Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Ταπεινός μαχητής / Υπερήφανος εργάτης του φωτός

Ήρθα για να σας τα ψάλω...τα κάλαντα της Αναστάσεως!

Λοιπόν όταν ξεκίνησα αυτό το blog κάποιοι από το οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον, άρχισαν ήδη να με λένε τρομοκράτη… Άλλοι χιουμοριστικά και άλλοι στα σοβαρά…





Ξέρετε κάτι έχω κλάψει τόσο πολύ στην ζωή μου και με όσα συνέβησαν σε εμένα και με όσα έβλεπα γύρω μου που δεν με νοιάζει πια. Θέλετε να πιστεύετε ότι είμαι τρομοκράτης, καλώς. Το μόνο που θα χρησιμοποιήσω είναι τον λόγο μου για να καυτηριάσω όσα είδα και έζησα σαν αυτόπτης μάρτυρας και αυτό θέλω να κάνετε και εσείς, όσοι συμφωνείτε στο ελάχιστο με όσα διαβάζετε. Τέρμα η βία. Έχω σιχαθεί την βια. Είδα τόση πολύ τα τελευταία χρόνια, και ειδικά στην Ελλάδα, έκλαψα τόσο πολύ που έχω στερέψει από δάκρυα.

Τόσο ο ίδιος, όσο και αυτός που ίσως έρθει λίγο αργότερα  έχουμε πονέσει τόσο πολύ στην ζωή μας που δεν μπορούμε πια να σκεφτόμαστε ή να παίρνουμε στα σοβαρά, τις αντιδράσεις στα όσα θα πούμε…

Εγώ πιστεύω στην Ελλάδα, πιστεύω στον Χριστό και οι νέοι προπαντός αν θέλουν να εντός ας έρθουνε μαζί μου να ανάψουμε το φως!

             

Τόσο εγώ όσο και ο φίλος μου ευτυχώς ξεχάσαμε να μεγαλώσουμε…