κιλά: 85
Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012
Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012
Οι Richard Dawkins για τον ευφυή σχεδιασμό...
Δεν διαφέρουν και πολύ απόψεις μου με αυτές των κ. Dawkins και κ. Tyson. Δεν υπάρχει κάποιος ιπτάμενος ροζ μονόκερος εκεί έξω. Όμως υπάρχουμε εμείς. O Θεός είναι κάτι σαν μία πηγή και βασικά αν ενωθούμε όλοι μας αυτό είναι Θεός.
Πιστεύω και στον Ιησού που αυτοί οι κύριοι τον έχουν διαγράψει από το μυαλό τους. Ξέρετε γιατί; Γιατί ενσαρκώθηκε εδώ και θυσιάστηκε για εμάς. Τον σταύρωσαν χωρίς να φταίει σε τίποτα. Ήθελε να μας δείξει κάτι με την θυσία του ο Ιησούς... Κάτι που ακόμα δεν το έχουμε μάθει δυστυχώς ακόμα και αν έχουν περάσει 2.000 χρόνια από τότε...
Τρίτη 10 Ιουλίου 2012
Tα δικά μου πρότυπα(3): Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης.
Ο Φραγκίσκος της Ασίζης (1181 ή 1182-3 Οκτωβρίου 1226) είναι άγιος της Καθολικής εκκλησίας, ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών. Γεννήθηκε στην Ασίζη της Ιταλίας, από πλούσια οικογένεια.
Η επανάσταση του Ιησού ήταν ολοκληρωτική. Για αυτό έλεγε πως κανείς δεν μπορεί να βάζει καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά, ούτε να σκίζει καινούριο ύφασμα για να μπαλώσει το παλιό. Η αλλαγή που πρότεινε αφορούσε τα πάντα. Ήταν σαν να ξεκινάς από την αρχή, έχοντας αφήσει πίσω όλα τα δεσμά του παρελθόντος.
Ο Ιησούς δεν ήταν ούτε αυτοκαταστροφικός, ούτε τρελός, ούτε απελπισμένος και επιδειξιομανής. Ποτέ δε θα είχε επιτρέψει να καεί στη πυρά. Και κυρίως, ποτέ δεν επιδίωξε το θάνατο. Τα ευαγγέλια αφηγούνται ότι, όταν αντιλήφθηκε πως ήθελαν να τον συλλάβουν, κατάφερε να διαφύγει με θαυμαστό τρόπο. Τελικά τον συνέλαβαν χάρη στη προδοσία του Ιούδα.
Η επανάσταση του προφήτη από τη Ναζαρέτ έμοιαζε περισσότερο με εκείνη που, αιώνες αργότερα, έκανε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, ακολουθώντας το παράδειγμα του, παρά με εκείνη των αμιγώς πολιτικών επαναστατών. Ήταν μια επανάσταση που ενοχλούσε τους «βολεμένους», όπως η στάση του Αγίου Φραγκίσκου ενόχλησε τον πατέρα του, πλούσιου έμπορου της Ασίζης. Η επανάσταση του αγίου μπορεί να φαινόταν βουκολική, ποιητική, αλλά ήταν τόσο ριζοσπαστική που τρόμαξε την ίδια την Εκκλησία της Ρώμης. Όταν ο Φραγκίσκος, εδραιώνοντας το τάγμα των φραγκισκανών με μια χούφτα οπαδών που ζούσαν από αυτά που τους έδιναν να φάνε και μιλούσαν με τα πουλιά στην εξοχή, το μόνο που ζήτησε ήταν η κατά γράμμα τήρηση του ευαγγελίου, το Βατικανό δε θέλησε να ακούσει κουβέντα. Του είπαν ότι θα έπρεπε να τηρεί ορισμένους κανόνες που είχε εγκρίνει η Ρώμη, όπως συνέβαινε και με τα άλλα θρησκευτικά τάγματα.
O Φραγκίσκος κήρυττε την πλήρη πενία των τέκνων του, την απόλυτη ελευθερία του πνεύματος χωρίς κανένα περιορισμό πέρα από την ίδια την συνείδηση. Κατέρριψε όλα τα ταμπού, ζούσε σε άλλη διάσταση και διέθετε τέτοια δύναμη και τέτοιο κύρος, ήταν δε τόσο αγαπητός στον κόσμο, ώστε μερικοί τον παρομοίασαν με το μετενσαρκωθέντα Ιησού. Κι αυτό ανησυχούσε τη Ρώμη, όπως το γεγονός ότι δεν ήθελε να χειροτονηθεί ιερέας. Σ' αυτή την προοπτική απαντούσε με το επιχείρημα πως ούτε ο Ιησούς υπήρξε ιερέας.
Οι σύγχρονοι θεολόγοι επιβεβαιώνουν ότι η αληθινή θεολογία του Ιησού είναι αυτή της συμφιλίωσης των ανθρώπων με το Θεό και των ανθρώπων με τη φύση και τα πράγματα, όπως αυτή που επιχείρησε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης με την προσευχή του για την ειρήνη και το Άσμα του για τα Πλάσματα.
O Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης μας άφησε, συνεχίζω ο ίδιος, και κάποιες πάρα πολύ ενδιαφέρουσες προφητείες για τους τελευταίους καιρούς...
Ψάξτε στην παρακάτω ιστοσελίδα και βρείτε την στο 1.12:
Teologia della Restaurazione
Bάζω και εγώ μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα και όποιος γνωρίζει Ιταλικά να μας το μεταφράσει...Νομίζω είναι αρκετά ενδιαφέροντα αυτά που λέει ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης...
Così, nella lettera del 5 febbraio 1482, scrive che gli è stato concesso lo spirito di profezia riguardo al “fatto della riformazione della Santa Ecclesia dell’Altissimo […]
Da V.S. ha da nascere lo Gran Duca della milizia, ha da vincere il mondo ed insignorirsi dello temporale e spirituale e non potrà più essere al mondo niuno signore che non sia dell’Ordine della sancta milizia dello Spiritu Sanctu. Porteranno il segno di Dio [la croce] vivo in petto ma molto più nel cuore.”
San Francesco constata la decadenza morale dei suoi tempi, in primo luogo tra i Prìncipi secolari “i quali menano una vita senza carità […] e vivono male” a causa della loro “maledetta avarizia” che li porta a spendere “più di quello che hanno in vanità e cose senza proposito per compire ai loro falsi appetiti, assassinando i poveri vassalli”. Essi sono assai peggiori dei lupi rapaci e dei leoni famelici. “Vergognatevi delle vostre male operazioni, o cristiani per usanza e non per verità! Siete peggiori degli infedeli, o tiranni del popolo di Dio.”
I prelati non sfuggono al suo rimprovero. I Prìncipi spirituali sono, infatti, per il santo, molto peggiori di quelli secolari, sono dei Giuda Iscariote, “avidissimi alla rapina per divorare le pecorelle di Gesù Cristo […] Che cura avete voi del santo ovile di Cristo […] Non altra cura avete se non quella di divorare e mangiare i beni di Santa Chiesa senza mai ricordarvi dei poveri di Gesù Cristo benedetto.”
Nonostante tutto questo Dio esalterà un uomo poverissimo “del sangue di Costantino imperatore figliuolo di Sant’Elena e del seme di Pepino […] Per virtù dell’Altissimo confonderà i tiranni, gli eretici ed infedeli. Farà un grandissimo esercito, e gli angeli combatteranno per loro ed uccideranno tutti i ribelli dell’Altissimo.”
Sarà, infatti, fondata per volere dell’Onnipotente “una nuova religione [ossia ordine] molto necessaria, la quale farà più frutto al mondo che tutte le altre insieme unite. Sarà l’ultima e la migliore di tutte. Procederà con le armi, con le orazioni e con la santa ospitalità. […] Il Capo e fondatore di tal gente sarà uno della vostra stirpe – scrive all’Alimena - e questo sarà il grande riformatore della Chiesa di Dio”
“Tale uomo sarà nella sua puerizia ed adolescenza quasi santo, nella gioventù gran peccatore, poi si convertirà del tutto a Dio e farà gran penitenza, gli saranno perdonati i suoi peccati e tornerà santo. Sarà gran capitano e principe di gente santa, nominati li ‘Santi Crociferi di Gesù Cristo’, con li quali consumerà la setta maomettana con il resto degl’infedeli. Annichilirà tutte le eresie e tirannie del mondo, riformerà la Chiesa di Dio con i suoi seguaci, i quali saranno i migliori uomini del mondo in santità, in armi, in lettere ed in ogni altra virtù, che tale è la volontà dell’Altissimo. Otterranno il dominio di tutto il mondo tanto temporale che spirituale, e reggeranno la Chiesa di Dio sino alla fine dei secoli.”
E ancora nella lettera del 13 agosto 1496, sempre indirizzata a Simone di Alimena:
“Tal uomo sarà gran peccatore nella sua gioventù, poi si convertirà al grande Iddio dal quale sarà tirato come fu S. Paolo. Sarà il gran fondatore di una nuova religione, differente da tutte le altre, che scompartirà in tre ordini, cioè cavalieri armigeri, di sacerdoti solitari e di ospitalieri piissimi. Sarà l’ultima religione e farà più frutto alla Chiesa di Dio che tutte le altre.”
Πήρε μέρος σε εμφύλιους πολέμους. Κατά τη διάρκεια μιας αρρώστιας του είδε δύο όνειρα τόσο συγκλονιστικά, που τον οδήγησαν στην αμετάκλητη απόφαση να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο έργο της φιλανθρωπίας. Στόχος της φροντίδας του ήταν οι φτωχοί και σε αυτούς έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. Κάποτε μάλιστα ενώθηκε μαζί τους σε μια εξέγερση κατά των ευγενών και αυτό του στοίχισε ένα χρόνο φυλακή. Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε ερμηνευτής των αισθημάτων που ήταν διαδεδομένα στην εποχή του: κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Ο ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του).
Για τρία χρόνια αποσύρθηκε στην ησυχία της ασκητικής ζωής, ώσπου το 1209 ίδρυσε χωριστό μοναχικό τάγμα. Οι οπαδοί του ολοένα πλήθαιναν και αποτέλεσαν το τάγμα των Φραγκισκανών, που είχε την έγκριση και του Πάπα Ινοκέντιου Γ΄. Ο Φραγκίσκος της Ασίζης επισκέφτηκε τη Γαλλία, την Ισπανία, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο. Επιστρέφοντας στην Ιταλία έθεσε κανονισμούς για την καλύτερη λειτουργία του τάγματος, του οποίου η οργάνωση έγινε αρτιότερη. Το 1224, ύστερα από σαράντα ημέρες προσευχής και νηστείας, είδε να αποτυπώνονται πάνω στο σώμα του τα στίγματα των πληγών του Ιησού.
Όταν πέθανε, τον έθαψαν σε ναό που μόλις είχε χτιστεί. Ανακηρύχτηκε άγιος το 1228 από τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου.
Ιησούς ένας επαναστάτης ειρηνιστής σαν τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης και σαν αυτό που θέλω να γίνω και ο ίδιος…
Mια φορά ο Ιησούς, λέει μια αγαπημένη μελέτη για αυτόν που θα αποκαλύψω σε μελλοντικό μου άρθρο ποια είναι, είπε πως δεν είχε έρθει στον κόσμο για να φέρει ειρήνη, αλλά διαχωρισμούς. Δεδομένου ότι ο Ιησούς δεν οργάνωσε τελικά μια βίαιη αντίσταση κατά του συστήματος, ούτε υπήρξε τρομοκράτης ή πολιτικός αγωνιστής είναι αναπόφευκτο το ερώτημα τι εννοούσε λέγοντας ειρήνη και τι πόλεμο. Πόλεμο εναντίον τίνος;
Γιατί ο Ιησούς δεν υπήρξε ούτε ένας απλός επαναστάτης ούτε μόνο ένας ειρηνιστής. Αρκετοί είναι αυτοί που προτιμούν να μιλάνε για την «ειρηνική βία» του ή για τη «βίαιη ειρήνη» του. Ωστόσο δεν είναι το ίδιο πράγμα. Όχι. Αν ο Ιησούς ήταν ένας «επαναστάτης ειρηνιστής» αυτό σημαίνει ότι η δύναμη του μηνύματός του έγκειται στη δύναμη της επανάστασης, η οποία δεν είναι αυτή των όπλων. Ο στόχος εδώ θα ήταν η ειρήνη. Αλλά αν υποθέσουμε ότι η ειρήνη του ήταν μια «επαναστατική ειρήνη», η έμφαση μεταφέρεται στην εσωτερική και βαθύτερη δύναμη της ιδέας της ειρήνης, που για να είναι αποτελεσματική πρέπει να είναι και επαναστατική, όχι ήπια με την έννοια του γυρίζω και το άλλο μάγουλο, αλλά μια ειρήνη που φέρνει δικαιοσύνη, που λυτρώνει τον άνθρωπο, που δημιουργεί έναν κόσμο όπου δε βασιλεύει η άσκοπη βία, αλλά η βία για την ειρήνη και την ευτυχία.
Για αυτό είπε κάποτε πως η ειρήνη του δεν θα ήταν η ίδια με την ειρήνη του κόσμου. Γενικά η κοινωνία, περισσότερο η καπιταλιστική ή νεοφιλελεύθερη, συγχέει την ειρήνη με την τάξη. Εδώ, λέει ο συγγραφέας της μελέτης, συνεχίζοντας, έχω να παραθέσω και ένα προσωπικό περιστατικό. Όταν οι οπαδοί του Φράνκο γιόρταζαν στην Ισπανία αυτό που αποκαλούσαν «είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης», γεμίζοντας πόλεις και χωριά με αφίσες με αυτό το σύνθημα, με κάλεσαν από τη Ρώμη στη Μαδρίτη για να απονείμω το Ελ Βίτι, το βραβείο για τον καλύτερο ταυρομάχο της χρονιάς στην Ισπανία. Με το που πάτησα το πόδι μου στο αεροδρόμιο το πρώτο πράγμα που είδα ήταν εκείνες οι φανταχτερές αφίσες με τα «είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης».
Κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου, σε ένα ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, όπου παρευρέθησαν σχεδόν χίλια άτομα, μεταξύ των οποίων και αρκετοί υπουργοί του καθεστώτος, μου ζήτησαν να πω λίγα λόγια. Ήταν δύσκολο, γιατί επικρατούσε λογοκρισία εκείνη την εποχή, παρά τα είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης. Εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία και είπα πως με πλήγωνε το γεγονός ότι στο εξωτερικό πιστεύουν πως οι Ισπανοί δε γνωρίζουν τι είναι δημοκρατία. Το καιρό εκείνο δε διενεργούνταν εκλογές, ούτε υπήρχαν πολιτικά κόμματα. Ανέφερα ότι, κατά περίεργο τρόπο, ο εορτασμός της ταυρομαχίας, αναπόσπαστου μέρους της ισπανικής κουλτούρας, αποτελεί μια άσκηση "άμεσης δημοκρατίας", εφόσον τα βραβεία απονέμει ο επικεφαλής της αρένας, αφού εξετάσει τι έχουν επιλέξει οι θεατές με τα λευκά τους μαντίλια. Οι πολιτικό δεν κατάλαβαν την ειρωνεία μου.
Συμπλήρωσα ότι φτάνοντας στη Μαδρίτη είδα τις αφίσες για τον εορτασμό των «είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης» του Φράνκο. Σχολίασα πως θα συμφωνούσα αν ήταν είκοσι πέντε χρόνια «ειρήνης» και όχι μόνο «τάξης», αφού πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις, καθώς ενώ «η ισχύς επιβάλει την τάξη, μερικές φορές και με τη βία», «η ειρήνη κατακτάται με το κύρος των συνειδήσεων», για αυτό δεν χρειάζεται να επιβληθεί. Σε αυτό το σημείο οι αστυνομικοί που ήταν παρόντες αντιλήφθηκαν πια την ειρωνεία μου, γιατί μετά το δείπνο με ανέκριναν. Ζητούσαν να μάθω τι ήταν «αυτό που ήθελα να πω» και τους απάντησα το εξής: «Λίγο πολύ αυτό που ακούσατε».
Αυτή ήταν η διαφορά της «βίαιης ειρήνης» που πρότεινε ο Ιησούς και της «τάξης», όσο επαναστατική κι αν είναι αυτή. Διότι η τάξη επιβάλλεται με ωμή βία, με λογοκρισίες, βασανιστήρια, διωγμούς, εκφοβισμό. Αντίθετα, η ειρήνη δεν έχει ανάγκη να επιβληθεί. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στο δικτάτορα ή τον στρατιωτικό, που επιβάλλουν την τάξη με την εξουσία που κατέχουν, και στο σοφό ή πνευματικό δάσκαλο ή προφήτη, που μόνο με το εσωτερικό του κύρος πείθει τις συνειδήσεις.
Η απουσία πολέμου δεν είναι το ίδιο με μια κατάσταση ειρήνης. Τα χρόνια εκείνα στην Ισπανία δε γινόταν πόλεμος, υπήρχαν όμως βασανιστήρια και εκτελέσεις, δεν υπήρχε ούτε ειρήνη, γιατί ο κόσμος φοβόταν να εκφράσει τη γνώμη του, ο Τύπος λογοκρινόταν και η χώρα ήταν διχασμένη σε νικητές και ηττημένους, ενώ πολλοί ήταν υποχρεωμένοι να ζουν στην εξορία.
Αναντίρρητα η ειρήνη του Ιησού ήταν διαφορετική, ήταν δημιουργική, επαναστατική, αλλά γεννιόταν από την πίστη όχι από την εξουσία ή την επιβολή. Ο Ιησούς δε θα συμμεριζόταν ποτέ τη φράση του Γκαίτε «Προτιμώ την αδικία από την αταξία». Όχι. Ο Ιησούς προτιμούσε την αταξία που δημιουργεί ο αντικομφορμισμός, την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αδικία. Δεν ήταν από τους φιλήσυχους, βολεμένους ανθρώπους, γιατί γνώριζε πολύ καλά -και το απέδειξε με τον τρόπο που έζησε- πως κανείς δεν μπορεί να επαναπαύεται στην τάξη όταν υπάρχει έστω και ένα ταπεινωμένος και σκλαβωμένος άνθρωπος.
Για τον Ιησού πόλεμος δεν σημαίνει μόνο ένοπλος αγώνας. Για εκείνον πόλεμος είναι κάθε κοινωνικό ή οικονομικό σύστημα αδικίας, πόλεμος είναι ο ολοκληρωτισμός, που εμποδίζει την ύπαρξη ειρήνης σε συνθήκες ελευθερίας, πόλεμος είναι η διπλωματία, που συνεχώς βάζει φραγμούς στο κατηγορηματικό ναι και στο κατηγορηματικό όχι, όπως ζητούσε εκείνος, πόλεμος είναι κάθε σταυροφορία στο όνομα της θρησκείας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Εκκλησία βρίσκεται κάθε φορά σε πόλεμο όταν διαχωρίζει καταδικάζει, ευτελίζει και αναγκάζει τους ανθρώπους να πηγαίνουν αντίθετα στην ίδια τους τη συνείδηση από το φόβο του Θεού.
Για αυτό και στην Ισπανία, αν και δε γίνονταν πόλεμος όταν γιορτάστηκαν τα είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης, δεν υπήρχε ούτε και ειρήνη, το μόνο που υπήρχε ήταν μια επιβεβλημένη τάξη με βία και εκφοβισμούς. Δεν ήταν η ειρήνη του προφήτη από τη Γαλιλαία, όσο κι αν σήκωσαν τον Φράνκο στα χέρια και τοποθέτησαν στο αυτοκίνητο του το λείψανο του χεριού της Αγίας Τερέζας της Αβίλα, η οποία, κατά ειρωνικό τρόπο, ήταν η μεγαλύτερη επαναστάτρια και αντικομφορμίστρια αγία στην ιστορία της Εκκλησίας.
Ο Ιησούς κατηγορήθηκε ότι είχε καταφερθεί εναντίον της ιερότητας του Ναού. Και παρόλο που τον θανάτωσαν επειδή «τούτον εύρομεν διαστρέφοντα το έθνος και εμποδίζοντα το να δίδωσι φόρους εις τον Καίσαρα»(Κατά Λουκάν, κγ΄, 2.), κάτι που δεν ίσχυε βέβαια, η πρώτη κατηγορία ήταν και η πιο σοβαρή. Πράγματι, ο Ιησούς πρότεινε μια ριζική αλλαγή της ιουδαϊκής κοινωνίας, που ήταν θεοκρατική, τους είχε δώσει να καταλάβουν πως στη νέα Βασιλεία που διακήρυττε, ο Ναός, χαράκωμα της ιουδαϊκής εξουσίας, μπορούσε να γκρεμιστεί, αφού κάθε άνθρωπος θα μετατρέπονταν σε αληθινό λατρευτικό ναό.
Αν δεν είχαν συμβεί αυτά, η επανάσταση που είχε εισηγηθεί ο Ιησούς δεν θα ήταν παρά μια ακόμα επανάσταση στην Ιστορία, γιατί η πείρα διδάσκει πως όταν μια επανάσταση έχει μόνο μια κατεύθυνση, χωρίς να αγγίζει τις βαθύτερες δομές της ανθρώπινης ύπαρξης, καταντά φοναταμενταλισμός, αν έχει αποκλειστικά πολιτιστικό χαρακτήρα, τότε καταντά ιδεολογία, αν τα κίνητρά της είναι μόνο πολιτικά, καταλήγει σε φασισμό, κι αν είναι μόνο ηθική, τότε γίνεται πνευματική διαφυγή.Κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου, σε ένα ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, όπου παρευρέθησαν σχεδόν χίλια άτομα, μεταξύ των οποίων και αρκετοί υπουργοί του καθεστώτος, μου ζήτησαν να πω λίγα λόγια. Ήταν δύσκολο, γιατί επικρατούσε λογοκρισία εκείνη την εποχή, παρά τα είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης. Εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία και είπα πως με πλήγωνε το γεγονός ότι στο εξωτερικό πιστεύουν πως οι Ισπανοί δε γνωρίζουν τι είναι δημοκρατία. Το καιρό εκείνο δε διενεργούνταν εκλογές, ούτε υπήρχαν πολιτικά κόμματα. Ανέφερα ότι, κατά περίεργο τρόπο, ο εορτασμός της ταυρομαχίας, αναπόσπαστου μέρους της ισπανικής κουλτούρας, αποτελεί μια άσκηση "άμεσης δημοκρατίας", εφόσον τα βραβεία απονέμει ο επικεφαλής της αρένας, αφού εξετάσει τι έχουν επιλέξει οι θεατές με τα λευκά τους μαντίλια. Οι πολιτικό δεν κατάλαβαν την ειρωνεία μου.
Συμπλήρωσα ότι φτάνοντας στη Μαδρίτη είδα τις αφίσες για τον εορτασμό των «είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης» του Φράνκο. Σχολίασα πως θα συμφωνούσα αν ήταν είκοσι πέντε χρόνια «ειρήνης» και όχι μόνο «τάξης», αφού πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις, καθώς ενώ «η ισχύς επιβάλει την τάξη, μερικές φορές και με τη βία», «η ειρήνη κατακτάται με το κύρος των συνειδήσεων», για αυτό δεν χρειάζεται να επιβληθεί. Σε αυτό το σημείο οι αστυνομικοί που ήταν παρόντες αντιλήφθηκαν πια την ειρωνεία μου, γιατί μετά το δείπνο με ανέκριναν. Ζητούσαν να μάθω τι ήταν «αυτό που ήθελα να πω» και τους απάντησα το εξής: «Λίγο πολύ αυτό που ακούσατε».
Αυτή ήταν η διαφορά της «βίαιης ειρήνης» που πρότεινε ο Ιησούς και της «τάξης», όσο επαναστατική κι αν είναι αυτή. Διότι η τάξη επιβάλλεται με ωμή βία, με λογοκρισίες, βασανιστήρια, διωγμούς, εκφοβισμό. Αντίθετα, η ειρήνη δεν έχει ανάγκη να επιβληθεί. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στο δικτάτορα ή τον στρατιωτικό, που επιβάλλουν την τάξη με την εξουσία που κατέχουν, και στο σοφό ή πνευματικό δάσκαλο ή προφήτη, που μόνο με το εσωτερικό του κύρος πείθει τις συνειδήσεις.
Η απουσία πολέμου δεν είναι το ίδιο με μια κατάσταση ειρήνης. Τα χρόνια εκείνα στην Ισπανία δε γινόταν πόλεμος, υπήρχαν όμως βασανιστήρια και εκτελέσεις, δεν υπήρχε ούτε ειρήνη, γιατί ο κόσμος φοβόταν να εκφράσει τη γνώμη του, ο Τύπος λογοκρινόταν και η χώρα ήταν διχασμένη σε νικητές και ηττημένους, ενώ πολλοί ήταν υποχρεωμένοι να ζουν στην εξορία.
Αναντίρρητα η ειρήνη του Ιησού ήταν διαφορετική, ήταν δημιουργική, επαναστατική, αλλά γεννιόταν από την πίστη όχι από την εξουσία ή την επιβολή. Ο Ιησούς δε θα συμμεριζόταν ποτέ τη φράση του Γκαίτε «Προτιμώ την αδικία από την αταξία». Όχι. Ο Ιησούς προτιμούσε την αταξία που δημιουργεί ο αντικομφορμισμός, την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αδικία. Δεν ήταν από τους φιλήσυχους, βολεμένους ανθρώπους, γιατί γνώριζε πολύ καλά -και το απέδειξε με τον τρόπο που έζησε- πως κανείς δεν μπορεί να επαναπαύεται στην τάξη όταν υπάρχει έστω και ένα ταπεινωμένος και σκλαβωμένος άνθρωπος.
Για τον Ιησού πόλεμος δεν σημαίνει μόνο ένοπλος αγώνας. Για εκείνον πόλεμος είναι κάθε κοινωνικό ή οικονομικό σύστημα αδικίας, πόλεμος είναι ο ολοκληρωτισμός, που εμποδίζει την ύπαρξη ειρήνης σε συνθήκες ελευθερίας, πόλεμος είναι η διπλωματία, που συνεχώς βάζει φραγμούς στο κατηγορηματικό ναι και στο κατηγορηματικό όχι, όπως ζητούσε εκείνος, πόλεμος είναι κάθε σταυροφορία στο όνομα της θρησκείας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Εκκλησία βρίσκεται κάθε φορά σε πόλεμο όταν διαχωρίζει καταδικάζει, ευτελίζει και αναγκάζει τους ανθρώπους να πηγαίνουν αντίθετα στην ίδια τους τη συνείδηση από το φόβο του Θεού.
Για αυτό και στην Ισπανία, αν και δε γίνονταν πόλεμος όταν γιορτάστηκαν τα είκοσι πέντε χρόνια ειρήνης, δεν υπήρχε ούτε και ειρήνη, το μόνο που υπήρχε ήταν μια επιβεβλημένη τάξη με βία και εκφοβισμούς. Δεν ήταν η ειρήνη του προφήτη από τη Γαλιλαία, όσο κι αν σήκωσαν τον Φράνκο στα χέρια και τοποθέτησαν στο αυτοκίνητο του το λείψανο του χεριού της Αγίας Τερέζας της Αβίλα, η οποία, κατά ειρωνικό τρόπο, ήταν η μεγαλύτερη επαναστάτρια και αντικομφορμίστρια αγία στην ιστορία της Εκκλησίας.
Ο Ιησούς κατηγορήθηκε ότι είχε καταφερθεί εναντίον της ιερότητας του Ναού. Και παρόλο που τον θανάτωσαν επειδή «τούτον εύρομεν διαστρέφοντα το έθνος και εμποδίζοντα το να δίδωσι φόρους εις τον Καίσαρα»(Κατά Λουκάν, κγ΄, 2.), κάτι που δεν ίσχυε βέβαια, η πρώτη κατηγορία ήταν και η πιο σοβαρή. Πράγματι, ο Ιησούς πρότεινε μια ριζική αλλαγή της ιουδαϊκής κοινωνίας, που ήταν θεοκρατική, τους είχε δώσει να καταλάβουν πως στη νέα Βασιλεία που διακήρυττε, ο Ναός, χαράκωμα της ιουδαϊκής εξουσίας, μπορούσε να γκρεμιστεί, αφού κάθε άνθρωπος θα μετατρέπονταν σε αληθινό λατρευτικό ναό.
Η επανάσταση του Ιησού ήταν ολοκληρωτική. Για αυτό έλεγε πως κανείς δεν μπορεί να βάζει καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά, ούτε να σκίζει καινούριο ύφασμα για να μπαλώσει το παλιό. Η αλλαγή που πρότεινε αφορούσε τα πάντα. Ήταν σαν να ξεκινάς από την αρχή, έχοντας αφήσει πίσω όλα τα δεσμά του παρελθόντος.
Ο Ιησούς δεν ήταν ούτε αυτοκαταστροφικός, ούτε τρελός, ούτε απελπισμένος και επιδειξιομανής. Ποτέ δε θα είχε επιτρέψει να καεί στη πυρά. Και κυρίως, ποτέ δεν επιδίωξε το θάνατο. Τα ευαγγέλια αφηγούνται ότι, όταν αντιλήφθηκε πως ήθελαν να τον συλλάβουν, κατάφερε να διαφύγει με θαυμαστό τρόπο. Τελικά τον συνέλαβαν χάρη στη προδοσία του Ιούδα.
Η επανάσταση του προφήτη από τη Ναζαρέτ έμοιαζε περισσότερο με εκείνη που, αιώνες αργότερα, έκανε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, ακολουθώντας το παράδειγμα του, παρά με εκείνη των αμιγώς πολιτικών επαναστατών. Ήταν μια επανάσταση που ενοχλούσε τους «βολεμένους», όπως η στάση του Αγίου Φραγκίσκου ενόχλησε τον πατέρα του, πλούσιου έμπορου της Ασίζης. Η επανάσταση του αγίου μπορεί να φαινόταν βουκολική, ποιητική, αλλά ήταν τόσο ριζοσπαστική που τρόμαξε την ίδια την Εκκλησία της Ρώμης. Όταν ο Φραγκίσκος, εδραιώνοντας το τάγμα των φραγκισκανών με μια χούφτα οπαδών που ζούσαν από αυτά που τους έδιναν να φάνε και μιλούσαν με τα πουλιά στην εξοχή, το μόνο που ζήτησε ήταν η κατά γράμμα τήρηση του ευαγγελίου, το Βατικανό δε θέλησε να ακούσει κουβέντα. Του είπαν ότι θα έπρεπε να τηρεί ορισμένους κανόνες που είχε εγκρίνει η Ρώμη, όπως συνέβαινε και με τα άλλα θρησκευτικά τάγματα.
O Φραγκίσκος κήρυττε την πλήρη πενία των τέκνων του, την απόλυτη ελευθερία του πνεύματος χωρίς κανένα περιορισμό πέρα από την ίδια την συνείδηση. Κατέρριψε όλα τα ταμπού, ζούσε σε άλλη διάσταση και διέθετε τέτοια δύναμη και τέτοιο κύρος, ήταν δε τόσο αγαπητός στον κόσμο, ώστε μερικοί τον παρομοίασαν με το μετενσαρκωθέντα Ιησού. Κι αυτό ανησυχούσε τη Ρώμη, όπως το γεγονός ότι δεν ήθελε να χειροτονηθεί ιερέας. Σ' αυτή την προοπτική απαντούσε με το επιχείρημα πως ούτε ο Ιησούς υπήρξε ιερέας.
Οι σύγχρονοι θεολόγοι επιβεβαιώνουν ότι η αληθινή θεολογία του Ιησού είναι αυτή της συμφιλίωσης των ανθρώπων με το Θεό και των ανθρώπων με τη φύση και τα πράγματα, όπως αυτή που επιχείρησε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης με την προσευχή του για την ειρήνη και το Άσμα του για τα Πλάσματα.
Η μεγάλη επανάσταση του Ιησού ήταν αυτή που έβαλε τέλος στους καταπιεστικούς θρησκευτικούς τύπους με τις απάνθρωπες απαιτήσεις τους και χάρισε στον άνθρωπο νέες, πρωτόγνωρες ελευθερίες και ελπίδες. Με το Ιησού, τον υπομονετικό επαναστάτη της Ιστορίας, οι άνθρωποι επανέκτησαν τη χαμένη τους ελευθερία, λυτρώθηκαν από το φόβο του Θεού και μπήκαν σε μια νέα διάσταση των ανθρώπινων σχέσεων όπου δε γίνονται διακρίσεις ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα, τον Εβραίο και τον εθνικό, τον αγνό και τον μιαρό, αφού όλοι είναι παιδιά του ίδιου Πατέρα, ο οποίος κάνει τον ήλιο να ανατέλλει και να δύει τόσο για τους δίκαιους όσο και για τους αμαρτωλούς.
Ψάξτε στην παρακάτω ιστοσελίδα και βρείτε την στο 1.12:
Teologia della Restaurazione
Bάζω και εγώ μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα και όποιος γνωρίζει Ιταλικά να μας το μεταφράσει...Νομίζω είναι αρκετά ενδιαφέροντα αυτά που λέει ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης...
Così, nella lettera del 5 febbraio 1482, scrive che gli è stato concesso lo spirito di profezia riguardo al “fatto della riformazione della Santa Ecclesia dell’Altissimo […]
Da V.S. ha da nascere lo Gran Duca della milizia, ha da vincere il mondo ed insignorirsi dello temporale e spirituale e non potrà più essere al mondo niuno signore che non sia dell’Ordine della sancta milizia dello Spiritu Sanctu. Porteranno il segno di Dio [la croce] vivo in petto ma molto più nel cuore.”
San Francesco constata la decadenza morale dei suoi tempi, in primo luogo tra i Prìncipi secolari “i quali menano una vita senza carità […] e vivono male” a causa della loro “maledetta avarizia” che li porta a spendere “più di quello che hanno in vanità e cose senza proposito per compire ai loro falsi appetiti, assassinando i poveri vassalli”. Essi sono assai peggiori dei lupi rapaci e dei leoni famelici. “Vergognatevi delle vostre male operazioni, o cristiani per usanza e non per verità! Siete peggiori degli infedeli, o tiranni del popolo di Dio.”
I prelati non sfuggono al suo rimprovero. I Prìncipi spirituali sono, infatti, per il santo, molto peggiori di quelli secolari, sono dei Giuda Iscariote, “avidissimi alla rapina per divorare le pecorelle di Gesù Cristo […] Che cura avete voi del santo ovile di Cristo […] Non altra cura avete se non quella di divorare e mangiare i beni di Santa Chiesa senza mai ricordarvi dei poveri di Gesù Cristo benedetto.”
Nonostante tutto questo Dio esalterà un uomo poverissimo “del sangue di Costantino imperatore figliuolo di Sant’Elena e del seme di Pepino […] Per virtù dell’Altissimo confonderà i tiranni, gli eretici ed infedeli. Farà un grandissimo esercito, e gli angeli combatteranno per loro ed uccideranno tutti i ribelli dell’Altissimo.”
Sarà, infatti, fondata per volere dell’Onnipotente “una nuova religione [ossia ordine] molto necessaria, la quale farà più frutto al mondo che tutte le altre insieme unite. Sarà l’ultima e la migliore di tutte. Procederà con le armi, con le orazioni e con la santa ospitalità. […] Il Capo e fondatore di tal gente sarà uno della vostra stirpe – scrive all’Alimena - e questo sarà il grande riformatore della Chiesa di Dio”
“Tale uomo sarà nella sua puerizia ed adolescenza quasi santo, nella gioventù gran peccatore, poi si convertirà del tutto a Dio e farà gran penitenza, gli saranno perdonati i suoi peccati e tornerà santo. Sarà gran capitano e principe di gente santa, nominati li ‘Santi Crociferi di Gesù Cristo’, con li quali consumerà la setta maomettana con il resto degl’infedeli. Annichilirà tutte le eresie e tirannie del mondo, riformerà la Chiesa di Dio con i suoi seguaci, i quali saranno i migliori uomini del mondo in santità, in armi, in lettere ed in ogni altra virtù, che tale è la volontà dell’Altissimo. Otterranno il dominio di tutto il mondo tanto temporale che spirituale, e reggeranno la Chiesa di Dio sino alla fine dei secoli.”
E ancora nella lettera del 13 agosto 1496, sempre indirizzata a Simone di Alimena:
“Tal uomo sarà gran peccatore nella sua gioventù, poi si convertirà al grande Iddio dal quale sarà tirato come fu S. Paolo. Sarà il gran fondatore di una nuova religione, differente da tutte le altre, che scompartirà in tre ordini, cioè cavalieri armigeri, di sacerdoti solitari e di ospitalieri piissimi. Sarà l’ultima religione e farà più frutto alla Chiesa di Dio che tutte le altre.”
Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012
Tα δικά μου πρότυπα(2): Alan Turing
Διαπρεπής άγγλος μαθηματικός, θεωρητικός της Λογικής, κρυπτογράφος και πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της θεωρίας των υπολογιστών. Ο Τούρινγκ έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης πληροφορικής, καθόρισε τα κριτήρια της τεχνητής νοημοσύνης, αποκωδικοποίησε τους μυστικούς κώδικες του γερμανικού στρατού (γεγονός που έσωσε εκατομμύρια ζωές και συνέβαλε να λήξει ταχύτερα ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος) και σχεδόν έλυσε ένα βιολογικό αίνιγμα στη μορφογένεση, το οποίο ακόμη παραμένει ανεξιχνίαστο για τους ερευνητές.
Ο Άλαν Μάθισον Τούρινγκ (Alan Mathison Turing, ορθότερη προφορά: Τιούρινγκ) γεννήθηκε στη συνοικία Πάντιγκτον του Λονδίνου στις 23 Ιουνίου 1912. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στη βρετανική αποικιοκρατική διοίκηση στην Ινδία κι επέστρεψε με τη σύζυγό του Έθελ στο Λονδίνο, επειδή ήθελαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στη Μεγάλη Βρετανία. Όμως, η δουλειά του πατέρα του απαιτούσε να βρίσκεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Ινδία κι έτσι τα δύο παιδιά του ζεύγους Τούρινγκ μεγάλωσαν με φίλους της οικογένειας στην Αγγλία, προκειμένου να μην διακινδυνεύσει η υγεία τους στις αποικίες.
Στα 13 του αποκαλύφθηκε το ταλέντο του Άλαν Τούρινγκ στα μαθηματικά, αν και τα γραπτά του χαρακτηρίζονταν από τους καθηγητές του «ακατάστατα και πρόχειρα». Το 1928, σε ηλικία 16 ετών, μελέτησε την εργασία του Άλμπερτ Αϊνστάιν και όχι μόνο την κατάλαβε, αλλά προεξέτεινε τα ερωτήματα του Αϊνστάιν για τους νόμους του Νεύτωνα για την κίνηση, σ' ένα κείμενο το οποίο δεν δημοσιεύθηκε. Τα χρόνια εκείνα ανακαλύπτει την ομοφυλοφιλία του και ερωτεύεται ένα συμμαθητή του, ονόματι Κρίστοφερ Μόρκομ, ο οποίος όμως λίγους μήνες αργότερα πεθαίνει από βοοειδή φυματίωση, μετά από κατανάλωση μολυσμένου γάλακτος αγελάδας. Η απώλεια αυτή κλονίζει την πίστη του. Τον οδηγεί στον αθεϊσμό και στην πεποίθηση ότι όλα τα φαινόμενα έχουν υλιστική βάση.
Μετά το σχολείο γίνεται δεκτός στο Βασιλικό Κολλέγιο (King's College) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, όπου σπουδάζει μαθηματικά, με καθηγητές, μεταξύ άλλων, τον μαθηματικό και οικονομολόγο Τζον Μέιναρντ Κέινς και τον συγγραφέα Ε. Μ. Φόρστερ. Το 1936 δημοσιεύει την πραγματεία «On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem», που αναγνωρίζεται ως το λαμπρότερο έργο του. Στο άρθρο αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν ορισμένα μαθηματικά προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν δια μιας σταθεράς, καθορισμένης διεργασίας, την οποία χαρακτήριζε ως διεργασία που μπορεί να εκτελεστεί από αυτόματη μηχανή. Αποδείκνυε, ακόμη, τη δυνατότητα κατασκευής μιας μηχανής γενικής χρήσης («Μηχανή Τούρινγκ»), η οποία, καταλλήλως προγραμματιζόμενη, θα μπορούσε να εκτελέσει το έργο οποιασδήποτε κατασκευασμένης για την επίλυση ειδικών προβλημάτων μηχανής. Αυτή ιδέα μια μηχανής γενικής χρήσης αποτέλεσε τη θεωρητική βάση για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που εμφανίστηκαν τη δεκαετία του '40.
Ο Τούρινγκ συνέχισε τις σπουδές του στα Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ και το 1938 αναγορεύτηκε διδάκτορας μαθηματικών, με τη διατριβή «Systems of Logic Based on Ordinals», υπό την επίβλεψη του καθηγητή Αλόνζο Τσερτς. Με την αποφοίτησή του δέχτηκε τη θέση του καθηγητή μαθηματικής λογικής που του προσφέρθηκε στο King's College, όπου και θα μπορούσε να είχε παραμείνει, αν δεν μεσολαβούσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η εφεύρεση της «μηχανής Τούρινγκ».
Την άνοιξη του 1940 προσέφερε τις υπηρεσίες του στη Σχολή Κωδίκων και Κρυπτογραφίας της βρετανικής κυβέρνησης, σε μια περίοδο που ο πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ βρισκόταν στα πρόθυρα απελπισίας. Οι Γερμανοί είχαν σπάσει τον αγγλικό κώδικα μετάδοσης σημάτων και με τις πληροφορίες που αποσπούσαν βύθιζαν τα πλοία του βρετανικού ναυτικού το ένα μετά το άλλο. Ο Τούρινγκ ενσωματώθηκε γρήγορα στην ομάδα και με την καθοριστική συνεισφορά του αποκρυπτογραφήθηκε ο κώδικας Enigma της Λουφτβάφε. Έτσι, εξουδετερώθηκε ο ραδιοφάρος Knickebein, που κατηύθυνε τα γερμανικά βομβαρδιστικά στην Αγγλία.
Κάθε φορά που οι Γερμανοί τροποποιούσαν τους κωδικούς επικοινωνίας, ο Τούρινγκ τους αποκρυπτογραφούσε ολοένα και με μεγαλύτερη ευχέρεια. Έτσι, ο Τσόρτσιλ μάθαινε τα πάντα για τις επικείμενες κινήσεις των αντιπάλων του, για τα σχέδια εναντίον της Ελλάδας, ακόμη και για την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Ο ρόλος του Τούρινγκ, όμως, ο οποίος για λόγους εθνικής ασφάλειας αναγνωρίστηκε πολύ μετά τον θάνατό του, υπήρξε καθοριστικός, τόσο για το σπάσιμο του κώδικα «Enigma», όσο και για τον σχεδιασμό ενός πρωτόγονου (για τα σημερινά δεδομένα) ηλεκτρονικού υπολογιστή, που αποκωδικοποιούσε με μεγάλη ταχύτητα τις επικοινωνίες των ναζιστών στον Ατλαντικό.
Το 1945, μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσελήφθη στο νεοϊδρυθέν Τμήμα Μαθηματικών του Βρετανικού Εργαστηρίου Φυσικής στο Λονδίνο, όπου του δόθηκε η δυνατότητα να κατασκευάσει την πρώτη αληθινή «μηχανή Τούρινγκ», την ονομαζόμενη ACE (Automatic Computing Engine). Γρήγορα, όμως, ανακάλυψε, προς μεγάλη δυστυχία του, ότι η γραφειοκρατία και οι αλλεπάλληλες αναβολές θα στέκονταν εμπόδιο στην πραγματοποίηση των ιδεών του και αποφάσισε να αποχωρήσει και να επιστρέψει στο Κέιμπριτζ.
Το 1948 εγκαταστάθηκε στο Μάντσεστερ, δεχόμενος πρόταση του τοπικού πανεπιστημίου για την κατασκευή ενός υπολογιστή, όπως τον περιέγραφε ο ίδιος σ' ένα δημοσίευμά του το 1939. Ήταν ο MADAM, όπως τον αποκάλεσε ο Τύπος (Manchester Automatic Digital Machine), ο υπολογιστής με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα μνήμης εκείνη την εποχή. Οι προσπάθειές του για την κατασκευή των πρώτων υπολογιστών και την ανάπτυξη των πρώτων μεθόδων προγραμματισμού υπήρξαν κεφαλαιώδους σημασίας. Υποστήριξε, επίσης, σθεναρά τη θεωρία ότι μπορούσαν να κατασκευαστούν υπολογιστές με ικανότητα σκέψης. Οι δημοσιεύσεις του έτυχαν ευρείας αναγνώρισης και αποτέλεσαν το θεμέλιο της έρευνας για την τεχνητή νοημοσύνη.
Ο Άλαν Μάθισον Τούρινγκ (Alan Mathison Turing, ορθότερη προφορά: Τιούρινγκ) γεννήθηκε στη συνοικία Πάντιγκτον του Λονδίνου στις 23 Ιουνίου 1912. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στη βρετανική αποικιοκρατική διοίκηση στην Ινδία κι επέστρεψε με τη σύζυγό του Έθελ στο Λονδίνο, επειδή ήθελαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στη Μεγάλη Βρετανία. Όμως, η δουλειά του πατέρα του απαιτούσε να βρίσκεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Ινδία κι έτσι τα δύο παιδιά του ζεύγους Τούρινγκ μεγάλωσαν με φίλους της οικογένειας στην Αγγλία, προκειμένου να μην διακινδυνεύσει η υγεία τους στις αποικίες.
Στα 13 του αποκαλύφθηκε το ταλέντο του Άλαν Τούρινγκ στα μαθηματικά, αν και τα γραπτά του χαρακτηρίζονταν από τους καθηγητές του «ακατάστατα και πρόχειρα». Το 1928, σε ηλικία 16 ετών, μελέτησε την εργασία του Άλμπερτ Αϊνστάιν και όχι μόνο την κατάλαβε, αλλά προεξέτεινε τα ερωτήματα του Αϊνστάιν για τους νόμους του Νεύτωνα για την κίνηση, σ' ένα κείμενο το οποίο δεν δημοσιεύθηκε. Τα χρόνια εκείνα ανακαλύπτει την ομοφυλοφιλία του και ερωτεύεται ένα συμμαθητή του, ονόματι Κρίστοφερ Μόρκομ, ο οποίος όμως λίγους μήνες αργότερα πεθαίνει από βοοειδή φυματίωση, μετά από κατανάλωση μολυσμένου γάλακτος αγελάδας. Η απώλεια αυτή κλονίζει την πίστη του. Τον οδηγεί στον αθεϊσμό και στην πεποίθηση ότι όλα τα φαινόμενα έχουν υλιστική βάση.
Μετά το σχολείο γίνεται δεκτός στο Βασιλικό Κολλέγιο (King's College) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, όπου σπουδάζει μαθηματικά, με καθηγητές, μεταξύ άλλων, τον μαθηματικό και οικονομολόγο Τζον Μέιναρντ Κέινς και τον συγγραφέα Ε. Μ. Φόρστερ. Το 1936 δημοσιεύει την πραγματεία «On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem», που αναγνωρίζεται ως το λαμπρότερο έργο του. Στο άρθρο αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν ορισμένα μαθηματικά προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν δια μιας σταθεράς, καθορισμένης διεργασίας, την οποία χαρακτήριζε ως διεργασία που μπορεί να εκτελεστεί από αυτόματη μηχανή. Αποδείκνυε, ακόμη, τη δυνατότητα κατασκευής μιας μηχανής γενικής χρήσης («Μηχανή Τούρινγκ»), η οποία, καταλλήλως προγραμματιζόμενη, θα μπορούσε να εκτελέσει το έργο οποιασδήποτε κατασκευασμένης για την επίλυση ειδικών προβλημάτων μηχανής. Αυτή ιδέα μια μηχανής γενικής χρήσης αποτέλεσε τη θεωρητική βάση για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που εμφανίστηκαν τη δεκαετία του '40.
Ο Τούρινγκ συνέχισε τις σπουδές του στα Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ και το 1938 αναγορεύτηκε διδάκτορας μαθηματικών, με τη διατριβή «Systems of Logic Based on Ordinals», υπό την επίβλεψη του καθηγητή Αλόνζο Τσερτς. Με την αποφοίτησή του δέχτηκε τη θέση του καθηγητή μαθηματικής λογικής που του προσφέρθηκε στο King's College, όπου και θα μπορούσε να είχε παραμείνει, αν δεν μεσολαβούσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η εφεύρεση της «μηχανής Τούρινγκ».
Την άνοιξη του 1940 προσέφερε τις υπηρεσίες του στη Σχολή Κωδίκων και Κρυπτογραφίας της βρετανικής κυβέρνησης, σε μια περίοδο που ο πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ βρισκόταν στα πρόθυρα απελπισίας. Οι Γερμανοί είχαν σπάσει τον αγγλικό κώδικα μετάδοσης σημάτων και με τις πληροφορίες που αποσπούσαν βύθιζαν τα πλοία του βρετανικού ναυτικού το ένα μετά το άλλο. Ο Τούρινγκ ενσωματώθηκε γρήγορα στην ομάδα και με την καθοριστική συνεισφορά του αποκρυπτογραφήθηκε ο κώδικας Enigma της Λουφτβάφε. Έτσι, εξουδετερώθηκε ο ραδιοφάρος Knickebein, που κατηύθυνε τα γερμανικά βομβαρδιστικά στην Αγγλία.
Κάθε φορά που οι Γερμανοί τροποποιούσαν τους κωδικούς επικοινωνίας, ο Τούρινγκ τους αποκρυπτογραφούσε ολοένα και με μεγαλύτερη ευχέρεια. Έτσι, ο Τσόρτσιλ μάθαινε τα πάντα για τις επικείμενες κινήσεις των αντιπάλων του, για τα σχέδια εναντίον της Ελλάδας, ακόμη και για την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Ο ρόλος του Τούρινγκ, όμως, ο οποίος για λόγους εθνικής ασφάλειας αναγνωρίστηκε πολύ μετά τον θάνατό του, υπήρξε καθοριστικός, τόσο για το σπάσιμο του κώδικα «Enigma», όσο και για τον σχεδιασμό ενός πρωτόγονου (για τα σημερινά δεδομένα) ηλεκτρονικού υπολογιστή, που αποκωδικοποιούσε με μεγάλη ταχύτητα τις επικοινωνίες των ναζιστών στον Ατλαντικό.
Το 1945, μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσελήφθη στο νεοϊδρυθέν Τμήμα Μαθηματικών του Βρετανικού Εργαστηρίου Φυσικής στο Λονδίνο, όπου του δόθηκε η δυνατότητα να κατασκευάσει την πρώτη αληθινή «μηχανή Τούρινγκ», την ονομαζόμενη ACE (Automatic Computing Engine). Γρήγορα, όμως, ανακάλυψε, προς μεγάλη δυστυχία του, ότι η γραφειοκρατία και οι αλλεπάλληλες αναβολές θα στέκονταν εμπόδιο στην πραγματοποίηση των ιδεών του και αποφάσισε να αποχωρήσει και να επιστρέψει στο Κέιμπριτζ.
Το 1948 εγκαταστάθηκε στο Μάντσεστερ, δεχόμενος πρόταση του τοπικού πανεπιστημίου για την κατασκευή ενός υπολογιστή, όπως τον περιέγραφε ο ίδιος σ' ένα δημοσίευμά του το 1939. Ήταν ο MADAM, όπως τον αποκάλεσε ο Τύπος (Manchester Automatic Digital Machine), ο υπολογιστής με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα μνήμης εκείνη την εποχή. Οι προσπάθειές του για την κατασκευή των πρώτων υπολογιστών και την ανάπτυξη των πρώτων μεθόδων προγραμματισμού υπήρξαν κεφαλαιώδους σημασίας. Υποστήριξε, επίσης, σθεναρά τη θεωρία ότι μπορούσαν να κατασκευαστούν υπολογιστές με ικανότητα σκέψης. Οι δημοσιεύσεις του έτυχαν ευρείας αναγνώρισης και αποτέλεσαν το θεμέλιο της έρευνας για την τεχνητή νοημοσύνη.
Λάτρης της βιολογίας, ο Τούρινγκ θα εφαρμόσει το μαθηματικό του ταλέντο στη μορφογένεση, δηλαδή πώς τα ζώα και τα φυτά αναπτύσσουν ορισμένα μοντέλα μορφών, όπως οι ρίγες της ζέβρας ή οι κηλίδες της αγελάδας, θεωρίες οι οποίες ακόμη απασχολούν τους βιολόγους. Το 1952 ο Τούρινγκ θα δημοσιεύσει το πρώτο μέρος της εργασίας του για τη μορφογένεση, η οποία θα παραμείνει ημιτελής.
Η ζωή του Τούρινγκ θα πάρει τραγική τροπή τον Ιανουάριο του 1952. Στο Μάντσεστερ, ύστερα από ληστεία στο σπίτι όπου κατοικούσε, ομολόγησε στην αστυνομία ότι διατηρούσε ερωτική σχέση με έναν από τους υπόπτους του εγκλήματος, ονόματι Άρνολντ Μάρεϊ. Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις την εποχή εκείνη θεωρούνταν έγκλημα στη Μεγάλη Βρετανία και ο Τούρινγκ δικάστηκε και βρέθηκε ένοχος. Γλίτωσε τη φυλακή, αλλά υποβλήθηκε σε σειρά εμβολιασμών με ορμόνες οιστρογόνων, που σκόπευαν να «καταστείλουν» τις επιθυμίες του, με αποτέλεσμα να αναπτύξει γυναικομαστία και να παρουσιάσει συμπτώματα κατάθλιψης. «Μεγαλώνει το στήθος μου» έλεγε τρομαγμένος σ' έναν φίλο του.
Στις 7 Ιουνίου 1954, ο Άλαν Τούρινγκ βρέθηκε νεκρός στο κρεβάτι του. Στο κομοδίνο υπήρχε ακουμπισμένο ένα μισοφαγωμένο μήλο, επαλειμμένο με κυάνιο. Ήταν μόλις 41 ετών. Φημολογείται ότι η γνωστή εταιρεία πληροφορικής Apple διάλεξε ως λογότυπό της ένα μισοφαγωμένο μήλο για να αποτίσει φόρο τιμής σε αυτή τη διάνοια της πρώιμης επιστήμης της Πληροφορικής.
Ο Τούρινγκ υπήρξε μια εκκεντρική προσωπικότητα στη συντηρητική αγγλική κοινωνία των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Ήταν εσωστρεφής, άθεος, δεινός μαραθωνοδρόμος (ένας τραυματισμός στο ισχίο τον απέκλεισε από τη βρετανική Ολυμπιακή ομάδα του 1948), εργαζόταν εκ θεμελίων (αγνοώντας την εργασία των προκατόχων του), δεν έκρυβε την ομοφυλοφιλία του και ούτε σεβόταν τα αυστηρά επιστημονικά «σύνορα» της εποχής του (όντας ένας «καθαρός» μαθηματικός, που εισέβαλε στα πεδία της μηχανικής και της ηλεκτρονικής).
Η αυξανόμενη απομόνωσή του, το δικαστικό σκάνδαλο, η αυτοκτονία του και το γεγονός ότι δεν κατάφερε ποτέ να επιβραβευθεί για το έργο του, το οποίο στο πλαίσιο του «Ψυχρού Πολέμου» ήταν σε μεγάλο μέρος του χαρακτηρισμένο ως απόρρητο, άφησαν τον ίδιο και το έργο του στη σκιά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κυριακή 8 Ιουλίου 2012
Tα δικά μου πρότυπα(1): Ηelen Keller
Έλεν Κέλερ (Ιούνιος 27,1880-Ιούνιος 1,1968) υπήρξε αμερικανίδα συγγραφέας, πολιτική ακτιβίστρια και λέκτορας.
Η Έλεν Κέλερ παράδειγμα για την υπερβολική της θέληση, επιμονή και υπομονή έμεινε τυφλή και κωφάλαλη σε ηλικία 19 μηνών.Οι γονείς της στην απόγνωσή τους κάλεσαν την Άννυ Σάλιβαν, μια εικοσάχρονη δασκάλα, που ήταν άτομο με αναπηρίες κι αυτή αφού είχε μειωμένη όραση, για να βοηθήσει το παιδί. Η δασκάλα της Άννυ Σάλλιβαν κατάφερε το σχεδόν ακατόρθωτο: της δίδαξε την γλώσσα. Η Κέλερ κατόρθωσε με τον ζήλο της να πάρει πανεπιστημιακή μόρφωση, να γίνει λογοτέχνης και παιδαγωγός.
Η μικρή Έλεν ξεπέρασε όλα της τα προβλήματα και με την υπομονετική καθοδήγηση της δασκάλας της κατάφερε να μιλήσει με τη νοηματική γλώσσα, και επίσης να γράφει και να διαβάζει με τη μέθοδο Μπράιγ. Σπούδασε σε γνωστά κολέγια, όπου αρίστευσε και στη συνέχεια αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην εκπαίδευση των τυφλών και κωφών, διδάσκοντας καινούργια παιδαγωγικά συστήματα και διαφωτίζοντας γονείς και δασκάλους μέσα από την οδυνηρή της εμπειρία.
Η Κέλερ λοιπόν που έχασε όραση και ακοή όταν ήταν 19 μηνών, έχασε και την δυνατότητα επικοινωνίας μέχρι το 7ο έτος της ηλικίας της. Με την βοήθεια της δασκάλας της- μετά το έβδομο έτος- έγινε προσπάθεια να μάθει λέξεις. Η δασκάλα έγραφε με το δάχτυλό τις λέξεις στο χέρι της χωρίς όμως η Έλεν να έχει συλλάβει την έννοια της Γλώσσας. Ένα πρωί όμως η Έλεν κατανόησε την σημασία της Γλώσσας.
Γράφει η δασκάλα της:
«Αυτό το πρωί την ώρα που πλένονταν, ζήτησε να μάθει για την λέξη νερό… Της έγραψα ν-ε-ρ-ο και δεν το ξανασκέφτηκα παρά μόνο αφού είχαμε τελειώσει το πρόγευμα. Τότε μου ήρθε στο νου ότι με τη βοήθεια αυτής της καινούριας λέξης ίσως να κατάφερνα να ξεπεράσω τη δυσκολία στις λέξεις φλιτζάνι-γάλα. Πήγαμε στο αντλιοστάσιο και έβαλα την Έλεν να κρατήσει το φλιτζάνι της κάτω από την ενώ εγώ αντλούσα νερό. Καθώς πετάχτηκε το κρύο νερό και γέμισε το φλιτζάνι, έγραψαν ν-ε-ρ-ό στο άλλο χέρι της Έλεν. Η λέξη αμέσως μετά την αίσθηση του κρύου νερού που έπεφτε με ορμή πάνω στο χέρι της φάνηκε να την ξαφνιάζει. Πέταξε το φλιτζάνι και στάθηκε αποσβολωμένη. Το πρόσωπο της φωτίστηκε. Έγραψε την λέξη νερό αρκετές φορές. Ύστερα έπεσε στο χώμα και ρώτησε πως λέγεται, και έδειξε την αντλία και το καφασωτό, και ξαφνικά γύρισε και ρώτησε το όνομα μου. Της έγραψα δασκάλα. Εκείνη τη στιγμή η παραμάνα έφερε τη μικρή αδελφή της Έλεν στο αντλιοστάσιο και η Έλεν έγραψε μωρό και έδειξε την παραμάνα. Στο γυρισμό πίσω στο σπίτι ήταν πολύ συγκινημένη και μάθαινε το όνομα κάθε αντικειμένου που άγγιζε, έτσι ώστε μέσα σε λίγες ώρες είχε προσθέσει τριάντα καινούριες λέξεις στο λεξιλόγιο της.»
Την επόμενη μέρα, η Σάλλιβαν γράφει: «Η Έλεν σηκώθηκε σήμερα ακτινοβολώντας σαν νεράιδα. Πετάγονταν από το ένα αντικείμενο στο άλλο ρωτώντας τα ονόματα ολωνών και φιλώντας με από χαρά».
Και τέσσερις μέρες αργότερα: «Τώρα πια το καθετί πρέπει να έχει ένα όνομα… Άφηνε τα σήματα και την παντομίμα που χρησιμοποιούσε πριν, αμέσως μόλις μάθει λέξεις και τις οποίες μπορεί να αντικαταστήσει, και η μάθηση μιας καινούριας λέξης της δίνει τη ζωηρότερη ευχαρίστηση. Και παρατηρούσε ότι το πρόσωπό της κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο εκφραστικό.»
Ως παραγωγική συγγραφέας, η Κέλερ ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και δήλωσε ξεκάθαρα την αντίθεσή της στον πόλεμο. Συμμετείχε στην εκστρατεία για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, τα δικαιώματα των εργατών, καθώς επίσης και για άλλους προοδευτικούς σκοπούς.
Μερικές διάσημες φράσεις της είναι οι εξής: “Όταν μια πόρτα ευτυχίας κλείνει, μια άλλη ανοίγει- όμως πολλές φορές κοιτάμε τόσο πολύ την κλειστή πόρτα που δεν βλέπουμε την πόρτα που έχει ανοίξει για μας”.
"Η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα και αυτοπεποίθηση"
“Μόνοι μπορούμε να κάνουμε τόσα λίγα-μαζί μπορούμε να κάνουμε τόσα πολλά”
“Το μόνο πράγμα που είναι χειρότερο από το να είναι κανείς τυφλός είναι να έχει όραση μα όχι όραμα”
"Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο δεν μπορεί να τα δει ή να τα αγγίξει κανείς. Πρέπει να τα αισθανθείς με την καρδιά.”
“Το να περπατάς με ένα φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο από το να περπατάς μόνος στο φως.”
“Όλα όσα απολαύσαμε δεν πρόκειται ποτέ να χαθούν. Όλα όσα αγαπάμε γίνονται κομμάτι μας”
“Πίστη είναι η δύναμη με την οποία ένας κομματιασμένος κόσμος θα αναδυθεί στο φως”
“Κράτησε το πρόσωπό σου κάτω από τις ηλιαχτίδες και ποτέ δεν θα δεις την σκιά..”
Αποσπάσματα μιας διάλεξης της Έλεν Άνταμς Κέλερ που δόθηκε στις 5/1/1916. Σε αυτήν καταγγέλλεται η ανάμιξη των ΗΠΑ στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο. "... οι λίγοι που επωφελούνται από τον μόχθο των μαζών επιθυμούν να οργανώσουν τους εργάτες σε έναν στρατό ο οποίος θα προστατεύει τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Σας προτρέπουν να προσθέσετε στα βαριά φορτία που ήδη κουβαλάτε το βάρος ενός μεγαλύτερου στρατού... Αρνηθείτε αυτό το βάρος.
... κάθε σύγχρονος πόλεμος έχει τις ρίζες του στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε δολάριο που δεν χρησιμοποιείται για να υποδουλώσει μια ανθρώπινη ύπαρξη δεν εκπληρώνει τον σκοπό του στο καπιταλιστικό σχέδιο. Το δολάριο πρέπει να επενδυθεί παντού στον κόσμο για την εκμετάλλευση αργατών και εργαζομένων…
... θεωρώ ότι οι εργάτες είναι τα πιο ανιδιοτελή από τα τέκνα του ανθρώπινου είδους. Μοχθούν και πεθαίνουν για άλλων ανθρώπων τις ελευθερίες και την ευτυχία. Οι εργάτες δεν έχουν δικές τους ελευθερίες. Δεν είναι ελεύθεροι όταν πληρώνονται με μισθούς πείνας. Όταν τα παιδιά τους λιμοκτονούν. Όταν οι γυναίκες τους μπορεί να οδηγηθούν από τη φτώχεια σε ζωές ντροπιαστικές. Δεν είναι ελεύθεροι όταν χτυπιούνται και φυλακίζονται επειδή απεργούν για αυξήσεις στους μισθούς και τα στοιχειώδη δικαιώματά τους. Δεν είναι ελεύθεροι όταν οδηγούνται στα σφαγεία του πολέμου...
Η Έλεν Κέλερ παράδειγμα για την υπερβολική της θέληση, επιμονή και υπομονή έμεινε τυφλή και κωφάλαλη σε ηλικία 19 μηνών.Οι γονείς της στην απόγνωσή τους κάλεσαν την Άννυ Σάλιβαν, μια εικοσάχρονη δασκάλα, που ήταν άτομο με αναπηρίες κι αυτή αφού είχε μειωμένη όραση, για να βοηθήσει το παιδί. Η δασκάλα της Άννυ Σάλλιβαν κατάφερε το σχεδόν ακατόρθωτο: της δίδαξε την γλώσσα. Η Κέλερ κατόρθωσε με τον ζήλο της να πάρει πανεπιστημιακή μόρφωση, να γίνει λογοτέχνης και παιδαγωγός.
Η μικρή Έλεν ξεπέρασε όλα της τα προβλήματα και με την υπομονετική καθοδήγηση της δασκάλας της κατάφερε να μιλήσει με τη νοηματική γλώσσα, και επίσης να γράφει και να διαβάζει με τη μέθοδο Μπράιγ. Σπούδασε σε γνωστά κολέγια, όπου αρίστευσε και στη συνέχεια αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην εκπαίδευση των τυφλών και κωφών, διδάσκοντας καινούργια παιδαγωγικά συστήματα και διαφωτίζοντας γονείς και δασκάλους μέσα από την οδυνηρή της εμπειρία.
Η Κέλερ λοιπόν που έχασε όραση και ακοή όταν ήταν 19 μηνών, έχασε και την δυνατότητα επικοινωνίας μέχρι το 7ο έτος της ηλικίας της. Με την βοήθεια της δασκάλας της- μετά το έβδομο έτος- έγινε προσπάθεια να μάθει λέξεις. Η δασκάλα έγραφε με το δάχτυλό τις λέξεις στο χέρι της χωρίς όμως η Έλεν να έχει συλλάβει την έννοια της Γλώσσας. Ένα πρωί όμως η Έλεν κατανόησε την σημασία της Γλώσσας.
Γράφει η δασκάλα της:
«Αυτό το πρωί την ώρα που πλένονταν, ζήτησε να μάθει για την λέξη νερό… Της έγραψα ν-ε-ρ-ο και δεν το ξανασκέφτηκα παρά μόνο αφού είχαμε τελειώσει το πρόγευμα. Τότε μου ήρθε στο νου ότι με τη βοήθεια αυτής της καινούριας λέξης ίσως να κατάφερνα να ξεπεράσω τη δυσκολία στις λέξεις φλιτζάνι-γάλα. Πήγαμε στο αντλιοστάσιο και έβαλα την Έλεν να κρατήσει το φλιτζάνι της κάτω από την ενώ εγώ αντλούσα νερό. Καθώς πετάχτηκε το κρύο νερό και γέμισε το φλιτζάνι, έγραψαν ν-ε-ρ-ό στο άλλο χέρι της Έλεν. Η λέξη αμέσως μετά την αίσθηση του κρύου νερού που έπεφτε με ορμή πάνω στο χέρι της φάνηκε να την ξαφνιάζει. Πέταξε το φλιτζάνι και στάθηκε αποσβολωμένη. Το πρόσωπο της φωτίστηκε. Έγραψε την λέξη νερό αρκετές φορές. Ύστερα έπεσε στο χώμα και ρώτησε πως λέγεται, και έδειξε την αντλία και το καφασωτό, και ξαφνικά γύρισε και ρώτησε το όνομα μου. Της έγραψα δασκάλα. Εκείνη τη στιγμή η παραμάνα έφερε τη μικρή αδελφή της Έλεν στο αντλιοστάσιο και η Έλεν έγραψε μωρό και έδειξε την παραμάνα. Στο γυρισμό πίσω στο σπίτι ήταν πολύ συγκινημένη και μάθαινε το όνομα κάθε αντικειμένου που άγγιζε, έτσι ώστε μέσα σε λίγες ώρες είχε προσθέσει τριάντα καινούριες λέξεις στο λεξιλόγιο της.»
Την επόμενη μέρα, η Σάλλιβαν γράφει: «Η Έλεν σηκώθηκε σήμερα ακτινοβολώντας σαν νεράιδα. Πετάγονταν από το ένα αντικείμενο στο άλλο ρωτώντας τα ονόματα ολωνών και φιλώντας με από χαρά».
Και τέσσερις μέρες αργότερα: «Τώρα πια το καθετί πρέπει να έχει ένα όνομα… Άφηνε τα σήματα και την παντομίμα που χρησιμοποιούσε πριν, αμέσως μόλις μάθει λέξεις και τις οποίες μπορεί να αντικαταστήσει, και η μάθηση μιας καινούριας λέξης της δίνει τη ζωηρότερη ευχαρίστηση. Και παρατηρούσε ότι το πρόσωπό της κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο εκφραστικό.»
Ως παραγωγική συγγραφέας, η Κέλερ ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και δήλωσε ξεκάθαρα την αντίθεσή της στον πόλεμο. Συμμετείχε στην εκστρατεία για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, τα δικαιώματα των εργατών, καθώς επίσης και για άλλους προοδευτικούς σκοπούς.
Μερικές διάσημες φράσεις της είναι οι εξής: “Όταν μια πόρτα ευτυχίας κλείνει, μια άλλη ανοίγει- όμως πολλές φορές κοιτάμε τόσο πολύ την κλειστή πόρτα που δεν βλέπουμε την πόρτα που έχει ανοίξει για μας”.
"Η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα και αυτοπεποίθηση"
“Μόνοι μπορούμε να κάνουμε τόσα λίγα-μαζί μπορούμε να κάνουμε τόσα πολλά”
“Το μόνο πράγμα που είναι χειρότερο από το να είναι κανείς τυφλός είναι να έχει όραση μα όχι όραμα”
"Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο δεν μπορεί να τα δει ή να τα αγγίξει κανείς. Πρέπει να τα αισθανθείς με την καρδιά.”
“Το να περπατάς με ένα φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο από το να περπατάς μόνος στο φως.”
“Όλα όσα απολαύσαμε δεν πρόκειται ποτέ να χαθούν. Όλα όσα αγαπάμε γίνονται κομμάτι μας”
“Πίστη είναι η δύναμη με την οποία ένας κομματιασμένος κόσμος θα αναδυθεί στο φως”
“Κράτησε το πρόσωπό σου κάτω από τις ηλιαχτίδες και ποτέ δεν θα δεις την σκιά..”
Αποσπάσματα μιας διάλεξης της Έλεν Άνταμς Κέλερ που δόθηκε στις 5/1/1916. Σε αυτήν καταγγέλλεται η ανάμιξη των ΗΠΑ στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο. "... οι λίγοι που επωφελούνται από τον μόχθο των μαζών επιθυμούν να οργανώσουν τους εργάτες σε έναν στρατό ο οποίος θα προστατεύει τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Σας προτρέπουν να προσθέσετε στα βαριά φορτία που ήδη κουβαλάτε το βάρος ενός μεγαλύτερου στρατού... Αρνηθείτε αυτό το βάρος.
... κάθε σύγχρονος πόλεμος έχει τις ρίζες του στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε δολάριο που δεν χρησιμοποιείται για να υποδουλώσει μια ανθρώπινη ύπαρξη δεν εκπληρώνει τον σκοπό του στο καπιταλιστικό σχέδιο. Το δολάριο πρέπει να επενδυθεί παντού στον κόσμο για την εκμετάλλευση αργατών και εργαζομένων…
... θεωρώ ότι οι εργάτες είναι τα πιο ανιδιοτελή από τα τέκνα του ανθρώπινου είδους. Μοχθούν και πεθαίνουν για άλλων ανθρώπων τις ελευθερίες και την ευτυχία. Οι εργάτες δεν έχουν δικές τους ελευθερίες. Δεν είναι ελεύθεροι όταν πληρώνονται με μισθούς πείνας. Όταν τα παιδιά τους λιμοκτονούν. Όταν οι γυναίκες τους μπορεί να οδηγηθούν από τη φτώχεια σε ζωές ντροπιαστικές. Δεν είναι ελεύθεροι όταν χτυπιούνται και φυλακίζονται επειδή απεργούν για αυξήσεις στους μισθούς και τα στοιχειώδη δικαιώματά τους. Δεν είναι ελεύθεροι όταν οδηγούνται στα σφαγεία του πολέμου...
… Γι’ αυτό απεργήστε ενάντια σ’ όλους τους νόμους και τις διατάξεις που μακελεύουν την ειρήνη. Απεργήστε ενάντια στον πόλεμο επειδή χωρίς εσάς καμιά μάχη δεν μπορεί να γίνει... Απεργήστε ενάντια στην πολεμική ετοιμότητα που σημαίνει θάνατο και δυστυχία για εκατομμύρια ανθρώπους. Μην είστε βουβοί, πειθήνιοι σκλάβοι σ΄ ένα στρατό καταστροφής. Γίνεται ήρωες σ’ ένα στρατό δημιουργίας…"
Σάββατο 7 Ιουλίου 2012
Τουλάτε....Αρχαιολληνική λέρα...
Άκου να δεις τι γίνεται για να τα ξεκαθαρίσουμε εσύ έχεις το χάραγμα ήδη μέσα στην ψυχή σου. Το χάραγμα του μίσους και της κακίας. Δεν χρειάζεται να έρθει κανένας αντίχριστος να σου μαρκάρει το χέρι ή το μέτωπο...
Σας έχουν πλασάρει οι σκοτεινοί τα κείμενα που αυτοί θέλουν. Τους έχουν δώσει και την ερμηνεία που θέλουν για να κάνουν την δουλειά τους, και εσείς πέφτετε στην παγίδα τους!
Παίρνετε ένα κείμενο όπως την Αποκάλυψη του Ιωάννη που εμπεριέχει ένα κάρο ψυχαναλυτικoύς συμβολισμούς και αποκρυφιστικά μηνύματα και το ερμηνεύετε κατά το δοκούν για να ταιριάξει με την σκατοψυχία σας!
Μείνε εδώ συντονισμένος Τουλάτε να δεις ποιοι δεν υπολογίζουν τίποτα, ούτε τις μανάδες, ούτε τους πατεράδες, ούτε ιερό ούτε όσιο... Μείνε για να εννοήσεις ποιοι είναι οι κύνες και οι πόρνοι.
Ώστε έτσι ε; Ο γάμος Τουλάτε μας προσφέρεται μόνο για την τεκνοποίηση έτσι; Καλά δεν ντρέπεσαι λίγο; Ας αφήσουμε λίγο τους ουδέτερους όπως μας αποκαλείς στην άκρη... Θέλω να δω τι θα πεις και πως θα κοιτάς στα μάτια τα ετεροφυλόφιλα άτεκνα ζευγάρια που ζουν ευτυχισμένα. Και θέλω να δω τι έχεις να πεις για όλα αυτά τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που τεκνοποιούν μεν αλλά ζουν μετά μια ζωή στη δυστυχία.
Πως θα βρουν την ευτυχία στην ζωή τους σκατόψυχε οι εγχειρισμένες ψυχές, όταν τους συμβουλεύεις όλες αυτές τις μαλακίες κουραδόψυχε...Να μην έχουν σχέσεις οι εγχειρισμένες...Να ζουν μέσα στην μοναξιά και την στενοχώρια έτσι;
Όσο για τους μοναχούς και τις μοναχές που τους φέρνεις ως υπόδειγμα, δεν ξέρεις Τουλάτε τι όργια γίνονται μέσα στα μοναστήρια; Πόση διαφθορά υπάρχει; Και όργια σεξουαλικά γίνονται και διαφθορά οικονομική υπάρχει μέσα στα μοναστήρια. Όλοι τα γνωρίζουμε.
Καταραμένοι Τουλάτε να είστε εσύ και όλη η πνευματική διαβολοσπορά που έχουν μείνει τα μυαλά σας αλλά κυρίως οι καρδιές σας επί Πλειστόκαινου. Καταραμένοι να είστε σε αιώνια ντροπή και περιφρόνηση! Αυτή θα είναι η κολασή σας! Αύτη θα είναι η τιμώρια σας στη νεα Γη και στη νέα Εποχή που θα εισέλθουμε. Αιώνια ντροπή και περιφρόνηση και για σένα και για τις θεούσες που τόσους αιώνες εγκληματούν εναντίον της ανθρωπότητας. Δεν πρόκειται να βρείτε ανάπαυση και αγαλλίαση εις τους αιώνες! Μόνο ντροπή και περιφρόνηση!
Κατά τα άλλα δεν μας κρίνεις και μας κατακρίνεις και τις εγχειρισμένες και τους ουδέτερους όπως μας αποκαλείς! Mη κρίνεις ίνα μη κριθείς Τουλάτε! Γιατί αν δεν το καταλάβατε ήρθε για όλους σας η ημέρα της κρίσεως!
Επίσης εμένα μου αρέσουν κάποιες άλλες εκδοχές της "αποκάλυψης" πιο αισιόδοξες... και μιλάνε για "αδελφότητα και κοινωνία με τους άλλους μου υιούς από άλλους κόσμους και σφαίρες" από τα χάλκινα βιβλία που τα κρατάνε κρυφά. Σας τα κρατάνε κρυφά αυτά και σας πλασάρουν μόνο τα κείμενα που τους συμφέρει. Τέλος πάντων μπορεί όλα αυτά τα κείμενα να συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Τα περισσότερα θρησκευτικά κείμενα πάντως έτσι κι αλλιώς και ειδικά όσα ασχολούνται με την αποκάλυψη περιέχουν όπως είπαμε συμβολικούς και ψυχαναλιτικούς όρους και θέλει πολύ μεγάλη προσοχή η ερμηνεία τους. Όσοι προσπαθείτε να τα ερμηνεύσετε κατά γράμμα πέφτετε σε πολύ μεγάλη παγίδα!
Για διαβάστε πάντως τι λέει ο Χάλκινος κύλινδρος του Κουμράν που ουδέποτε γνωστοποιήθηκε ευρέως... Λέει λοιπόν...
" Οι κατώτεροί μου θεοί που αποκαλούνται με το όνομά μου, με έχουν δεχτεί σαν παντοτινό τους Θεό. Θα αρχίσουν να δοξάζονται ενώ βρίσκονται ακόμη στη γη. Οι εκλεκτοί μου είναι εκείνοι που αναφέρονται στο βιβλίο της ζωής και δεν θα εξαλειφθούν ποτέ από αυτό. Θα ακμάσουν εν μέσω βαθέων υδάτων θλίψεως, θα θεραπευτούν από το όνομα του Αγίου και θα ζήσουν με χαρά ανείπωτη από ανθρώπους ή αγγέλους. Οι εκλεκτοί μου θα απολαύσουν αληθινή αδελφότητα και κοινωνία με τους άλλους μου υιούς και κόρες από άλλους κόσμους και σφαίρες…
Δεν γνωρίζετε ότι είμαι όχι μόνο ο Θεός της γης αλλά και όλων των δημιουργημάτων; Οι ουράνιοι άγγελοί μου από μακριά είναι υπεύθυνοι για τις ενέργειές σας. Δρουν, μιλούν, και κινούνται όπως τους διατάξω. Είναι οι αγγελιοφόροι μου που έχουν την ευθύνη σας. Είναι αυτοί που θα αναζητήσουν τα παιδιά του Θεού, τα οποία δέχονται να πληρώσουν το τίμημά μου και να δεχτούν γελοιοποίηση χάριν του ονόματός μου. Αυτοί οι άνθρωποι θα εκπροσωπήσουν την αλήθεια μου, η οποία θα σώσει τα έθνη"
To καταλάβατε αυτή την στιγμή μας αναζητούν οι αγγελιοφόροι του Θεού, όπως ο αγγελιοφόρος που βρήκε και εμένα στην Γλυφάδα πριν λίγα χρόνια, εμάς που δεν θα φοβηθούμε να πληρώσουμε το τίμημα και να δεχθούμε ακόμα και γελοιοποίηση χάριν του όνοματός Του... Πρώτα βρήκαν εμένα και τώρα που έγινα άγγελος και εγώ, αναζητώ όλους εσάς Ιάσονα, Κώστα, Τίνα, Εξηντάρη, Ρολίντο, Λεονάρδε και θα μπορούσα να συνεχίζω να γράφω ονόματα μέχρι να εξαντληθώ γιατί η αγάπη μου σας χωράει όλους, για όλους εσάς το λέω.
Σας έχουν πλασάρει οι σκοτεινοί τα κείμενα που αυτοί θέλουν. Τους έχουν δώσει και την ερμηνεία που θέλουν για να κάνουν την δουλειά τους, και εσείς πέφτετε στην παγίδα τους!
Παίρνετε ένα κείμενο όπως την Αποκάλυψη του Ιωάννη που εμπεριέχει ένα κάρο ψυχαναλυτικoύς συμβολισμούς και αποκρυφιστικά μηνύματα και το ερμηνεύετε κατά το δοκούν για να ταιριάξει με την σκατοψυχία σας!
Μείνε εδώ συντονισμένος Τουλάτε να δεις ποιοι δεν υπολογίζουν τίποτα, ούτε τις μανάδες, ούτε τους πατεράδες, ούτε ιερό ούτε όσιο... Μείνε για να εννοήσεις ποιοι είναι οι κύνες και οι πόρνοι.
Ώστε έτσι ε; Ο γάμος Τουλάτε μας προσφέρεται μόνο για την τεκνοποίηση έτσι; Καλά δεν ντρέπεσαι λίγο; Ας αφήσουμε λίγο τους ουδέτερους όπως μας αποκαλείς στην άκρη... Θέλω να δω τι θα πεις και πως θα κοιτάς στα μάτια τα ετεροφυλόφιλα άτεκνα ζευγάρια που ζουν ευτυχισμένα. Και θέλω να δω τι έχεις να πεις για όλα αυτά τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που τεκνοποιούν μεν αλλά ζουν μετά μια ζωή στη δυστυχία.
Πως θα βρουν την ευτυχία στην ζωή τους σκατόψυχε οι εγχειρισμένες ψυχές, όταν τους συμβουλεύεις όλες αυτές τις μαλακίες κουραδόψυχε...Να μην έχουν σχέσεις οι εγχειρισμένες...Να ζουν μέσα στην μοναξιά και την στενοχώρια έτσι;
Όσο για τους μοναχούς και τις μοναχές που τους φέρνεις ως υπόδειγμα, δεν ξέρεις Τουλάτε τι όργια γίνονται μέσα στα μοναστήρια; Πόση διαφθορά υπάρχει; Και όργια σεξουαλικά γίνονται και διαφθορά οικονομική υπάρχει μέσα στα μοναστήρια. Όλοι τα γνωρίζουμε.
Καταραμένοι Τουλάτε να είστε εσύ και όλη η πνευματική διαβολοσπορά που έχουν μείνει τα μυαλά σας αλλά κυρίως οι καρδιές σας επί Πλειστόκαινου. Καταραμένοι να είστε σε αιώνια ντροπή και περιφρόνηση! Αυτή θα είναι η κολασή σας! Αύτη θα είναι η τιμώρια σας στη νεα Γη και στη νέα Εποχή που θα εισέλθουμε. Αιώνια ντροπή και περιφρόνηση και για σένα και για τις θεούσες που τόσους αιώνες εγκληματούν εναντίον της ανθρωπότητας. Δεν πρόκειται να βρείτε ανάπαυση και αγαλλίαση εις τους αιώνες! Μόνο ντροπή και περιφρόνηση!
Κατά τα άλλα δεν μας κρίνεις και μας κατακρίνεις και τις εγχειρισμένες και τους ουδέτερους όπως μας αποκαλείς! Mη κρίνεις ίνα μη κριθείς Τουλάτε! Γιατί αν δεν το καταλάβατε ήρθε για όλους σας η ημέρα της κρίσεως!
Ακούστε τον πατέρα Παϊσίο από κάτω. Άντε να ξελαμπικάρουμε λίγο...
Αυτά τα είπε ο Παΐσιος, αφού μετέβη στα ανώτερα πεδία, όχι όσο βρίσκονταν κοιμισμένος στον πλανήτη φυλακή... Αν δεν το καταλάβατε ακόμα έρχεται η Αναλαμπή! Όχι η Αναλαμπή της σκοτεινής Ορθοδοξίας όπως σας πλασάρουν τόσα χρόνια... Η Αναλαμπή της Ελλάδας αλλά και του Χριστιανισμού απανταχού της γης...Νέα θρησκεία με όλη την πνευματική αλήθεια μέσα της...Όχι όλα αυτά τα ψέματα που σας πλασάρουν τόσους αιώνες... Το θαύμα Έλληνες! Το θαύμα που όλοι χρειαζόμασταν! Η αφύπνιση Έλληνες!
Το χαρμόσυνο μήνυμα σας φέρνω! Όταν έλεγε ο Ιησούς ότι θα Αναστηθούμε αυτό εννοούσε! Ότι θα έχουμε εσωτερική γνώση περί του Θεού. Θα γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρχει θάνατος! Παράλληλα η γη μας θα αλλάξει και θα γίνει πιο όμορφη. Αρκεί να βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας σε αυτό! Μην περιμένουμε να γίνουν όλα από μόνα τους...Είναι στο χέρι όλων μας να τον αλλάξουμε αυτό τον κόσμο και να τον κάνουμε πιο όμορφο...
Επίσης εμένα μου αρέσουν κάποιες άλλες εκδοχές της "αποκάλυψης" πιο αισιόδοξες... και μιλάνε για "αδελφότητα και κοινωνία με τους άλλους μου υιούς από άλλους κόσμους και σφαίρες" από τα χάλκινα βιβλία που τα κρατάνε κρυφά. Σας τα κρατάνε κρυφά αυτά και σας πλασάρουν μόνο τα κείμενα που τους συμφέρει. Τέλος πάντων μπορεί όλα αυτά τα κείμενα να συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Τα περισσότερα θρησκευτικά κείμενα πάντως έτσι κι αλλιώς και ειδικά όσα ασχολούνται με την αποκάλυψη περιέχουν όπως είπαμε συμβολικούς και ψυχαναλιτικούς όρους και θέλει πολύ μεγάλη προσοχή η ερμηνεία τους. Όσοι προσπαθείτε να τα ερμηνεύσετε κατά γράμμα πέφτετε σε πολύ μεγάλη παγίδα!
Για διαβάστε πάντως τι λέει ο Χάλκινος κύλινδρος του Κουμράν που ουδέποτε γνωστοποιήθηκε ευρέως... Λέει λοιπόν...
" Οι κατώτεροί μου θεοί που αποκαλούνται με το όνομά μου, με έχουν δεχτεί σαν παντοτινό τους Θεό. Θα αρχίσουν να δοξάζονται ενώ βρίσκονται ακόμη στη γη. Οι εκλεκτοί μου είναι εκείνοι που αναφέρονται στο βιβλίο της ζωής και δεν θα εξαλειφθούν ποτέ από αυτό. Θα ακμάσουν εν μέσω βαθέων υδάτων θλίψεως, θα θεραπευτούν από το όνομα του Αγίου και θα ζήσουν με χαρά ανείπωτη από ανθρώπους ή αγγέλους. Οι εκλεκτοί μου θα απολαύσουν αληθινή αδελφότητα και κοινωνία με τους άλλους μου υιούς και κόρες από άλλους κόσμους και σφαίρες…
Δεν γνωρίζετε ότι είμαι όχι μόνο ο Θεός της γης αλλά και όλων των δημιουργημάτων; Οι ουράνιοι άγγελοί μου από μακριά είναι υπεύθυνοι για τις ενέργειές σας. Δρουν, μιλούν, και κινούνται όπως τους διατάξω. Είναι οι αγγελιοφόροι μου που έχουν την ευθύνη σας. Είναι αυτοί που θα αναζητήσουν τα παιδιά του Θεού, τα οποία δέχονται να πληρώσουν το τίμημά μου και να δεχτούν γελοιοποίηση χάριν του ονόματός μου. Αυτοί οι άνθρωποι θα εκπροσωπήσουν την αλήθεια μου, η οποία θα σώσει τα έθνη"
To καταλάβατε αυτή την στιγμή μας αναζητούν οι αγγελιοφόροι του Θεού, όπως ο αγγελιοφόρος που βρήκε και εμένα στην Γλυφάδα πριν λίγα χρόνια, εμάς που δεν θα φοβηθούμε να πληρώσουμε το τίμημα και να δεχθούμε ακόμα και γελοιοποίηση χάριν του όνοματός Του... Πρώτα βρήκαν εμένα και τώρα που έγινα άγγελος και εγώ, αναζητώ όλους εσάς Ιάσονα, Κώστα, Τίνα, Εξηντάρη, Ρολίντο, Λεονάρδε και θα μπορούσα να συνεχίζω να γράφω ονόματα μέχρι να εξαντληθώ γιατί η αγάπη μου σας χωράει όλους, για όλους εσάς το λέω.
Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012
Δεν θέλω να παρεξηγηθούν κάποιοι…
… και να νομίσουν ότι λέω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι gay ή bi. Ή ότι όλοι οι αρχαίοι μας πρόγονοι και ήρωες ήταν όλοι gay. Απλά κάνω μια ψυχανάλυση στον εαυτό μου και μιλάω για το πως νιώθω κάποια πράγματα που έζησα στην συγκεκριμένη μου ενσάρκωση.Τα περισσότερα από όσα έζησα ήταν σοκαριστικά και λίγο περίεργα και προφανώς σαν κάδρο τα επέλεξα πριν γεννηθώ για να μπορέσω να σας αφυπνίσω τώρα.
Ο βασιλιάς Λεωνίδας ήταν ένας σπουδαίος ετεροφυλόφιλος ήρωας, ένα παράδειγμα αυτοθυσίας. Ο βασιλιάς Οδυσσέας από τον Τρωικό πόλεμο που έκανε τόσο κόπο να γυρίσει πίσω στην αγαπημένη Πηνελόπη του. Ο Θησέας που εξόντωσε τον Μινώταυρο, ενόσω η Αριάδνη του κρατούσε το νήμα. Ο Ορφέας και η Ευρυδίκη που κατέβηκαν στον Άδη, αλλά δεν γύρισαν πότε πίσω μαζί. Και άλλοι πολλοί…
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν απλά ελεύθερα πνεύματα. Είχαν ανώτερη συνείδηση. Ένιωθαν και ήταν ερωτευμένοι με το όλο σύμπαν και τους ανθρώπους γύρω τους. Σεβόντουσαν ο ένας τον άλλο. Σεβόντουσαν τις γυναίκες. Δεν ήταν υποκριτές και φαρισαίοι. Και ότι έκαναν το έκαναν μόνο με την δική τους ελεύθερη βούληση.
Eπίσης σχεδόν όλες οι ιστορικές προσωπικότητες του '40 και σχεδόν όλοι οι ήρωες του '21 ήταν ετεροφυλόφιλοι αν και μπορεί να υπήρχαν και καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι ανάμεσά τους. Να μην φτάνουμε όμως στο άλλο άκρο να λέμε σαχλαμάρες για τον Κολοκοτρώνη κύριε Τατσόπουλε, ούτε και σαν χιούμορ, γιατί τότε είναι ίσως προσβλητικό. Δεν χρειάζεται να διαστρεβλώνουμε την ιστορία για να αποδείξουμε πόσο αριστεροί είμαστε. Η άλλη η Ρεπούση έλεγε "συνωστισμό" την σφαγή της Σμύρνης. Εσείς οι αριστεροί τα διαστρεβλώνετε όλα. Είναι πολύ κακό όταν διαστρεβλώνεις την ιστορία σου, μόνο και μόνο επειδή στο επιβάλει η ιδεολογία σου και τα ξένα τουρκολαγνικά συμφέροντα που υπηρετείς κ. Ρεπούση. Η Διαμαντοπούλου δε ως γνήσια ανθελλήστρια απέσυρε το σύγγραμμα του κ. Κολιόπουλου επειδή περιέγραφε τα γεγονότα όπως έγιναν.
Πάντως μειονότητα ήταν οι gay τόσο στην ιστορία, όσο και σήμερα. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια. Ίσως έχει αυξηθεί πάρα πολύ το ποσοστό λόγω των συμπαντικών νόμων της αναλήψεως που βιώνουμε. Στην τρίτη διάσταση που ζούσαμε μέχρι τώρα ο κόσμος ήταν ιδιαίτερα πολωμένος καλό/κακό, θηλυκό/αρσενικό ενώ τώρα σιγά σιγά αυτά τα σχήματα θα αρχίσουν να καταρρέουν.
Επίσης υπάρχουν προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, για όλα όσα αναφέρω στο προηγούμενο άρθρο μου και χωρίζουν τους ανθρώπους. Για παράδειγμα το ότι ήμουν χοντρούλης και γενικά όλα τα τα υπόλοιπα έκανε τους gay να φέρονται ρατσιστικά απεναντί μου.
Και πόσες και πόσες γυναίκες δεν έχουν δεινοπαθήσει από τα πρότυπα που επιβάλλονται από την showbiz ακόμα και στην προσπάθεια ανεύρεσης εργασίας. Ακόμα και μειονότητες φίλοι μου μπορεί να φέρονται ρατσιστικά σε άλλες μειονότητες ή και σε πλειονότητες.
Οι εργοδότες φέρονται με μη ισότιμο τρόπο σε γυναίκες π.χ. που είναι μητέρες και αναζητούν εργασία ή στις μικρότερες ηλικιακά ομάδες κακοπληρώνοντάς τους. Καλό θα ήταν να τεθούν επί τάπητος όλα όσα αναφέρω.
Σε μια κοινωνία ο ρατσισμός είναι καμιά φορά υφέρπων και ύπουλος. Λέμε για τους μετανάστες, τους αλλόθρησκους, όσους έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό αλλά καμιά φορά κάποια πράγματα είναι ακόμα πιο δυσδιάκριτα.
Για παράδειγμα για ποιο λόγο να έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι περισσότερα προνόμια από τους ιδιωτικούς; Αυτό δεν είναι ανισότητα; Δεν είναι;
Προσπαθώ λοιπόν να εξηγήσω μέσα από όλα αυτά τα κείμενα την έννοια του ιερού δεσμού. Κάτι σαν ένας πνευματικός γάμος.
Αυτό το ένιωσα λίγο με τον Αντώνη εκ Ρουμανίας αλλά μάλλον ήταν κάτι που έγινε δια της εξαπατήσεως από ανώτερες δυνάμεις...
Επίσης σε αυτή την ζωή μου δεν ήμουν τελείως gay. Kαι αυτό είναι δύσκολο να το εξηγήσω. Ήμουν και gay και ασέξουαλ,γιατί πέρασα αρκετά χρόνια της ζωής μου έτσι και μου αρέσουν και οι αγκαλιές πάρα πολύ, ίσως περισσότερο απ' το σεξ. Δεν το θεωρώ δηλαδή και τόσο σημαντικό σε μια σχέση, πως να το πω θα μπορούσα να είχα σχέση με κάποιον και χωρίς αυτό και ήμουν και λίγο καταπιεσμένος straight. Θέλω τώρα να πάω με γυναίκα για να δω πως είναι! Ποτέ δεν είναι αργά! Έτσι δεν λένε;
Μάλλον τελικά ήμουν πολύ ρομαντικός άνθρωπος γενικά σε όλα. Δεν ξέρω! Πάντως αυτή η κοινωνία ήταν πολύ βάναυση για εμένα! Επίσης σε προηγούμενες μου ζωές είμαι σίγουρος ότι ήμουν οικογενειάρχης straight με παιδιά.Αλλά και σε αυτή την ζωή, για να μιλήσω και με λίγο χιούμορ, δεν είμαι ρατσιστής με τους straight.
Έχω πολλούς φίλους straight και είναι πολύ καλά και άξια παιδιά! Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν στο κρεβάτι τους οι straight αρκεί να μην είναι προκλητικοί όταν βγαίνουν έξω στον δρόμο. Δεν χρειάζεται να το διατυμπανίζουν με όλα αυτά που κάνουν. Ξέρετε τώρα γάμους τρικούβερτους, σαλιαρίσματα στους δρόμους, ματσό άντρες, ξιπασμένες και προκλητικές γκόμενες.
Ο βασιλιάς Λεωνίδας ήταν ένας σπουδαίος ετεροφυλόφιλος ήρωας, ένα παράδειγμα αυτοθυσίας. Ο βασιλιάς Οδυσσέας από τον Τρωικό πόλεμο που έκανε τόσο κόπο να γυρίσει πίσω στην αγαπημένη Πηνελόπη του. Ο Θησέας που εξόντωσε τον Μινώταυρο, ενόσω η Αριάδνη του κρατούσε το νήμα. Ο Ορφέας και η Ευρυδίκη που κατέβηκαν στον Άδη, αλλά δεν γύρισαν πότε πίσω μαζί. Και άλλοι πολλοί…
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν απλά ελεύθερα πνεύματα. Είχαν ανώτερη συνείδηση. Ένιωθαν και ήταν ερωτευμένοι με το όλο σύμπαν και τους ανθρώπους γύρω τους. Σεβόντουσαν ο ένας τον άλλο. Σεβόντουσαν τις γυναίκες. Δεν ήταν υποκριτές και φαρισαίοι. Και ότι έκαναν το έκαναν μόνο με την δική τους ελεύθερη βούληση.
Eπίσης σχεδόν όλες οι ιστορικές προσωπικότητες του '40 και σχεδόν όλοι οι ήρωες του '21 ήταν ετεροφυλόφιλοι αν και μπορεί να υπήρχαν και καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι ανάμεσά τους. Να μην φτάνουμε όμως στο άλλο άκρο να λέμε σαχλαμάρες για τον Κολοκοτρώνη κύριε Τατσόπουλε, ούτε και σαν χιούμορ, γιατί τότε είναι ίσως προσβλητικό. Δεν χρειάζεται να διαστρεβλώνουμε την ιστορία για να αποδείξουμε πόσο αριστεροί είμαστε. Η άλλη η Ρεπούση έλεγε "συνωστισμό" την σφαγή της Σμύρνης. Εσείς οι αριστεροί τα διαστρεβλώνετε όλα. Είναι πολύ κακό όταν διαστρεβλώνεις την ιστορία σου, μόνο και μόνο επειδή στο επιβάλει η ιδεολογία σου και τα ξένα τουρκολαγνικά συμφέροντα που υπηρετείς κ. Ρεπούση. Η Διαμαντοπούλου δε ως γνήσια ανθελλήστρια απέσυρε το σύγγραμμα του κ. Κολιόπουλου επειδή περιέγραφε τα γεγονότα όπως έγιναν.
Πάντως μειονότητα ήταν οι gay τόσο στην ιστορία, όσο και σήμερα. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια. Ίσως έχει αυξηθεί πάρα πολύ το ποσοστό λόγω των συμπαντικών νόμων της αναλήψεως που βιώνουμε. Στην τρίτη διάσταση που ζούσαμε μέχρι τώρα ο κόσμος ήταν ιδιαίτερα πολωμένος καλό/κακό, θηλυκό/αρσενικό ενώ τώρα σιγά σιγά αυτά τα σχήματα θα αρχίσουν να καταρρέουν.
Επίσης υπάρχουν προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, για όλα όσα αναφέρω στο προηγούμενο άρθρο μου και χωρίζουν τους ανθρώπους. Για παράδειγμα το ότι ήμουν χοντρούλης και γενικά όλα τα τα υπόλοιπα έκανε τους gay να φέρονται ρατσιστικά απεναντί μου.
Και πόσες και πόσες γυναίκες δεν έχουν δεινοπαθήσει από τα πρότυπα που επιβάλλονται από την showbiz ακόμα και στην προσπάθεια ανεύρεσης εργασίας. Ακόμα και μειονότητες φίλοι μου μπορεί να φέρονται ρατσιστικά σε άλλες μειονότητες ή και σε πλειονότητες.
Οι εργοδότες φέρονται με μη ισότιμο τρόπο σε γυναίκες π.χ. που είναι μητέρες και αναζητούν εργασία ή στις μικρότερες ηλικιακά ομάδες κακοπληρώνοντάς τους. Καλό θα ήταν να τεθούν επί τάπητος όλα όσα αναφέρω.
Σε μια κοινωνία ο ρατσισμός είναι καμιά φορά υφέρπων και ύπουλος. Λέμε για τους μετανάστες, τους αλλόθρησκους, όσους έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό αλλά καμιά φορά κάποια πράγματα είναι ακόμα πιο δυσδιάκριτα.
Για παράδειγμα για ποιο λόγο να έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι περισσότερα προνόμια από τους ιδιωτικούς; Αυτό δεν είναι ανισότητα; Δεν είναι;
Προσπαθώ λοιπόν να εξηγήσω μέσα από όλα αυτά τα κείμενα την έννοια του ιερού δεσμού. Κάτι σαν ένας πνευματικός γάμος.
Αυτό το ένιωσα λίγο με τον Αντώνη εκ Ρουμανίας αλλά μάλλον ήταν κάτι που έγινε δια της εξαπατήσεως από ανώτερες δυνάμεις...
Ο Αντώνης ήταν μια απάτη...πρέπει να ομολογήσω...
Αλλά τι να μας πει η φυσική οι νόμοι δεν μετράνε....
σε φάση μεταφυσική τα πάθη κυβερνάνε...
Επίσης σε αυτή την ζωή μου δεν ήμουν τελείως gay. Kαι αυτό είναι δύσκολο να το εξηγήσω. Ήμουν και gay και ασέξουαλ,γιατί πέρασα αρκετά χρόνια της ζωής μου έτσι και μου αρέσουν και οι αγκαλιές πάρα πολύ, ίσως περισσότερο απ' το σεξ. Δεν το θεωρώ δηλαδή και τόσο σημαντικό σε μια σχέση, πως να το πω θα μπορούσα να είχα σχέση με κάποιον και χωρίς αυτό και ήμουν και λίγο καταπιεσμένος straight. Θέλω τώρα να πάω με γυναίκα για να δω πως είναι! Ποτέ δεν είναι αργά! Έτσι δεν λένε;
Μάλλον τελικά ήμουν πολύ ρομαντικός άνθρωπος γενικά σε όλα. Δεν ξέρω! Πάντως αυτή η κοινωνία ήταν πολύ βάναυση για εμένα! Επίσης σε προηγούμενες μου ζωές είμαι σίγουρος ότι ήμουν οικογενειάρχης straight με παιδιά.Αλλά και σε αυτή την ζωή, για να μιλήσω και με λίγο χιούμορ, δεν είμαι ρατσιστής με τους straight.
Έχω πολλούς φίλους straight και είναι πολύ καλά και άξια παιδιά! Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν στο κρεβάτι τους οι straight αρκεί να μην είναι προκλητικοί όταν βγαίνουν έξω στον δρόμο. Δεν χρειάζεται να το διατυμπανίζουν με όλα αυτά που κάνουν. Ξέρετε τώρα γάμους τρικούβερτους, σαλιαρίσματα στους δρόμους, ματσό άντρες, ξιπασμένες και προκλητικές γκόμενες.
Έχουν γεμίσει οι τηλεοράσεις με όλους αυτούς τους ευθείς και τις ευθείες...
Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012
Τον ιερό λόχο των Θηβών...
...τον αποτελούσαν ζευγάρια γενναίων, άρτια εκπαιδευμένων,ανδρών, ένα σώμα-ελίτ των ειδικών δυνάμεων, κατά τη σύγχρονη στρατιωτική ορολογία. Ο δεσμός της αγάπης εραστή-ερωμένου ήταν το μυστικό της μαχητικής τους ορμής. Διάσημος τόσο για τη μαχητική ικανότητα, όσο και για την ασυνήθιστη σύνθεση του, ο Ιερός Λόχος απαρτιζόταν από 300 στρατιώτες δηλαδή 150 ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Η ιδέα ήταν ο καθένας από τους άντρες θα είχε κίνητρο να πολεμήσει με όλη του τη δύναμη για να προστατεύσει τον εραστή του, αλλά και για να μην ντροπιαστεί στα μάτια του. Στη σύγχρονη στρατιωτική ορολογία, θα θεωρούσε κανείς ότι ο «λόχος εραστών» των Θηβαίων θα εμφάνιζε μεγάλη συνοχή μονάδας. Και αυτό συνέβη. Ο Ιερός Λόχος παρέμεινε αήττητος για πάρα πολλά χρόνια. Όταν τελικά κατανικήθηκε στη μάχη από τους Μακεδόνες, λέγεται ότι η μονάδα ήταν τόσο απρόθυμη να παραδοθεί, ώστε πολέμησαν όλοι μέχρι εσχάτων. Όταν ο Φίλιππος Β' είδε τα πτώματα των ανδρών του Ιερού Λόχου ανέφερε: «Να βρει καταστροφή όποιον υπονοεί οτιδήποτε άσεμνο για τους άνδρες αυτούς».
Οι ιστορικοί τον Ιερό Λόχο επικαλούνται ως πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς οι αρχαίοι Ελληνες χρησιμοποιούσαν τους ομοερωτικούς δεσμούς μεταξύ των στρατιωτών ως μέσο ενίσχυσης του ηθικού του στρατεύματος.
Πως να το πω μάλλον είχαν μια σχέση μεταξύ φιλίας και έρωτα. Είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια. Είναι σαν ένας ιερό δεσμός. Μόνο βιώνεται.
Ο δεσμός που ανέπτυσαν οι ιερολοχήτες δεν αποκλείεται καθόλου να εμπνέονταν από μυθικά ζεύγη ανδρών όπως ο Απόλλων και Υάκινθος,ο Ηρακλής και Ιόλαος, ο Αχιλλέας και ο Πάτροκλος, ο Χρύσιππος και ο Λάιος, ή ακόμα και από ιστορικές προσωπικότητες όπως ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων, οι Αθηναίοι τυρρανοκτόνοι.
Όλοι αυτοί ήταν γενναίοι αρχαίοι ήρωες και παράδειγμα προς μίμηση γιατί σκέφτονταν ελεύθερα και είχαν ιερούς δεσμούς μεταξύ τους....
Υπάρχουν όμως καταπιεσμένες και συμπλεγματικές προσωπικότητες της εποχής μας που έγιναν στυγνοί εγκληματίες, όπως ο Χίτλερ ο οποίος συνεργάζονταν και με πολύ σκοτεινές δυνάμεις επίσης ή ο Έλληνας ήρωας των εμετικών των κουμμουνιών ο Βελιουχιώτης, που ήταν απλά ένα παρανοικός σαδιστής.
Ο διαβόητος Άρης Βελουχιώτης, ο αρχηγός του ΕΛΑΣ, γνωστός για τις τρομερές σφαγές αθώων και τα σαδιστικά βασανιστήρια που επέβαλλε, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες και προς μεγάλη αμηχανία του θλιβερού και ομοφοβικού ΚΚE εκτός από ότι ήταν ένας παρανοικός σαδιστής που σκότωνε ακόμα και με τα ίδια του τα χέρια μικρά παιδάκια ήταν και gay αλλά κρυφή και καταπιεσμένος...
Η ομοφυλοφιλία του προβλήθηκε ως μειονέκτημα και χρησιμοποιήθηκε από τους αντιπάλους του του ως ακόμη ένα επιχείρημα εναντίον του («στυγνός δολοφόνος, δειλός, σαδιστής και κίναιδος»).
Συμφωνα με περιγραφές τον συνόδευε πάντοτε ένας υπασπιστής, "όμορφο παλικάρι με ρόδινα μάγουλα" ο Καπετάν Λέοντας.Οι κακές γλώσσες λένε ακόμη ότι εκτός από τον «επίσημο», είχε μέχρι και μια προσωπική σωματοφυλακή από 35 μαυροσκούφηδες με τους οποίους διατηρούσε σεξουαλικές σχέσεις.
Αυτό το "καλό το παλικάρι" που λέτε έλεγε μπροστά στους αντάρτες "Βρε, πάρτε το χαμπάρι, την ψ... εδώ παν' θα την έχουμε μόνο για κατούρμα" και μετά έτρεχε να βρει τον Λέοντα(βλέπε φώτο από κάτω).
Ο λοχαγός Ουίλλιαμ Τζόρνταν γράφει ότι ήταν ένας από τους απαισιώτερους εγκληματίες που γέννησε ποτέ, σε ώρα συμφοράς για τους ανθρώπους, η φύση. Ήτανε κάτι χειρότερο από εγκληματίας. Ήτανε κακούργος σαδιστής... Και πρέπει να ομολογήσουμε πως ο Αθανάσιος Κλάρας ήταν αναντίρρητα κορυφή στην επιστήμη των βασανιστηρίων... το μαστίγωμα ήταν η αβρότερη από τις εκδηλώσεις του προς εκείνους που είχανε τη δυστυχία να τον δυσαρεστήσουν... Το αγαπημένο μαρτύριο του Άρη, η μεγαλύτερη του διασκέδαση, ήτανε να χαράζει βαθιά το κορμί των θυμάτων και να χύνει καυτό λάδι μέσα στις πληγές. Συχνά για ποικιλία προτιμούσε να παραγεμίζει τις τομές με αλάτι. Ένα άλλο από «τ' αστεία του ζωηρού αυτού παιδιού» ήτανε να κόβει τους μαστούς των γυναικών ή να ξεριζώνει τ' αυτιά των δημάρχων και των προέδρων κοινοτήτων, των χωριών που δεν είχαν εκδηλώσει μεγάλο εαμικό ενθουσιασμό....
Aυτό το καλόπαιδο της Ελληνικής ιστορίας δεν είχε διστάσει να δολοφονήσει ακόμα και μικρά παιδάκια με τα ίδια του τα χέρια...
Μια γνωστή (και δυστυχώς αδιαμφισβήτητη) θηριωδία του, αποτέλεσε η δολοφονία, κοντά στο χωριό Κολοκυθιά, του δεκατριάχρονου Γεώργιου Μαραθέα, που είχε απαγάγει δυο μήνες νωρίτερα. Ο πατέρας Ν. Μαραθέας είχε το τσιφλίκι του στο Νέο Μοναστήρι Δομοκού. Ο Μαραθέας, είχε καταγωγή από τον Πλάτανο Ναυπακτίας. Η συμπεριφορά του ήταν καθαρά φεουδαρχική -κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας- και εκμεταλλευόταν στυγνά, τους χωρικούς τους οποίους θεωρούσε κολίγους. Το τεράστιο κτήμα του είχε έκταση πάνω από 45.000 στρέμματα. Στο κτήμα είχαν γίνει μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα από αιχμαλώτους των Βαλκανικών Πολέμων. Δύο ολόκληρα χωριά, η Τσάμπα και το Μπεκριλέρ, που οι κάτοικοι τους ήταν κολίγοι στους αδελφούς Μαραθέα, αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν. Οι κάτοικοί τους που άντεξαν και συμβίωσαν επί αιώνες με τον Τούρκο κατακτητή, υπέκυψαν τελικά στην απληστία και την αυταρχικότητα του Μαραθέα. Οι κάτοικοι της Τσόμπας γύρω στα 1900 κατέφυγαν στο Τσουφλάρ, τη σημερινή Σοφιάδα Δομοκού, και οι κάτοικοι του Μπεκριλέρ το 1920 στο Καραλάρ, το σημερινό Γραμματικό Καρδίτσας. Τον Απρίλιο του 1925, 216 οικογένειες προσφύγων από το Μικρό και το Μεγάλο Μοναστήρι της Ανατολικής Ρωμυλίας, εγκαταστάθηκαν στα ερειπωμένα αυτά χωριά με απόφαση του ελληνικού κράτους και μετά από απαλλοτρίωση τμήματος του κτήματος του Μαραθέα. Ο Μαραθέας αντέδρασε στην εγκατάσταση των προσφύγων με άκρως βίαιο τρόπο. Άρχισε τότε κανονικός πόλεμος μεταξύ των φτωχών προσφύγων και των υποτακτικών του Μαραθέα, που άλλοτε τουφεκούσαν στον αέρα για εκφοβισμό και άλλοτε έριχναν στο ψαχνό για να μην μπουν στο τσιφλίκι του. Αποφασισμένοι οι πρόσφυγες αντέδρασαν δυναμικά και τελικά κατέβαλαν τους άντρες του Μαραθέα. Κατάφεραν και ρίζωσαν στον τόπο. Το χωριό τους το ονόμασαν Νέο Μοναστήρι και χάρη στην σκληρή δουλειά τους το μετέτρεψαν σε μικρή κωμόπολη. Ο Μαραθέας όμως αυτό δεν τους το συγχώρεσε ποτέ. Στην Κατοχή, έβαλε τους Ιταλούς να χτυπήσουν τους χωρικούς, γιατί έκλεβαν τις αποθήκες και τα χωράφια του. Υπ’ ευθύνη του και με την συνεργασία του, βασανίστηκαν κι εκτελέστηκαν απ’ τους Ιταλούς κατακτητές, έντεκα απ’ αυτούς και κάηκαν 40 σπίτια τους, στις 26 Μαΐου του 1942. Ο Άρης Βελουχιώτης για εκδίκηση, αλλά και για λύτρα απήγαγε τον γιο του. Το «σχέδιο» καταστρώθηκε γρήγορα και εύκολα και η εκτέλεσίς του ήταν ακόμη πιο εύκολη.
Το πρωί της 11ης Ιουλίου 1942 η κ. Μαραθέα με την κόρη της, την μικρή Ελένη που ήταν άρρωστη, έφυγαν για την Λαμία. Θα επέστρεψαν ίσως την επομένη. Στο σπίτι παρέμεινε ο πατέρας και ο γιος, μισοάρρωστος κι αυτός, αφού μόλις είχε περάσει μια πλευρίτιδα σοβαρής μορφής. Στο σπίτι έμενε ακόμη και ο φύλακας με τον μικρό του γιο.
Στις 10 ακριβώς το βράδυ οι άνδρες του Βελουχιώτη έσπασαν την πόρτα του σπιτιού. Με φωνές και με βρισιές έδεσαν τον φύλακα και με πυροβολισμούς δολοφόνησαν επί τόπου τον Ν. Μαραθέα. Τα δύο παιδιά, τον γιο του φύλακα και τον Γ. Μαραθέα τους άρπαξαν από τα κρεβάτια τους. Ο μικρός Μαραθέας το μόνο που τους ζήτησε, ήταν να του επιτρέψουν να ντυθεί πρόχειρα.
Το τρομερό νέο έφθασε στην Λαμία την άλλη μέρα το πρωί. Και χρειάστηκε να περάσουν πολλές ώρες για να βρεθούν μερικοί γνωστοί και συγγενείς να πληροφορήσουν την κ. Μαραθέα για το τι έγινε το προηγούμενο βράδυ στο σπίτι της. Όλοι στην Λαμία και στα γύρω χωριά είχαν παγώοει από τον φόβο. Κανείς από τους κατοίκους της Λαμίας δεν δεχόταν να πάει μέχρι το κτήμα για να μάθει τι ακριβώς έγινε. Οι συγγενείς φοβόντουσαν περισσότερο. Μόλις κατόρθωσαν να πείσουν δυο γιατρούς που με ένα αυτοκίνητο έφεραν το πτώμα του Ν. Μαραθέα στην πόλη. Την μικρή Ελένη την κράτησαν στο σπίτι του πρώην βουλευτού Γεωργίου Πλατή.
Τα πράγματα «ξεκαθάρισαν» κάπως μετά από μια εβδομάδα. Στο σπίτι που διέμενε η κ. Μαραθέα, κάτω από την πόρτα, ρίχθηκε ένα γράμμα με δύο σημειώματα. Στο ένα έγραφε ότι, για να χαρισθεί η ζωή του παιδιού έπρεπε, μεταξύ των άλλων, να δοθούν 100 εκατομμύρια δραχμές. Το δεύτερο, ήταν ένα σημείωμα του μικρού Γιώργου που έγραφε: «Μαμά, μην ανησυχείτε, είμαι καλά. Να κάνετε ότι σας λένε οι άνθρωποι».
[Στην εικόνα: Ο 13χρονος Γιώργος Μαραθέας]
Πολλοί που είχαν ορισμένες επαφές με τους αντάρτες του Κ.Κ.Ε. στην Αθήνα, κινητοποιήθηκαν όπως είπαν δραστήρια. Ίσως και ο Ηλίας Τσιριμώκος ο οποίος δεν πίστευε στ’ αυτιά του ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, όπως και πολλοί άλλοι από το ΚΚΕ. Η αρπαγή ενός μικρού άρρωστου παιδιού δέκα τριών μόλις χρόνων και η απαίτησις για λύτρα ήταν πράξις ληστρική και ίσως να συγκίνησε μερικούς.
Η μάνα κινήθηκε προς άλλες κατευθύνσεις. Τόσα χρήματα δεν υπήρχαν. Έπρεπε να πάρει ένα ενυπόθηκο δάνειο και γι’ αυτό χρειαζόταν να προηγηθούν ορισμένες διαδικασίες, νομικές και άλλες. Έπρεπε να νομιμοποιηθεί η κ. Μαραθέα σαν διαχειριστής της περιουσίας, να εγκρίνει η Τράπεζα το δάνειο και μετά, κυρίως αυτό, να δώσουν την έγκριση οι Ιταλοί, για την λήψη του δανείου.
Όλα αυτά, βεβαίως, ήθελαν αρκετό χρόνο και η χαροκαμένη μάνα δημοσίευσε στις εφημερίδες «Ειδοποίηση» και «Ριζοσπάστη» μια έκκληση, με την οποία παρακαλούσε τον Βελουχιώτη και τους άνδρες του να της χορηγήσουν προθεσμία ενός μηνός. Οι Ιταλοί, με την παρέμβαση και της τότε Ελληνικής Κυβερνήσεως, τελικά ενέκριναν την χορήγηση του δανείου και τότε, η κ. Μαραθέα, σύμφωνα πάντοτε με τις «εντολές» του Κ.Κ.Ε., διά του τότε συμβολαιογράφου Αθηνών Ιατρίδη, έκανε τις πράξεις «δωρεάς».
Ο καιρός όμως περνούσε, αλλά δεν άφησαν ελεύθερο το παιδάκι. Επί ημέρες το περιέφεραν στα βουνά ξυπόλητο, με υψηλό πυρετό.Μετά από τρεις περίπου μήνες, βρέθηκε το πτώμα του σε μια χαράδρα, κοντά στο χωριό Κολοκυθιά. Ο Βελουχιώτης σε κατάσταση πλήρους μέθης είχε σκοτώσει το παιδί με τα ίδια του τα χέρια, στις 20 Αυγούστου 1942. Είχε βασανισθεί απάνθρωπα κι αυτοί τότε που το βρήκαν και το έθαψαν πρόχειρα, καταμέτρησαν στο βασανισμένο κορμί του μικρού παιδιού 36 μαχαιριές! Η μάνα του και η μικρότερη αδελφή του δεν μπόρεσαν να το δουν ούτε νεκρό και κατακομματιασμένο…
Πηγή:
http://www.pare-dose.net/?p=77
Αυτός είναι ένα εμετικό παράδειγμα προς αποφυγήν και ελπίζω ο Θεός να τον μετενσαρκώνει για τις επόμενες 33.000 ζωές του σε γαιοσκώληκα μετά από όλα αυτά που έκανε στην πατρίδα μας και να τον πατάνε και να τον λιώνουν όσοι σκότωσε! Ότι έγκλημα κάνει κάποιος στη ζωή του, είναι συμπαντικός νόμος αυτό το πληρώνει σε αυτή ή σε άλλες ζωές. Στο σύμπαν δεν υπάρχει ατιμωρισία.
Όσο αφορά το τώρα κουμμούνια βάλτε καλά στο μυαλό σας να μην ξανακάνετε εγκλήματα εναντίον των Ελλήνων. Υπάρχει "θεός" που σας βλέπει εδώ στην γη και έρχονται και οι Ελ ανά πάσα στιγμή από ψηλά. Θα σας κλείσουν στα τάρταρα μέχρι να συμμορφωθείτε!
Aυτά για τα εμετικά κουμμούνια που μας απειλούν ακόμη και στις μέρες με εμφύλιο(σε επόμενα άρθρα θα τα βγάλω αυτά)...
Για τους δεξιούς έχω να πω ότι ήσασταν μια ζωή υποταγμένοι σε ξένα συμφέροντα και αλλότριες δυνάμεις. Μία με τους Άγγλους, μια με τους Αμερικανούς και τώρα υπό την μπότα της Μέρκελ! Κατά την διάρκεια του εμφυλίου δε ο ΕΔΕΣ το 1944 εκτέλεσε όλοκληρο Γυμνάσιο μαζί με τους μαθητές του στην Πρέβεζα.
Κοιτάξτε τώρα να συμμορφωθείτε όλοι σας γιατί επιστρέφουν με τα διαστημόπλοιά τους πίσω στη γη οι αρχαίοι θεοί των Ελλήνων και θέλουν από εμάς να μονιάσουμε μεταξύ μας είτε είμαστε αριστεροί, είτε δεξιοί, είτε παντρεμένοι, είτε ανύπαντροι, είτε με οικογένειες, είτε με παιδιά, είτε με γατιά, είτε με σκυλιά είτε με φυτά, είτε straight είτε gay. Γυναίκες η άνδρες. Μετανάστες ή γηγενείς. Χριστιανοί ή δωδεκαθειστές ή μουσουλμάνοι. Αναρχικοί ή αστυνομικοί. Πασόκοι, Σύριζες ή ΝΔούλες. Xοντροί η λεπτοί. Θρήσκοι ή άθρησκοι. Νέοι ή γέροι. Μνημονιακοί ή αντιμνημονιακοί! Λαός και κωλονάκι.
Ότι είμαστε τέλος πάντων είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι. Όσοι έχουμε μαζευτεί στην ελληνική επικράτεια να ξαναβρούμε το φως που χάσαμε και να αναμορφώσουμε τον κόσμο τα επόμενα χρόνια!
Ότι είμαστε τέλος πάντων είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι. Όσοι έχουμε μαζευτεί στην ελληνική επικράτεια να ξαναβρούμε το φως που χάσαμε και να αναμορφώσουμε τον κόσμο τα επόμενα χρόνια!
Κατανοητόν;
Κατανοητόν;
Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012
Για ποιο λόγο καταστράφηκαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα;
Οι περισσότεροι διδάσκουν ότι η αμαρτία για την οποία καταστράφηκαν τα Σόδομα και Γόμορρα ήταν η ομοφυλοφιλία. Και όμως φίλοι μου αυτό δεν έχει καμία θεολογική υποστήριξη! Πιθανόν καμία Βιβλική αναφορά δεν έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερο ως πρόσχημα για να καταδιωχθούν κατά την διάρκεια των περασμένων αιώνων οι ομοφυλόφιλοι όσο η ιστορία των δύο πόλεων.
Για ποιο λόγο όμως καταστράφηκαν τα Σόδομα και τα Γόμορα; Αν εξετάσουμε προσεκτικά την ίδια την Βίβλο διαπιστώνουμε ότι στην πραγματικότητα ο λόγος για τον οποίο καταστράφηκαν αυτές οι πόλεις ήταν ότι οι κάτοικοί τους ήταν αφιλόξενοι, σκληρόκαρδοι και αλαζόνες.
Ας δούμε τι λέει για παράδειγμα ο Ιεζεκιήλ(49-50)
Ιδού, αύτη ήτο η ανομία της αδελφής σου Σοδόμων, υπερηφανία, πλησμονή άρτου και αφθονία τρυφηλότητος, αυτής και των θυγατέρων αυτής· τον πτωχόν δε και τον ενδεή δεν εβοήθει και υψούντο και έπραττον βδελυρά ενώπιόν μου· όθεν, καθώς είδον ταύτα, ηφάνισα αυτάς.
Ακόμα και από το βιβλικό απόσπασμα με το περιστατικό με τον Λωτ φαίνεται ότι οι κάτοικοι αυτής της πόλης ήταν βίαιοι ακόμη και προς τον ίδιο τον Λωτ. Οι κάτοικοι αυτής της πόλης ήθελαν να βιάσουν τους δύο ξένους που ο Λωτ φιλοξενούσε στην οικεία του. Αυτό είναι το έγκλημα που περιγράφεται στο παρακάτω χωρίο.
1Ήλθον δε οι δύο άγγελοι εις τα Σόδομα το εσπέρας· και εκάθητο ο Λωτ παρά την πύλην των Σοδόμων· ιδών δε ο Λωτ, εσηκώθη εις συνάντησιν αυτών και προσεκύνησεν επί πρόσωπον έως εδάφους·
3 Αφού δε εβίασεν αυτούς πολύ, εξέκλιναν προς αυτόν και εισήλθον εις την οικίαν αυτού· και έκαμεν εις αυτούς συμπόσιον, και έψησεν άζυμα και έφαγον.
4 Πριν δε κοιμηθώσιν, οι άνδρες της πόλεως, οι άνδρες των Σοδόμων, περιεκύκλωσαν την οικίαν, νέοι και γέροντες, άπας ο λαός ομού πανταχόθεν·
5 και έκραζον προς τον Λωτ και έλεγον προς αυτόν, Που είναι οι άνδρες οι εισελθόντες προς σε την νύκτα; έκβαλε αυτούς προς ημάς, διά να γνωρίσωμεν αυτούς.
6 Εξήλθε δε ο Λωτ προς αυτούς εις το πρόθυρον, και έκλεισε την θύραν οπίσω αυτού,
7 και είπε, Μη, αδελφοί μου, μη πράξητε τοιούτον κακόν·
8 ιδού, έχω δύο θυγατέρας αίτινες δεν εγνώρισαν άνδρα· να σας φέρω λοιπόν αυτάς έξω· και κάμετε εις αυτάς, όπως φανή εις εσάς αρεστόν· μόνον εις τους άνδρας τούτους μη πράξητε μηδέν, επειδή διά τούτο εισήλθον υπό την σκιάν της στέγης μου.
9 Οι δε είπον, Φύγε απ' εκεί. Και είπον, ούτος ήλθε διά να παροικήση· θέλει να γείνη και κριτής; τώρα θέλομεν καποποιήσει σε μάλλον παρά εκείνους. Και εβίαζον τον άνθρωπον τον Λωτ καθ' υπερβολήν, και επλησίασαν διά να συντρίψωσι την θύραν·
4 Πριν δε κοιμηθώσιν, οι άνδρες της πόλεως, οι άνδρες των Σοδόμων, περιεκύκλωσαν την οικίαν, νέοι και γέροντες, άπας ο λαός ομού πανταχόθεν·
5 και έκραζον προς τον Λωτ και έλεγον προς αυτόν, Που είναι οι άνδρες οι εισελθόντες προς σε την νύκτα; έκβαλε αυτούς προς ημάς, διά να γνωρίσωμεν αυτούς.
6 Εξήλθε δε ο Λωτ προς αυτούς εις το πρόθυρον, και έκλεισε την θύραν οπίσω αυτού,
7 και είπε, Μη, αδελφοί μου, μη πράξητε τοιούτον κακόν·
8 ιδού, έχω δύο θυγατέρας αίτινες δεν εγνώρισαν άνδρα· να σας φέρω λοιπόν αυτάς έξω· και κάμετε εις αυτάς, όπως φανή εις εσάς αρεστόν· μόνον εις τους άνδρας τούτους μη πράξητε μηδέν, επειδή διά τούτο εισήλθον υπό την σκιάν της στέγης μου.
9 Οι δε είπον, Φύγε απ' εκεί. Και είπον, ούτος ήλθε διά να παροικήση· θέλει να γείνη και κριτής; τώρα θέλομεν καποποιήσει σε μάλλον παρά εκείνους. Και εβίαζον τον άνθρωπον τον Λωτ καθ' υπερβολήν, και επλησίασαν διά να συντρίψωσι την θύραν·
10 Εκτείναντες δε οι άνδρες τας χείρας αυτών έσυραν τον Λωτ προς εαυτούς εις την οικίαν, και έκλεισαν την θύραν·
11 τους δε ανθρώπους, τους όντας εις την θύραν της οικίας, εκτύπησαν με αορασίαν από μικρού έως μεγάλου, ώστε απέκαμον ζητούντες την θύραν.
12 Και είπον οι άνδρες προς τον Λωτ, Έχεις εδώ άλλον τινά; γαμβρόν υιούς ή θυγατέρας ή όντινα άλλον έχεις εν τη πόλει, εξάγαγε αυτούς εκ του τόπου·
Η ιδέα ότι «όλοι» οι άνδρες των Σοδόμων ήταν gay είναι γελοία. Αν όλοι οι άνδρες που χίμηξαν στην οικεία του Λωτ ήταν ομοφυλόφιλοι, γιατί ο Λωτ προσφέρει τις κόρες του σε αυτές; Πως θα έσωζε τους φιλοξενούμενους του αν προσέφερε γυναίκες σε ομοφυλόφιλους; Είναι ξεκάθαρο από την περιγραφή ότι οι άνθρωποι αυτοί απειλούσαν τον Λωτ και τους φιλοξενούμενους του. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήθελαν ξένους στην πόλη τους, κάτι σαν τους σημερινούς ακροδεξιούς. Απείλησαν ακόμα και τον ίδιο τον Λωτ ότι θα κάνουν σε αυτόν ακόμα χειρότερα από ότι στους δυο φιλοξενούμενούς του αν δεν συμμορφώνονταν με τις βουλές τους. Γκρέμισαν την πόρτα του σπιτιού του. Ήταν βίαιοι προς δύο ξένους επισκέπτες της πόλης τους.
Όταν συνδιάζεις την βία με σεξουαλικές πράξεις έχεις βιαστές. Αυτό ήταν το έγκλημα των κατοίκων αυτής της πόλης. Ο βιασμός είναι από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα και αυτοί οι άνθρωποι ήταν αφιλόξενοι και ήθελαν να κάνουν κακό με κάθε τρόπο στους φιλοξενούμενους του Λωτ.
11 τους δε ανθρώπους, τους όντας εις την θύραν της οικίας, εκτύπησαν με αορασίαν από μικρού έως μεγάλου, ώστε απέκαμον ζητούντες την θύραν.
12 Και είπον οι άνδρες προς τον Λωτ, Έχεις εδώ άλλον τινά; γαμβρόν υιούς ή θυγατέρας ή όντινα άλλον έχεις εν τη πόλει, εξάγαγε αυτούς εκ του τόπου·
Η ιδέα ότι «όλοι» οι άνδρες των Σοδόμων ήταν gay είναι γελοία. Αν όλοι οι άνδρες που χίμηξαν στην οικεία του Λωτ ήταν ομοφυλόφιλοι, γιατί ο Λωτ προσφέρει τις κόρες του σε αυτές; Πως θα έσωζε τους φιλοξενούμενους του αν προσέφερε γυναίκες σε ομοφυλόφιλους; Είναι ξεκάθαρο από την περιγραφή ότι οι άνθρωποι αυτοί απειλούσαν τον Λωτ και τους φιλοξενούμενους του. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήθελαν ξένους στην πόλη τους, κάτι σαν τους σημερινούς ακροδεξιούς. Απείλησαν ακόμα και τον ίδιο τον Λωτ ότι θα κάνουν σε αυτόν ακόμα χειρότερα από ότι στους δυο φιλοξενούμενούς του αν δεν συμμορφώνονταν με τις βουλές τους. Γκρέμισαν την πόρτα του σπιτιού του. Ήταν βίαιοι προς δύο ξένους επισκέπτες της πόλης τους.
Όταν συνδιάζεις την βία με σεξουαλικές πράξεις έχεις βιαστές. Αυτό ήταν το έγκλημα των κατοίκων αυτής της πόλης. Ο βιασμός είναι από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα και αυτοί οι άνθρωποι ήταν αφιλόξενοι και ήθελαν να κάνουν κακό με κάθε τρόπο στους φιλοξενούμενους του Λωτ.
Συγκρίνετε το απόσπασμα από τα Σόδομα με το παρακάτω απόσπασμα από τους Κριταί:
13Και είπε προς τον δούλον αυτού, Ελθέ, και ας πλησιάσωμεν εις ένα εκ των τόπων τούτων και ας διανυκτερεύσωμεν εν Γαβαά ή εν Ραμά.
14 Και διέβησαν και υπήγαν· και έδυσεν επ' αυτούς ο ήλιος πλησίον της Γαβαά, ήτις είναι του Βενιαμίν.
15 Και εστράφησαν εκεί, διά να εισέλθωσι να καταλύσωσιν εν Γαβαά· και ότε εισήλθεν, εκάθισεν εν τη πλατεία της πόλεως· και δεν ήτο άνθρωπος να παραλάβη αυτούς εις την οικίαν αυτού διά να διανυκτερεύσωσι.
16 Και ιδού, άνθρωπος γέρων ήρχετο από του έργου αυτού εκ του αγρού το εσπέρας· και ο άνθρωπος ήτο εκ του όρους Εφραΐμ, παρώκει δε εν Γαβαά· οι δε άνθρωποι του τόπου ήσαν Βενιαμίται.
17 Και υψώσας τους οφθαλμούς αυτού, είδε τον άνθρωπον τον οδοιπόρον εν τη πλατεία της πόλεως· και είπεν ο άνθρωπος ο γέρων, Που υπάγεις; και πόθεν έρχεσαι;
18 Ο δε είπε προς αυτόν, Ημείς διαβαίνομεν εκ Βηθλεέμ Ιούδα έως των πλευρών του όρους Εφραΐμ· εκείθεν είμαι εγώ· και υπήγα έως Βηθλεέμ Ιούδα, και τώρα υπάγω εις τον οίκον του Κυρίου· και δεν είναι ουδείς να με παραλάβη εις την οικίαν αυτού·
19 έχομεν δε άχυρα και τροφήν διά τους όνους ημών, έχομεν και προσέτι άρτον και οίνον δι' εμέ και διά την δούλην σου και διά τον νέον, όστις είναι μετά των δούλων σου· δεν έχομεν έλλειψιν ουδενός πράγματος.
20 Και είπεν ο άνθρωπος ο γέρων, Ειρήνη εις σέ· και παν ο, τι χρειάζεσαι εγώ φροντίζω· μόνον εν τη πλατεία μη διανυκτερεύσης.
21 Και εισήγαγεν αυτόν εις τον οίκον αυτού και έδωκε τροφήν εις τους όνους· και έπλυναν τους πόδας αυτών, και έφαγον και έπιον.
22 Ενώ ούτοι εύφραινον τας καρδίας αυτών, ιδού, οι άνδρες της πόλεως, άνθρωποι παράνομοι περιεκύκλωσαν την οικίαν, κρούοντες εις την θύραν· και είπον προς τον άνθρωπον τον κύριον της οικίας τον γέροντα, λέγοντες, Έκβαλε τον άνθρωπον, τον ελθόντα εις την οικίαν σου, διά να γνωρίσωμεν αυτόν.
23 Και εξήλθε προς αυτούς ο άνθρωπος, ο κύριος της οικίας, και είπε προς αυτούς, Μη, αδελφοί μου, παρακαλώ, μη πράξητε τούτο το κακόν· αφού ο άνθρωπος ούτος εισήλθεν εις την οικίαν μου, μη πράξητε τοιαύτην αφροσύνην·
24 ιδού, η θυγάτηρ μου η παρθένος και η παλλακή αυτού· τώρα θέλω φέρει αυτάς έξω, και ταπεινώσατε αυτάς και κάμετε εις αυτάς ο, τι φανή αρεστόν εις τους οφθαλμούς σας· αλλ' εις τον άνθρωπον τούτον μη πράξητε έργον τοιαύτης αφροσύνης.
25 Οι άνδρες όμως δεν ηθέλησαν να ακούσωσιν αυτόν· και έλαβεν ο άνθρωπος την παλλακήν αυτού και έφερεν αυτήν έξω προς αυτούς· και εγνώρισαν αυτήν και ύβρισαν εις αυτήν όλην την νύκτα έως πρωΐ· και καθώς εφάνη η αυγή, απέλυσαν αυτήν.
26 Και ήλθεν η γυνή προς το χάραγμα της ημέρας και έπεσε παρά την θύραν της οικίας του ανθρώπου, όπου ήτο ο κύριος αυτής, εωσού έφεγξε.
27 Και εσηκώθη ο κύριος αυτής το πρωΐ και ήνοιξε τας θύρας της οικίας και εξήλθε διά να υπάγη εις την οδόν αυτού· και ιδού, η γυνή η παλλακή αυτού πεσμένη εις την θύραν της οικίας και αι χείρες αυτής επί του κατωφλίου.
Στο απόσπασμα από τους Κριταί οι παράνομοι άνδρες τελικά διέπραξαν εγκλήματα εναντίον μιας γυναίκας. Χρησιμοποίησαν το σεξ ως μέσο επιβολής και εξουσίας. Η φυλή του Βενιαμίν σχεδόν καταστράφηκε ολοκληρωτικά εξαιτίας αυτού του περιστατικού. Ούτε η φυλή του Βενιαμίν ούτε οι πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων καταστράφηκαν εξ’αιτίας της ομοφυλοφιλίας. Και στα δύο αποσπάσματα περιγράφεται με σαφήνεια ο βιασμός, ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα.14 Και διέβησαν και υπήγαν· και έδυσεν επ' αυτούς ο ήλιος πλησίον της Γαβαά, ήτις είναι του Βενιαμίν.
15 Και εστράφησαν εκεί, διά να εισέλθωσι να καταλύσωσιν εν Γαβαά· και ότε εισήλθεν, εκάθισεν εν τη πλατεία της πόλεως· και δεν ήτο άνθρωπος να παραλάβη αυτούς εις την οικίαν αυτού διά να διανυκτερεύσωσι.
16 Και ιδού, άνθρωπος γέρων ήρχετο από του έργου αυτού εκ του αγρού το εσπέρας· και ο άνθρωπος ήτο εκ του όρους Εφραΐμ, παρώκει δε εν Γαβαά· οι δε άνθρωποι του τόπου ήσαν Βενιαμίται.
17 Και υψώσας τους οφθαλμούς αυτού, είδε τον άνθρωπον τον οδοιπόρον εν τη πλατεία της πόλεως· και είπεν ο άνθρωπος ο γέρων, Που υπάγεις; και πόθεν έρχεσαι;
18 Ο δε είπε προς αυτόν, Ημείς διαβαίνομεν εκ Βηθλεέμ Ιούδα έως των πλευρών του όρους Εφραΐμ· εκείθεν είμαι εγώ· και υπήγα έως Βηθλεέμ Ιούδα, και τώρα υπάγω εις τον οίκον του Κυρίου· και δεν είναι ουδείς να με παραλάβη εις την οικίαν αυτού·
19 έχομεν δε άχυρα και τροφήν διά τους όνους ημών, έχομεν και προσέτι άρτον και οίνον δι' εμέ και διά την δούλην σου και διά τον νέον, όστις είναι μετά των δούλων σου· δεν έχομεν έλλειψιν ουδενός πράγματος.
20 Και είπεν ο άνθρωπος ο γέρων, Ειρήνη εις σέ· και παν ο, τι χρειάζεσαι εγώ φροντίζω· μόνον εν τη πλατεία μη διανυκτερεύσης.
21 Και εισήγαγεν αυτόν εις τον οίκον αυτού και έδωκε τροφήν εις τους όνους· και έπλυναν τους πόδας αυτών, και έφαγον και έπιον.
22 Ενώ ούτοι εύφραινον τας καρδίας αυτών, ιδού, οι άνδρες της πόλεως, άνθρωποι παράνομοι περιεκύκλωσαν την οικίαν, κρούοντες εις την θύραν· και είπον προς τον άνθρωπον τον κύριον της οικίας τον γέροντα, λέγοντες, Έκβαλε τον άνθρωπον, τον ελθόντα εις την οικίαν σου, διά να γνωρίσωμεν αυτόν.
23 Και εξήλθε προς αυτούς ο άνθρωπος, ο κύριος της οικίας, και είπε προς αυτούς, Μη, αδελφοί μου, παρακαλώ, μη πράξητε τούτο το κακόν· αφού ο άνθρωπος ούτος εισήλθεν εις την οικίαν μου, μη πράξητε τοιαύτην αφροσύνην·
24 ιδού, η θυγάτηρ μου η παρθένος και η παλλακή αυτού· τώρα θέλω φέρει αυτάς έξω, και ταπεινώσατε αυτάς και κάμετε εις αυτάς ο, τι φανή αρεστόν εις τους οφθαλμούς σας· αλλ' εις τον άνθρωπον τούτον μη πράξητε έργον τοιαύτης αφροσύνης.
25 Οι άνδρες όμως δεν ηθέλησαν να ακούσωσιν αυτόν· και έλαβεν ο άνθρωπος την παλλακήν αυτού και έφερεν αυτήν έξω προς αυτούς· και εγνώρισαν αυτήν και ύβρισαν εις αυτήν όλην την νύκτα έως πρωΐ· και καθώς εφάνη η αυγή, απέλυσαν αυτήν.
26 Και ήλθεν η γυνή προς το χάραγμα της ημέρας και έπεσε παρά την θύραν της οικίας του ανθρώπου, όπου ήτο ο κύριος αυτής, εωσού έφεγξε.
27 Και εσηκώθη ο κύριος αυτής το πρωΐ και ήνοιξε τας θύρας της οικίας και εξήλθε διά να υπάγη εις την οδόν αυτού· και ιδού, η γυνή η παλλακή αυτού πεσμένη εις την θύραν της οικίας και αι χείρες αυτής επί του κατωφλίου.
Υπάρχουν πολλές ακόμα αναφορές μέσα από την Βίβλο που λένε με σαφήνεια ότι οι αμαρτίες αυτών των δύο πόλεων ήταν η αλαζονία, η αφιλοξενεία και η αδικιά που επικρατούσε σε αυτές. Όπως και στην σημερινή Αθήνα. Ακόμα και ο ίδιος ο Ιησούς στο κατά Λουκάν 10:10-13 αναφερόμενος σε αφιλόξενες πόλεις προειδοποιεί Θα είναι πιο ανεκτή για τα Σόδομα εκείνη η ημέρα παρά για εκείνη την πόλη…
Αυτή ήταν η αμαρτία αυτών των δύο πόλεων το ότι οι κάτοικοί τους ήταν αλαζόνες και αφιλόξενοι, όπως και στην σημερινή Αθήνα! Το κακό βέβαια είναι ότι η Αθήνα είναι τις περισσότερες φορές αφιλόξενη πόλη όχι μόνο για τους ξένους αλλά και για εμάς τους ίδιους τους Έλληνες! Έχει γίνει αυτή η πόλη χειρότερη ακόμα και από τα Σόδομα και τα Γόμορρα! Και η οργή μου ματώνει την μέρα!!!
Τρίτη 3 Ιουλίου 2012
Δεν μου αρέσουν τα gay parade!
Kαι όχι μόνο τα gay parade! Γενικά δεν μου αρέσουν όλες οι παρελάσεις και διαδηλώσεις κάθε είδους! Γιατί μας ταλαιπωρούν πάρα πολύ τους πολίτες. Οι παρελάσεις εθνικών εορτών είναι κατάλοιπο φασιστικού στρατοκαβλισμού και οι διαδηλώσεις και οι πορείες διαμαρτυρίας κατάλοιπο αριστερού κάλου στον εγκέφαλο που δεν πετυχαίνουν και κανένα στόχο από αυτούς που υποτίθεται ότι θέλουν να πετύχουν και το μόνο που κάνουν είναι να μας ταλαιπωρούν.
Πλην των βίαιων επεισοδίων που καμιά φορά δημιουργούνται σε αυτές κλείνουν κάθε τρεις και λίγο οι δρόμοι, εμποδίζεται η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών, ακινητοποιούνται τα μέσα μεταφοράς και παγώνει και η αγορά του κέντρου. Για δείτε και τον παράκατω σύνδεσμο. Μιλάμε για μεγάλη παράνοια...11.000 διαδηλώσεις πέτυχαν τίποτα;
Σε 6 χρόνια μνημόνιο ζήσαμε 11.045 διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας
Πάντως τα gay parade είναι και αυτά μία βλακεία! Δεν έχω πάει ποτέ και μόνο που βλέπω τις εικόνες με πιάνει μια αναγούλα...
Πλην των βίαιων επεισοδίων που καμιά φορά δημιουργούνται σε αυτές κλείνουν κάθε τρεις και λίγο οι δρόμοι, εμποδίζεται η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών, ακινητοποιούνται τα μέσα μεταφοράς και παγώνει και η αγορά του κέντρου. Για δείτε και τον παράκατω σύνδεσμο. Μιλάμε για μεγάλη παράνοια...11.000 διαδηλώσεις πέτυχαν τίποτα;
Σε 6 χρόνια μνημόνιο ζήσαμε 11.045 διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας
Πάντως τα gay parade είναι και αυτά μία βλακεία! Δεν έχω πάει ποτέ και μόνο που βλέπω τις εικόνες με πιάνει μια αναγούλα...
Είναι για τον ροζ τον φούτσον.
Δεν μου αρέσουν όλες αυτές οι σαχλαμαρίτσες και τα καρναβάλια εκ μέρους των ακτιβιστών της gay κοινότητας. Λοιπόν... θα τ' ακούσετε όλοι τα κάλαντα!
Μια αγκαλιά δεν είναι πρόκληση όπως λέω και σε προηγούμενο άρθρο μου. Θέλω όταν είμαι με τον άνθρωπο που αγαπώ στο δρόμο να τον αγκαλιάζω ελεύθερα. Είναι κάτι όμορφο και για εμένα και για τους γύρω.
| Αλλά θεωρώ καρακιτσαριό όλες αυτές τις εικόνες μέρα μεσημέρι στην Αθήνα! |
Δηλαδή ωραίο και πολύ διασκεδαστικό είναι να πας να δεις μια drag queen σε ένα ιδιωτικό χώρο σε ένα club ή σε ένα μαγαζί ή ακόμα και σε μια εκδήλωση, σε μια συναυλία ή και σε ένα τηλεοπτικό show.
Αλλά τι νόημα έχουν αυτές οι παρελάσεις; Δεν προσφέρουν τίποτα σε κανέναν και δεν πετυχαίνουν όπως το στόχο τους. Δηλαδή και στα καρναβάλια θα ήταν δευτέρας κατηγορίας θέαμα... Το πιο σημαντικό όμως όπως είπαμε είναι ότι δεν λύνουν κανένα πρόβλημα. Ίσα ίσα τα επιτείνουν τα προβλήματα… Τα επιτείνουν τα προβλήματα!
Από την άλλη βέβαια αντιπαθώ ακόμα περισσότερο το παπαδαριό που τα βάζει με τα gay parades όχι για λόγους αισθητικής αλλά επειδή είναι κρυφές σκοταδόψυχες υποκρίτριες. Βρε Άνθιμε βρε σκοταδόψυχε η χώρα καταρρέει. Άνθρωποι δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους. Έχουν διαλυθεί τα πάντα και εσένα σε ενόχλησαν τα gay parades.Πότε θα καταλάβει το παπαδαριό ότι ο Θεός δεν είναι ρατσιστής και τον μόνο που τον νοιάζει πως συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλο; To αν οι πράξεις μας πληγώνουν τον διπλανό μας. Διαπράττετε πνευματικό έγκλημα. Αν δεν συμμορφωθείτε τελειώσατε. Αμαρτωλός είσαι εσύ και όλο το παπαδαριό! Εσύ που διαπράττεις πνευματικό έγκλημα!
Τι φοβάστε το παπαδαριό; Την αγάπη ή τον έρωτα φοβάστε που είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων; Πότε θα κοιτάξετε να επιτελέσετε τα καθήκοντα σας; Είστε βουτηγμένοι μέσα στα σκάνδαλα, περιπλέκεστε με όλους τους εξουσιαστές, τους ευλογείτε όλους αυτούς που μας ρουφάνε το αίμα. Φιλανθρωπικό έργο σημαντικό δεν βλέπω να επιτελείτε και είστε και ρατσίστριες από επάνω. Θα πάτε στην κόλαση όλο το παπαδαριό!
Τώρα που ετοιμάζεται να γίνει η αρπαγή της εκκλησίας εσείς θα πάτε στην κόλαση!
Εκεί που βρισκόμουν εγώ τόσα χρόνια...
Η αγάπη μου όπλο, που θα διαχωρίσει εμένα από εσάς
και θα σας στείλει στην κηδεία των καρδιών σας
Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012
Ουγκ!
Έρχεται που λέτε, εκείνη η ημέρα που πήγαν τα τομάρια οι δύο Αφγανοι και σκότωσαν οικογενειάρχη άνθρωπο για μία κάμερα και ήταν σαν να βλέπω τον Δεκέμβρη του ’08 ανάποδα.
Eντάξει επειδή θέλω να είμαι και ακριβοδίκαιος, όχι με την ίδια ακριβώς ένταση και το έγκλημα ίσως να ήταν και πιο φριχτό, γιατί είπαμε το αναρχάκι ο Αλεξάκης πήγε και τον προκάλεσε τον μπάτσο, ενώ ο κ. Μανώλης πήγαινε απλώς την γυναίκα του στο μαιευτήριο. Επίσης η οικογένεια του Μανώλη είχε το κουράγιο να πει να σταματήσουν τα επεισόδα εις βάρος των μεταναστών ενω η μανούλα του Αλέξη, η πλούσια κοσμηματοπώλης η κ. Τσαλικιάν καθόταν και τα απολάμβανε αυτά που γίνονταν στην μνήμη του Αλεξάκη... Κουβέντα δεν είπε για την σκύλευση της μνήμης του παιδιού της. Τέλοσπάντων άρχισαν πάντως τότε και με τον Μανώλη τα γιούρια σε όλους τους μετανάστες σωρηδόν…
Eντάξει επειδή θέλω να είμαι και ακριβοδίκαιος, όχι με την ίδια ακριβώς ένταση και το έγκλημα ίσως να ήταν και πιο φριχτό, γιατί είπαμε το αναρχάκι ο Αλεξάκης πήγε και τον προκάλεσε τον μπάτσο, ενώ ο κ. Μανώλης πήγαινε απλώς την γυναίκα του στο μαιευτήριο. Επίσης η οικογένεια του Μανώλη είχε το κουράγιο να πει να σταματήσουν τα επεισόδα εις βάρος των μεταναστών ενω η μανούλα του Αλέξη, η πλούσια κοσμηματοπώλης η κ. Τσαλικιάν καθόταν και τα απολάμβανε αυτά που γίνονταν στην μνήμη του Αλεξάκη... Κουβέντα δεν είπε για την σκύλευση της μνήμης του παιδιού της. Τέλοσπάντων άρχισαν πάντως τότε και με τον Μανώλη τα γιούρια σε όλους τους μετανάστες σωρηδόν…
Αυτό σημαίνει βρε μιάσματα να αγαπάς την πατρίδα σου; Να κυνηγάς ανθρώπους που ήρθαν εδώ για ένα κομμάτι ψωμί; Ακόμα όμως και αν δεν ήρθαν για ένα κομμάτι ψωμί όλοι οι μετανάστες. Σίγουρα θα υπάρχουν και λαμόγια ανάμεσά τους. Όπως υπάρχουν και τόσα λαμόγια Έλληνες. Και σίγουρα δεν μπορεί μια τόσο μικρή χώρα να αντέξει τόσους πολλούς μετανάστες. Συμφωνω και σε αυτό.
Είναι όμως τα μαχαιρώματα η λύση; Πως θα λυθεί το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης με την βία και τα μαχαιρώματα βρε μιάσματα; Κοιτάξτε ρε έναν ποντικομούρη…
Μιλάει για τον Μ. Αλέξανδρο το τρολ με το πουκάμισο, ο τάπας! Ποιον θα τσακίσεις βρε κοντοστούπη; Εσύ ζήτημα αν μπορείς να τσακίσεις τα pumbers που φοράς συνέχεια πάνω σου, επειδή σου πάει να, χέζεσαι πάνω σου όταν τα βάζεις με άντρες(ακόμα και αδελφές) τρολ!
Είχαμε και κάτι τραγουδιστές…Ο Νότης ο Σφακιανάκης
ο κλασσικός ο καραγκιόζης ο καραμπαμπάς…
Έλεγε και κάτι τραγούδια ο Νότης.Ο επαναστάτης της συμφοράς...
εκτός συστήματος το μπουζουκοειδές αποβρασμα! Άκου εκεί.
Γεια σου Σφακιανάκη μίασμα
Δεν πάει πιο κάτω πιάσαμε πάτω
Βλέπουμε μόνο και συνέχεια ακούμε
Μιάσματα σαν και του λόγου σου
Μέσα στο σύστημα, ψεύτες, κηφήνες
Που βγάζουν σουξέ για λίγους μήνες
Οι μόνες που τα ακούνε είναι κατίνες
Το σύστημα σου φταίει αλήτη, ρουφιάνε που κάνει πρώτους
Μαλάκες, φασίστες, κοθόρνους.
(Σαν και εσένα βλάκα!)
Για να τα ακούσουν λίγο και οι Χούλιγκανς μιας και έχουν ίδιο δράμι μυαλό με τους ακροδεξιούς...Λιγουλάκι δεν θα κάτσω να ασχοληθώ και με τους χούλιγκαν εκτενώς...Για να πω την αλήθεια πολύ σας γράφω εκεί που ξέρετε εσάς, να πάτε να σκοτωθείτε μεταξύ σας για τις ΠΑΕ, για επιχειρήσεις μαφιόζων δηλαδή καραγκιόζηδες. Παλεύει λέει για την Ελλάδα και την Μακεδονία ο χούλιγκαν.
Αδυνατώ να πω κάτι άλλο για τους σπηλαιανθρώπους.
Θα σας μιλήσει περαιτέρω για την ακροδεξιά σήψη
ο Γ. Κουβαράς με το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ του.
Λοιπόν και για να τελειώνουμε, σας λέω ότι εσείς χρυσαυγιτάκια δεν θα χορεύετε με τον διάολο όπως ο Χουντόδουλος, ο Σάββας Αχιλλέως και όλο το παπαδαριό, θα χορεύετε με τις ροζ ακρίδες!
Οπότε αφερωμένο χρυσαυγιτάκια χορέψτε μέχρι τέλους του κόσμου!
Κυριακή 1 Ιουλίου 2012
Μπάτσοι και αναρχίδια...αναρχίδια και μπάτσοι…
Πιόνια μιας παγκόσμιας σκακιέρας.
Άνθρωποι στον όχλο.
Τι είναι ένας όχλος για έναν Βασιλιά;
Τι είναι ένας όχλος για έναν Βασιλιά;
Τι είναι ένας Βασιλιάς για τον Θεό;
Τι είναι ο Θεός για έναν άπιστο που δεν πιστεύει σε τίποτα;
Καμιά εκκλησία στον άγριο αυτό κόσμο.
Και ο Σωκράτης σε ρωτά ποια από όλες τις προκαταλήψεις έχεις μέσα στο μυαλό σου.
Στην πραγματικότητα το ξέρεις ότι στο τέλος κανένας δεν θα βγει νικητής από αυτή την σύγκρουση.
Νικητής βγαίνει μόνο το σύστημα που χωρίζει τους από κάτω σε ομάδες.
Ψέματα στα χείλη των παπάδων.
Και τα Χριστούγεννα μασκαρεμένα σε γιορτινό τραπέζι.
Καιρός να χτίσουμε μια νέα θρησκεία.
Καμιά αμαρτία εκτός και εάν σου επιτραπεί.
Και στο μπράτσο τατουάζ
«Καμία απολογία»
«Η αγάπη είναι καταραμένη από την μονογαμία»
Είναι κάτι που κανένας ιερέας δεν θα στο κηρύξει.
Είναι κάτι που κανένας δάσκαλος δεν θα σου διδάξει.
Όταν πεθάνουμε δεν θα πάρουμε μαζί μας τα χρήματα.
Ίσως θα ήταν καλύτερο να τα ξοδέψουμε όλα τώρα εδώ.
Γιατί ο πόνος δεν είναι φθηνός.
Αυτά είναι που σου κηρύττω μέσα από στίχους και εικόνες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)