Το να σας περιγράψω το μπλέξιμο που έζησα με το ΙΚΑ θα είναι κατόρθωμα από μόνο του. Δεν μου φτάνουν μία, δεν μου φτάνουν δύο αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω σε 9 συνεχόμενες ημέρες… εξ ου και "του ΙΚΑ τα εννιάμερα" :-)
Η όλη ιστορία ξεκίνησε από τότε που ήμουν στο Ζεφύρι. Λόγω της ελκώδους κολίτιδας είχα βγάλει πιστοποιητικό με άνω του 67% αναπηρία από την Νομαρχία. Οι αναπληρωτές κανονικά παίρνουμε ένσημα του ΙΚΑ αλλά εγώ είχα το δικαίωμα να επιλέξω το δημόσιο σαν ασφαλιστικό οργανισμό για την ιατροφαρμακευτική μου περιθαλψη, ως προστατευόμενο μέλος της οικογενείας. Έτσι είχα κρατήσει το βιβλιάριο του δημοσίου για ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Την πρώτη φορά που αρρώστησα πήγα και εξετάστηκα από γιατρό συμβεβλημένο από το Δημόσιο ο οποίος και μου έδωσε βεβαίωση για το ότι ήμουν άρρωστος. Υπήρχε που λέτε μια πουτάνας κόρη υπεύθυνη για τις άδειες στο γραφείο εκπαίδευσης, που με ενημέρωσε ότι το γραφείο δεν δέχονταν χαρτί από γιατρό του Δημοσίου παρά μόνο από του ΙΚΑ. Βέβαια η πουτάνας κόρη, δεν με θυμωσε για αυτό το λόγο αλλά γιατί όταν μου μίλησε στο τηλέφωνο άρχισε να μου λέει μαλακίες ότι παρόλο που έχω 67% αναπηρία θα μπορούσα να έχω βγάλει βιβλιάριο του ΙΚΑ. Ότι ήταν επιλόγη μου να κρατήσω του Δημόσιου και συνεπώς να μην μπορω να πάρω αναρρωτική άδεια. Με ρωτούσε για πιο λόγο κράτησα το βιβλιάριο του Δημοσίου, και μου είπε με ειρωνικό ύφος μήπως για να εξυπηρετείστε καλύτερα; Ναι μωρή πουτάνας κόρη για αυτό το είχα κρατήσει! Με ρωτούσε τι πάθηση έχω, έβγαλε το συμπέρασμα ότι δεν έχω και τίποτα σοβαρό και μου είπε «τι θα κάνουμε με εσάς τώρα κάθε χρόνο που θα είστε αναπληρωτής αυτό θα γίνετε;» Όταν της είπα να πάρει τηλέφωνο το υπουργείο Παιδείας να ρωτήσει τι θα πρέπει να κάνει (εφόσον ήταν προφανές ότι δεν της είχε ξανατύχει τέτοιο περιστατικό και δεν γνώριζε τι να κάνει) το αρνήθηκε…
Αφού έγινε ένα μπάχαλο και με το κωλοτρυπίδι τον προϊστάμενο που με αντιμετώπισε με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο και με ρώταγε πως είναι δυνατόν να έχω βιβλιάριο του δημοσίου, μου ζητούσε να του φέρω τους νόμους που το επιτρέπουν κτλ. Εκατσα και εγώ έψαξα τους κωλονόμους τους πήγα και είδαν ότι είχα δίκιο. Εν τέλει τότε μου έδωσαν κανονική άδεια και αν ξανααρρώσταινα θα τους πήγαινα χαρτί μόνο από δημόσιο νοσοκομείο. Μετά μου έλεγαν κιόλας ότι μου κάνουν χάρες και εξυπηρετήσεις(που μου έδωσαν κανονική άδεια και όχι άνευ αποδοχών).
Τέλος πάντων αφού τους πήγα τους νόμους δεήθηκαν να κάνουν έγγραφη ερώτηση στο υπουργείο Παιδείας…
(συνεχίζετε)
Η όλη ιστορία ξεκίνησε από τότε που ήμουν στο Ζεφύρι. Λόγω της ελκώδους κολίτιδας είχα βγάλει πιστοποιητικό με άνω του 67% αναπηρία από την Νομαρχία. Οι αναπληρωτές κανονικά παίρνουμε ένσημα του ΙΚΑ αλλά εγώ είχα το δικαίωμα να επιλέξω το δημόσιο σαν ασφαλιστικό οργανισμό για την ιατροφαρμακευτική μου περιθαλψη, ως προστατευόμενο μέλος της οικογενείας. Έτσι είχα κρατήσει το βιβλιάριο του δημοσίου για ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Την πρώτη φορά που αρρώστησα πήγα και εξετάστηκα από γιατρό συμβεβλημένο από το Δημόσιο ο οποίος και μου έδωσε βεβαίωση για το ότι ήμουν άρρωστος. Υπήρχε που λέτε μια πουτάνας κόρη υπεύθυνη για τις άδειες στο γραφείο εκπαίδευσης, που με ενημέρωσε ότι το γραφείο δεν δέχονταν χαρτί από γιατρό του Δημοσίου παρά μόνο από του ΙΚΑ. Βέβαια η πουτάνας κόρη, δεν με θυμωσε για αυτό το λόγο αλλά γιατί όταν μου μίλησε στο τηλέφωνο άρχισε να μου λέει μαλακίες ότι παρόλο που έχω 67% αναπηρία θα μπορούσα να έχω βγάλει βιβλιάριο του ΙΚΑ. Ότι ήταν επιλόγη μου να κρατήσω του Δημόσιου και συνεπώς να μην μπορω να πάρω αναρρωτική άδεια. Με ρωτούσε για πιο λόγο κράτησα το βιβλιάριο του Δημοσίου, και μου είπε με ειρωνικό ύφος μήπως για να εξυπηρετείστε καλύτερα; Ναι μωρή πουτάνας κόρη για αυτό το είχα κρατήσει! Με ρωτούσε τι πάθηση έχω, έβγαλε το συμπέρασμα ότι δεν έχω και τίποτα σοβαρό και μου είπε «τι θα κάνουμε με εσάς τώρα κάθε χρόνο που θα είστε αναπληρωτής αυτό θα γίνετε;» Όταν της είπα να πάρει τηλέφωνο το υπουργείο Παιδείας να ρωτήσει τι θα πρέπει να κάνει (εφόσον ήταν προφανές ότι δεν της είχε ξανατύχει τέτοιο περιστατικό και δεν γνώριζε τι να κάνει) το αρνήθηκε…
Αφού έγινε ένα μπάχαλο και με το κωλοτρυπίδι τον προϊστάμενο που με αντιμετώπισε με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο και με ρώταγε πως είναι δυνατόν να έχω βιβλιάριο του δημοσίου, μου ζητούσε να του φέρω τους νόμους που το επιτρέπουν κτλ. Εκατσα και εγώ έψαξα τους κωλονόμους τους πήγα και είδαν ότι είχα δίκιο. Εν τέλει τότε μου έδωσαν κανονική άδεια και αν ξανααρρώσταινα θα τους πήγαινα χαρτί μόνο από δημόσιο νοσοκομείο. Μετά μου έλεγαν κιόλας ότι μου κάνουν χάρες και εξυπηρετήσεις(που μου έδωσαν κανονική άδεια και όχι άνευ αποδοχών).
Τέλος πάντων αφού τους πήγα τους νόμους δεήθηκαν να κάνουν έγγραφη ερώτηση στο υπουργείο Παιδείας…
(συνεχίζετε)
