χρονιάς κατάλαβα τι παλαιολιθικά μυαλά κουβαλάς. To μόνο που ήξερες να πεις είναι για το πως οι υπολογιστές και οι νέες τεχνολογίες μας ομογενοποίουν και τους δασκάλους και τους μαθητές. Δεν το είπες ακριβώς έτσι κατά λέξη αυτό το μήνυμα ήθελες να περάσεις.

Μη τολμήσεις ούτε να επέμβεις σε αυτά που θα γίνονται στο περσινό μου σχολείο με τους μαθητές, τους γονείς και τους δασκάλους. Καλύτερα να απέχεις τελείως της όλης καταστάσεως γα να πάρουν και νόημα οι στίχοι του Ελύτη με τους οποίους νομίζω έκλεισες το σεμινάριο σου.

Κύριε Πίλουρη σας ζητούσα μια συνάντηση για αυτό το ποίημα του Ελύτη από τις αρχές του Σεπτέμβρη, γιατί δεν το θυμόμουν, το είχατε στην παρουσίασή σας. Ζητούσα μια συνάντηση πέντε λεπτών μαζί σας για ένα ποίημα του Ελύτη. Τα γνωρίζει αυτά η κ. Κατερίνα Nτζαφέρη η γραμματέας των σχολικών συμβούλων που ίσως την έπρηξα και λίγο με τα πήγαινε έλα εκεί στην Υμηττού 219 στο Παγκράτι. Στα αρχιδάκια σας με γράψατε κύριε Πίλουρη. Τρεις μήνες στα αρχιδάκια σας. Μπορεί το ποίημα που ζητούσα να είναι και αυτό που μου έστειλε η κ. Ντζαφέρη στο email αλλά ξαναήρθα από εκεί γιατί νομίζω ότι τελικά ήταν κάποιο άλλο από αυτά που παρουσιάσατε τότε και ζήτησα να σας δω. Δεν θυμάμαι. Σημασία έχει κ. Πίλουρη ότι δεν βρήκατε 5λεπτά χρόνο να συναντήσετε έναν δάσκαλο που ζητάει μια πληροφορία από εσάς.

Και σας έφερα και την καταγγελία που έκανα στον Συνήγορο του Πολίτη γιατί μια παλιοβρωμιάρα που συνεργάζεται μαζί σας δεν μου δίνει τα πρακτικά του συλλόγου διδασκόντων που χρειάζομαι μαζί με ιατρικό έγγραφο για να δείτε ότι είμαι πολύ πιεσμένος συναισθηματικά και πάλι στα αρχιδάκια σας. Δεν με πήρατε ένα τηλέφωνο να το εξετάσετε το θέμα... Να με ρωτήσετε γιατί τα ζητάω τα πρακτικά και τι συνέβαινε στο περσινό μου σχολείο...

Πάντως κ. Πίλουρη νομίζω το βρήκα το ποίημα που είχατε στην παρουσίαση και θέλω να νοηματοδοτήσει την ανάρτησή μου. Εσείς μου στείλατε την Αυτοψία του Ελύτη αλλά εγώ σας ζητούσα αυτό που φαίνεται παρακάτω.

Για να πάρουν νόημα οι παρακάτω στίχοι του Ελύτη λοιπόν, τους οποίους τους είχες και στο σεμινάριό σου καλύτερα να απέχεις τελείως της όλης καταστάσεως που θα δημιουργηθεί στο σχολείο...

ΜΥΡΙΣΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΝ [ VIII-ΧΙV]

XIV

Τ' ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας.
Ιδού και μερικές πράξεις για παράδειγμα:

1. Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομέ-
νουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα
την ξαναφτιάχνεις.

2. Το γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα δίνει πάν-
τοτε το σχήμα κάποιου Ιησού Χρίστου.

3. Η ευτυχία είναι η ορθή σχέση ανάμεσα στις πράξεις (σχήματα)
και στα αισθήματα (χρώματα). Η ζωή μας κόβεται, και οφείλει να
κόβεται, στα μέτρα που έκοψε τα χρωματιστά χαρτιά του ο Matisse.

4. Όπου υπάρχουν συκιές υπάρχει Ελλάδα. Όπου προεξέχει το βου-
νό απ' τη λέξη του υπάρχει ποιητής. Η ηδονή δεν είναι αφαιρετέα.

5. Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε το-
σο ίσες δόσεις που δε μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.

6. Κάθε πρόοδος στο ηθικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να είναι αντι-
στρόφως ανάλογη προς την ικανότητα που έχουν η δύναμη κι ο αριθ-
μός να καθορίζουν τα πεπρωμένα μας.

7. Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους
άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».

Οδυσσέας Ελύτης, Ο Μικρός Ναυτίλος, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1985.

Και υποτίθεται κ. Πίλουρη ότι είστε ευαίσθητος και σας αρέσει η λογοτεχνία και η ποίηση. Ο ευαισθητούλης έτσι μας το παίξατε και στην πρώτη συνάντηση στο σχολείο και στο σεμινάριο σας. Ο Ελύτης δε είναι ο αγαπημένος σας ποιητής με δεύτερο τον Ρίτσο.

Έμενα γενικά δεν μου αρέσουν οι υπερρεαλιστές ποιητές γιατί άντε να τους καταλάβεις τους υπερρεαλιστές... Τα ποιήματα τους είναι αρτσι μπούρτσι και λουλάς.  Εμένα μου αρέσει πιο πολύ ο Καβάφης που είναι σαφής και κατανοητός...

Καβάφης - Αιωνιότης

Ο Ινδός Aρσούνας, βασιλεύς φιλάνθρωπος και πράος,

μισούσε τες σφαγές. Ποτέ δεν έκαμνε πολέμους.

Πλην του πολέμου ο φοβερός θεός δυσηρεστήθη —

(λιγόστεψεν η δόξα του, άδειασαν οι ναοί του) —

και μπήκε με θυμό πολύ στου Aρσούνα το παλάτι.

Ο βασιλεύς φοβήθηκε και λέει· «Θεέ μεγάλε,

συγχώρεσέ με αν δεν μπορώ ζωή να πάρω ανθρώπου».

Με περιφρόνησι ο θεός απήντησε· «Aπό μένα

νομίζεσαι πιο δίκαιος; Με λέξεις μη γελιέσαι.

Καμιά ζωή δεν παίρνεται. Γνώριζε πως ποτέ του

μήτε γεννήθηκε κανείς, μήτε κανείς πεθαίνει». 

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877-1923, Ίκαρος 1993) 

Τότε που έγραφα εκείνα τα καταθλιπτικά ποιηματάκια, όταν πολύ νέος, έφηβος, είχα ερωτευθεί τον. κ. Κυριάκο τον κατηχητή μου και τον Κωνσταντίνο τον συμφοιτητή μου θα έλεγα ότι τον Καβάφη είχα στο νου μου. Ήθελα τα ποιήματα μου να είναι σαφή και κατανοητά. Για πάρτε ένα δείγμα από κάτω. Ξύπνησα μουσκεμένος ένα πρωινό , είχα δει στο όνειρό μου ότι βρισκόμουν στην αγκαλιά του Κωνσταντίνου, οπότε αυτό για εσένα το έγραψα να το ξέρεις.

Άκου πως θέλω να πεθάνω

Να ζήσω
Να ζήσω
Να ζήσω λίγο την αγκαλιά σου
                λίγο το φιλί σου
                λίγο τον έρωτα
                                          τον εθιστικό
                                          τον ανεκπλήρωτο
                                          τον απόλυτο

Να ζήσω
                κι ύστερα
                                να φύγω

Ναι ΑΚΟΥ!
Άκου τώρα πως θέλω να πεθάνω…
Θέλω να πεθάνω στην αγκαλιά σου
Το μπράτσο σου στο λαιμό μου
Η ανάσα σου πίσω από το αυτί μου
Τα χείλη σου στο κεφάλι μου
Η παλάμη σου πάνω στη δική μου
Τα σώματα μας ενωμένα

Η τελευταία μου αναπνοή
αχ… πόσο θέλω να φύγει τότε
εκείνη…
εκείνη την στιγμή
την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου
Ναι!
Άκου! Άκου πως θέλω να πεθάνω
Στην αγκαλιά σου θέλω να πεθάνω

Όμως
Φοβάμαι
Φοβάμαι…
ότι την τελευταία στιγμή
θα είμαι μόνος
μόνος…απλά να κοιτώ
                                     την άχαρη
                                          ανούσια σπαταλημένη ζωή μου

Δεν αντέχω…

Βαρέθηκα την μοναξιά…
Άκου! Σου Φωνάζω… Μ’ ακούς;
Ουρλιάζω… ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ. Μ’ ακούς;
ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ

(Από τη συλλογή O πεσιμιστής Απρίλης 2003)

Και δεν είναι μόνο ο Κωσταντίνος, είστε όλοι όσοι σας ερωτεύθηκα που θα ήθελα να πεθάνω στην αγκαλιά σας. Βασίλη όμορφε αλήτη που με παράτησες σε περιμένω παντού να το ξέρεις, σαν πιστό σκυλί. Γενικότερα να το ξέρετε αυτό είχα ένα φόβο για τα σκυλάκια στη ζωή μου, και κάποιες φορές κάποια με κυνηγούσαν και πήγαιναν να με δαγκώσουν. Αλλά αυτά που μένουν πιστά στους ανθρώπους, σαν το καλύτερο τους φίλο θέλω να τα παίρνω στη αγκαλιά μου και να τα χαϊδεύω. Σαν πιστό σκυλί που το παράτησαν σε περιμένω Βασίλη παντού. 

Είναι τέλη Νεομβρίου, τώρα που ετοιμάζω αυτό το άρθρο και δεν ξέρω αν θα περάσω πάλι τα Χριστούγεννα μόνος. Θα είναι μάλλον τα τελευταία Χριστούγεννα πριν γίνω διάσημος και θα είμαι μόνος.... Δεν το αντέχω αυτό. Να περάσω την τελευταία νύχτα Χριστουγέννων πριν γίνω διάσημος μόνος. Καλύτερα να πεθάνω σαν το αγοράκι του παρακάτω παραμυθιού του Τριβιζά και να πάω σε ένα καλύτερο κόσμο στο παλάτι του Βασιλιά-Θεού παντοτινά μαζί και με το αχώριστο φίλο μου το δέντρο... 

Όλα αυτά τα χρόνια που ήμουνα μόνος μου όταν ήμουν ξύπνιος έβλεπα όνειρα με όμορφους να με αγκαλιάζουν την νύχτα. Πριν κοιμηθώ ήμουν πάλι μόνος και όταν ξυπνούσα μόνος και πάλι...

Γεγονότα

Μόνη, ἐντελῶς μόνη,
περπατῶ στὸ δρόμο
καὶ πέφτω πάνω σὲ μεγάλα γεγονότα:
Ὁ ἥλιος σὰν ἐπειγόντως νὰ ἐκλήθη ἀπὸ τὴ Δύση
ἀφήνοντας ἡμιτελὲς τὸ δειλινό…

Σὲ λίγο ἡ νύχτα,
κρατώντας τοὺς ἀμφορεῖς τοῦ μυστηρίου,
τῶν ἰδιοτήτων της ἐπαίρετο,
ὅταν τὸ ρεμβῶδες μάτι της, τὸ φεγγάρι,
ἕνα ἀπρόδεκτο, λαθραῖο σύννεφο, πάτησε
καὶ τὴν τύφλωσε.

Τοῦ ἀτυχήματος τούτου
ἐπωφελήθηκε
κάποιος παράξενος κατάσκοπος
-τὸ μεσονύχτιο ὑποπτεύονται-
τὸ σύμπαν πυροβόλησε
καὶ τὸ ἄφησε ἀκίνητο…

Μετὰ ἀπὸ τέτοια γεγονότα,
τὸ γεγονὸς πὼς εἶμαι πάλι μόνη
παρελείφθη.

Από τη συλλογή Ερήμην (1958) της Κικής Δημουλά

Secret Garden - Nocturne (Eurovision 1995 Norway) από EUROVISIONHELLASTV

Όπως σας είπα εμένα δεν μου αρέσουν οι υπερρεαλιστές ποιητές παρόλα αυτά έχω ένα αγαπημένο ποίημα του Ελύτη και ένα του Ρίτσου. Και οι δύο ήταν κρυφές. Η κρυφή η δεξιούλα ο Ελύτης και η κρυφή κουμουνιστριούλα ο Ρίτσος. Δεν είχαν το θάρρος να το παραδεχθούν ανοιχτά όπως ο Καβάφης.

Δύο νέοι, 23 έως 24 ετών Απ’ τες δεκάμισυ ήτανε στο καφενείον, και τον περίμενε σε λίγο να φανεί. Πήγαν μεσάνυχτα— και τον περίμενεν ακόμη. Πήγεν η ώρα μιάμισυ· είχε αδειάσει το καφενείον ολοτελώς σχεδόν. Βαρέθηκεν εφημερίδες να διαβάζει μηχανικώς. Aπ’ τα έρημα, τα τρία σελίνια του έμεινε μόνον ένα: τόση ώρα που περίμενε ξόδιασε τ’ άλλα σε καφέδες και κονιάκ. Κάπνισεν όλα του τα σιγαρέτα. Τον εξαντλούσε η τόση αναμονή. Γιατί κιόλας μονάχος όπως ήταν για ώρες, άρχισαν να τον καταλαμβάνουν σκέψεις οχληρές της παραστρατημένης του ζωής. Μα σαν είδε τον φίλο του να μπαίνει— ευθύς η κούρασις, η ανία, η σκέψεις φύγανε. Ο φίλος του έφερε μια ανέλπιστη είδησι. Είχε κερδίσει στο χαρτοπαικτείον εξήντα λίρες. Τα έμορφά τους πρόσωπα, τα εξαίσιά τους νειάτα, η αισθητική αγάπη που είχαν μεταξύ τους, δροσίσθηκαν, ζωντάνεψαν, τονώθηκαν απ’ τες εξήντα λίρες του χαρτοπαικτείου. Κι όλο χαρά και δύναμις, αίσθημα κι ωραιότης πήγαν— όχι στα σπίτια των τιμίων οικογενειών τους (όπου, άλλωστε, μήτε τους θέλαν πια): σ’ ένα γνωστό τους, και λίαν ειδικό, σπίτι της διαφθοράς πήγανε και ζητήσαν δωμάτιον ύπνου, κι ακριβά πιοτά, και ξαναήπιαν. Και σαν σωθήκαν τ’ ακριβά πιοτά, και σαν πλησίαζε πια η ώρα τέσσερες, στον έρωτα δοθήκαν ευτυχείς. (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Καλά για τον Ρίτσο είναι πασίγνωστο,ενταγμένος μάλιστα στο κουμμουνιστικό κόμμα που τον καταπίεζε. Αλλά για τον Ελύτη δεν είναι και τόσο γνωστό. Δεν λέω ο Ελύτης με γυναίκες και με κορίτσια πήγαινε κατά κόρον. Και μάλιστα τον κατηγορούν και οι θεούσες για την ελευθεριακότητά του. Που φθάσαμε σε αυτήν την χώρα να ψέγουν ο θεούσες τον Ελύτη. Πατήστε στο παρακάτω σύνδεσμο να δείτε:

Οι απαίσιες δηλώσεις του Οδυσσέα Ελύτη

Αλλά να μωρέ κάποια φορά φαίνεται να είχε ερωτευθεί και αυτός κάποιον άντρα και βασανίζονταν και αυτός... Αυτό είναι το αγαπημένο μου ποίημα του Ελύτη...

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτό, μ’ ακούς;

Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ’ ακούς;

Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες 
Θα’ ρθει μέρα, μ’ ακούς 
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι 
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ’ ακούς 
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ’ ακούς 
Των ανθρώπων 
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει 

Στα νερά ένα – ένα, μ’ ακούς  
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ’ ακούς 
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ’ ακούς 
Όπου κάποτε οι φιγούρες 
Των Αγίων 
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ’ ακούς 

Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω 
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς 
Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς 
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ’ ακούς 

Ποιος μιλεί στα νερά καί ποιος κλαίει – ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς;
Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς 
Σ’ αγαπώ Βασίλη, σ’ αγαπώ μ’ ακούς.

Είχατε πει και κάτι άλλο κ. Πίλουρη στο σεμινάριό σας ότι εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε όπως εκείνοι οι μεγάλοι ποιητές. Εκτός από το ότι αυτοί οι ποιητές ζουν ανάμεσά μας κ. Πίλουρη και μπορεί να είναι κάποιοι από τους μαθητές που συναντάτε στα σχολεία που πηγαίνετε θα ήθελα να σας θυμίσω έναν λόγο του αγαπημένου σας ποιητή και πάλι του Ελύτη...

Είχε πει ο Ελύτης λοιπόν...

Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.

(Μικρά έψιλον) Ελύτης 

Kαι ξέρετε πως εξουδετερώνεται η φθορά φίλοι μου; Ξέρετε πως θα εξουδετερώσουμε την βαρβαρότητα; Γιατί ο Ελύτης τα είχε προβλέψει όλα. Είχε μιλήσει και για την βαρβαρότητα που θα επέλθει...

Είχε πει ο Ελύτης... 

Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του. 

Ξέρετε πως θα εξουδετερώσουμε την βαρβαρότητα; 

Όπως λέει και το παρακάτω τραγουδάκι στα Γερμανικά, όταν ζεις την στιγμή και μοιράζεσαι τις στιγμές της χαράς και της λύπης. Δεν θα ξανασταθούμε ποτέ ξανά μόνοι στην βροχή όσο αφήνουμε τις καρδιές μας να μας οδηγούν...Για τώρα και για πάντα, σε μια μέρα του απείρου, ορκιστήκαμε αιώνια πίστη σε μια ζωή για την οποία δεν θα μετανιώσουμε ποτέ...

Λοιπόν και αφού συγκινηθήκαμε με τους μεγάλους ποιητές του Έθνους μας ώρα να γελάσουμε και λίγο. Η Σονάτα του Σεληνόφωτος είναι το αγαπημένο μου ποίημα του Ρίτσου. Την Σονάτα του Σεληνόφωτος την διδάσκουν στα Λύκεια. Ξέρετε κάτι επειδή μου την σπάει αυτό που δεν αφήνουν τους μαθητές να απολαύσουν την λογοτεχνία, παρά κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων για το παραμικρό, η τεχνοτροπία, ο ρυθμός, οι ομοιοκαταληξίες. Και τι υπονοεί ο ποιητής με αυτό το ερωτηματικό, γιατί έβαλε το κόμμα εδώ και όχι παρακάτω... Λέξη λέξη τα πιάνουν και τα ποιήματα και τα πεζά λογοτεχνικά κείμενα και οι μαθητές μετά σκυλοβαριούνται... Οπότε για να γελάνε οι μαθητές του Λυκείου όποτε τους διδάσκουν την Σονάτα του Σεληνόφωτος αφιερώνω στους καθηγητές τους καθώς και στα φαεινά μυαλά του υπουργείου που βγάζουν τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών την ΨΩΛΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ από τις αγαπημένες ροζ ακρίδες!

Όσον για εσάς κ. Πίλουρη μιας και είστε τεχνοφοβικός σας αφιερώνω την παρακάτω παρωδία βασισμένη στο τραγούδι Hello της Adele. Πάρτε τηλέφωνο μπαντάνα-μπανάνα για να συννενοήστε από εδώ και μπρος!